นักรบสาวและเจ้าหญิงลาเมีย

ภายใต้สงครามของมนุษย์และอมนุษย์ที่รบกันมาอย่างยาวนานหลายร้อยปีอย่างไม่มีที่สิ้นสุดจนกว่าจะมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งแพ้และหายไปอย่างหมดสิ้นจนกระทั้งเหตุการณ์ที่เปลี่ยนแปลงหน้าประวัติศาสตร์ได้เกิดขึ้นเรื่องราวของอัศวินและอมนุษย์สองคนได้จับมือกันและเดินทางช่วยเหลือทั้งมนุษย์และอมนุษย์ ตำนานกล่าวว่า มนุษย์คนนั้นคือหญิงสาวในชุดคลุมสีดำดวงตาสีแดงฉานราวกลับอัญมณีมีผมสีดำยาวสลวยราวกับอีกา หน้าตาที่สวยงามราวกับอัญมณีที่เลอค่ามาก ร่างกายที่ดูภายนอกดูไม่มีผิดมีภัยอะไรแต่เธอมีความสามารถที่ไม่ว่าใครก็ต้องยอมสยบต่อเธอ เธอรวดเร็ว แข็งแกร่ง สง่างามแม้จะอยู่ในสนามรบ ฝีมือดาบของเธอนั้นไม่เป็นสองลองใคร มีเรื่องเล่าว่าเธอนั้นไม่เคยแพ้ใครเลยแม้แต่คนเดียว และอมนุษย์อีกตนนั้นคือเจ้าหญิงแห่งลาเมีย เล่ากันว่าเธอนั้นสวยงามมากแม้จะเป็นอมนุษย์ เธอคนนั้นมีหน้าตาที่สวยงามราวกับดอกไม้แรกแย้มสมกับคำว่าเจ้าหญิงของลาเมีย ไม่มีที่ติเลยแม้แต่น้อย ความสามารถของเธอนั้น คือความสามารถในการสามารถรักษาใครก็ได้ราวกับใช้เวทย์มนต์และสิ่งเหนือธรรมชาติช่วยแต่ความจริงแล้วเธอใช่เพียงแค่ความตั่งใจและความมุ่งมานะเท่านั้น เสียงของเธอนั้นถูกเล่าขานกันว่าไพรเราะซะยิ่งกว่าอะไร สามารถทำให้คนที่ใกล้จะสิ้นลมด้วยความทุขทรมาณจากความเจ็บปวดนั้นสามารถหลับไปอย่างสงบได้ และที่ขาดไม่ได้คือความสามารถในการทำอาหารของเธอนั้นผู้ใดที่ได้ริ้มลองนั้นไม่อาจลืมได้เพราะมันมีรสชาติที่ไม่สามารถบรรยายได้ว่ามีความสุขเพียงไหน ช่างเปลี่ยบเสมือนนางฟ้าที่มาเกิดในร่างของอมนุษย์

ทั้งคู่ได้พบกันและรักกันเหมือนกับว่ามีแรงดึงดูดกันแบบที่ไม่สามารถพูดได้