“นี้คุณหน้าผมอยู่นี้...มองแต่แท่งเหล็กผมอยู่นั่นแหละ...อยากชิมรึไงห่ะ? ...” เทวาเอ่ยถาม
“ถ้าฉันบอกว่าใช่ละ...คุณกล้าพอที่จะให้ฉันชิมป่ะ? ...” มิตตราตอบแต่สายตาก็ไม่ละจากเป้าตุงของเขามันโด่ตั้งแข็งใต้กางเกงยีน
“เอาสิ...หากว่าคุณใจกล้าและหน้าด้านพอก็จัดการมันเองเลยสิ? ..” เทวาเอ่ย
“ถ่างขาออกสิคะ...ฉันจะลงไปนั่งอ้าปากคาบมันลองดูว่าจะมีพิษสงสักเท่าไรกัน? ...” มิตตราเอ่ย
“ผมขอเตือนคุณเลยนะ...สำหรับมันแล้วหนึ่งชั่วโมงไม่พอแน่ๆ? ...” เทวาเอ่ย
“ฉันมีเวลาให้มันทั้งวันเดือนปี...หรือจนกว่าฉันจะเบื่อเลยล่ะคุณ..ว่าแต่คุณมีเวลาเหมือนฉันรึเปล่าล่ะ...หากมีก็ถ่างขาคุณออกให้กว้างฉันจะได้ลงไปนั่งตรงหน้ามัน? ...” มิตตราเอ่ย
เรื่องนี้นางเอกออกตัวแรงแต่ก็ไม่อาจห้ามความคิดตัวเองได้ก็หัวใจของเธอมันยอมทรยศหักหลังตัวเองเพราะตกหลุมรักเขาตั้งแต่แรกพบจะไม่ให้เธอยอมให้เขาง่ายๆได้ไงในเมื่อคนในครอบครัวร่วมกันว่างแผนให้เธอแต่งงาน
ติดตามเป็นกำลังใจด้วยน๊า
Guest
