ณ มหาวิทยาเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่งในประเทศ Xx มหาวิทยาลัยอันดับต้นๆของโลก ที่รวบรวมมันสมองอัจฉริยะเอาไว้มากมาย มหาลัยผู้ดีทีมแต่ลูกท่านหลานเธอมาเรียน ทั้งกริยามารยาทผู้ดีผู้ดี๊ผู้ดี แต่สำหรับเธอคนนี้คือข้อยกเว้น!!!
"มึงเก่งมากใช่มั้ย กล้าดีไงเอาขยะมาไว้ล็อกเกอร์กู ไอเปรตต!!!!"
พลักๆๆๆๆ ตุ๊บๆๆๆๆ!!!!!!
"ผะ..ผะ..ผมขอโทษอย่าทำไรผมเลย"น้ำเสียงสั่นเทาอ้อนวอนไม่ได้ทำให้ไรมันดีขึ้นเลย
"ถุย!! ทีงี้ทำมาขอร้องอ้อนวอนกู ไอตอแหล อย่าคิดนะว่ากูจะไม่รู้ มึงทำชั่วๆไรไว้บ้าง"
"อย่...อย่าทำไรฉันเลยนะ ฉันขอร้อง ไหว้ล่ะ ปล่อยฉันไปเถอะนะ...นะๆๆๆ"
"ได้กูปล่อยแน่ ปล่อยให้มึงตายคาตีนกูไงไอนรก"จบประโยคเสียงกระทบตามร่างกายก็ดังขึ้นอย่างสยดสยอง แต่ทำได้ไม่นานก็มีเสียงมาขัดจังหวะก่อน
"หยุดเดี๋ยวนี้นะ!!!!!"เสียงทรงพลังที่กดให้ทุ่มต่ำ ทำให้ผู้ที่ได้ยินถึงกับขนลุก แต่ไม่ใช่กับเธอ
" เสือก!!!!" หญิงสาวหันมาตอบนิ่มๆแต่เจ็บถึงใส่ติ่ง โดยไม่สนใจเลยว่าผู้พูดจะมีอายุมากกว่าแค่ไหน
"ฉันบอกให้หยุดไง!!!"
เพี๊ยะ~~
เสียงฝ่ามือกระทบใบหน้าอย่างรุนแรง จนมีเลือดไหลออกมาตรงมุมปาก
"เลิกทำตัวสถุน อันธพานสักทีได้มั้ยดรีม!!"
"มึงเป็นใครมาสั่งกู!!"น้ำเสียงที่บ่งบอกว่าอารมณ์กำลังจะประทุเต็มที สายตาที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง มันสื่อออกมาอย่างชัดเจน
"กูเป็นแม่มึงไง"
"หึ!! กูไม่เคยมีแม่เป็นอีตัวแบบมึงหรอก อีโสเภณี"
พูดจบแค่นั้นหญิงสาวก็เดินกระแทกไหล่ชนคนที่ขึ้นชื่อว่าแม่อย่างแรง
"เกะกะ"
คล้อยหลังหญิงสาวไปหยดน้ำตาที่ไม่เคยรินไหล กลับไหลออกมาอย่างน่าเวทนา
#เมื่อถึงเวลาลูกจะรู้ว่าแม่ทำไปเพื่อลูกทั้งนั้น
#ฝากติดตามด้วยนะคะ