บทนำ~
เมื่อวันที่19/08/24** เวลา 21:30น.
ณ ประเทศอังกฤษ
ผัวะ ผัวะ...
"มาคนเดียวทำเป็นเก่ง คิดว่าเท่นักหรอว่ะ...ถุ้ย"
มันได้ถุ้ยน้ำลายใส่กู
"....."
ที่กูไม่ได้ด่ามันหรือตีมันน่ะหรอกเพราะกูขยับปากไม่ออกและพวกของกูกลับบ้านไหหมดแล้วไง ถ้าพวกของกูอยู่นะมันเสร็จคาตีนกูแล้ว
"เหอะๆ...10ลุมหนึ่งมึงคิดว่ามันแฟร์แล้วหรอว่ะ...ถ้ามึงเข้ามาทีล่ะตัว...พวกมึงตายคาตีนกูแล้ว"
กูได้แสยะยิ้มใส่พวกมัน.....ดูหน้ามันดิ..เหอะโมโหอยู่ล่ะสิ
"หน็อยยย!!!!!.....มึงนะมึง..เดี๋ยวมึงได้ตายคาตีนกูสมใจ"
"เห้ย!!....ลูกพี่พอก่อนเหมือนจะมีคนมาว่ะ"
ถือว่าโชคเอาข้างกูล่ะนะ
"เออ......มึง..ฝากไว้ก่อนนะกูรู้จักบ้านมึง พรุ่งนี้กูจะมาซ้อมมึงต่อ....พวกเรากลับ!!!"
เห้อ...รอดแล้ว....เห้ยทำไมฝนตกว่ะ!! ชิบแล้ว
หลักจากนักเลงทั้ง10คนกลับไป
"ไอ้หนู มันไปแล้ว ออกมาจากที่ซ่อนได้แล้ว"
ผมได้ยันตัวยืนขึ้น
"ผะ....ผมขอโทษนะฮะที่ทำให้พี่ชายเจ็บตัว
...ฮึก"
"เห้ยๆอย่าร้องไห้ดิ บ้านอยู่ไหน...ทำไมถึงกลับบ้านมืดค่ำแบบนี้ห้ะ!! ถ้าพี่ไม่มาเห็นน้องอาจตายได้นะรู้เปล่า?"
"พะ...พอดีผมไปทำการบ้านที่บ้านเพื่อนนะฮะ...พอดีทำเพลินเลยได้กลับค่ำครับ...ฮึก"
"เห้ยๆไม่ร้องดิว่ะ...มา...เดี๋ยวพี่พากลับบ้าน"
"คะ...ครับ"
โอ๊ย!!! แพ้เด็กยิ้มให้เว้ย!!!
แต่ในเหตุการณ์ต่างๆได้อยู่ในสายตาของใครคนหนึ่งอยู่ตลอดเวลา
ฝากติตามด้วยน่า สนุกหรือไม่ติชมกันได้น่า แนะนำตัวละครเดี๋ยวก็ตามมาน่าาาา