ทาสรัก ทาสปรารถนา
มาร์ติน ♥ น้ำเพชร
“คุณจะลงดีๆ หรือจะให้ผมอุ้มขึ้นไป” มาร์ตินเหลือบตามองคนข้างกาย เจ้าหล่อนนั่งนิ่งไม่ยอมขยับ
“คุณกลับไปได้แล้ว” เสียงหวานขับไล่ คนฟังขมวดคิ้ว
“คุณไม่มีสิทธิ์มาไล่ผม” ชายหนุ่มหัวเสีย “คอนโดฯ นี้มันเป็นเงินของผม ผมมีสิทธิ์อยู่”
“ถ้าอย่างนั้นฉันจะเป็นฝ่ายไปเอง” น้ำเพชรมองเขาตาขวางก่อนจะเปิดประตูรถแล้วรีบวิ่งหนี แต่ก็ช้าไปกว่าคนตัวโตที่ก้าวยาวๆ เพียงไม่กี่ก้าวก็สามารถประชิดตัวเธอได้อย่างง่ายดาย
“เรามีเรื่องต้องคุยกัน คุณจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น” สายตาของมาร์ตินฉายชัดว่าไม่พอใจ
“นั่งคุยหรือนอนคุยกันแน่ อย่าคิดนะว่าฉันรู้ไม่ทันคุณ”
น้ำเพชรหยัน
“คราแรกผมตั้งใจว่าจะนั่งคุยแหละ แต่ดูทรงความดื้อด้านของคุณแล้วเห็นทีคงได้นอนคุยมากกว่า” ชายหนุ่มแสยะยิ้ม ออกแรงกระชากร่างบอบบางให้เดินตามตน
“ปล่อยนะคุณมาร์ติน โอ๊ย! เจ็บ ปล่อยสิ”
Guest
