จตุรเทพ เรื่องสั้น จบแล้ว

บทนำ

จตุรเทพ

เพื่อนสนิทสี่คน นาคราช  อารอน  โทชิกะ  และแจ็คกี้  ร่วมลงหุ้นเปิดบริษัทขนส่ง ตั้งแต่ทั้งสี่คนยังเรียนระดับปริญญาตรี เริ่มจากการรับส่งของเล็กๆน้อยๆภายในกรุงเทพ  จนตอนนี้ขยายออกไปทั่วประเทศและทั่วโลก ทำให้แต่ละคนต้องบริหารแต่ละสาขาตามทวีปที่เลือกไว้ โดยนาคราชเลือกมีประเทศไทยเป็นสาขาหลักในทวีปเอเชีย อารอนบริหารสาขาอังกฤษในทวีปยุโรป  โทชิกะประจำประเทศรัสเซีย และแจ็คกี้เลือกนิวยอร์กแห่งอเมริกา ทั้งสี่เป็นเพื่อนสนิทที่รู้จักกันตอนเรียนมหาวิทยาลัย เนื่องด้วยทุกคนเรียนสาขาเดียวกัน ชอบอะไรเหมือนๆกัน จึงคุยกันง่ายในทุกๆเรื่อง และเมื่อตกลงใจที่ร่วมหุ้นเปิดบริษัทก็ร่วมกันพัฒนาจนสามารถขึ้นมาเป็นแนวหน้าติดอันดับโลกได้ ทั้งหน้าตา ความสามารถและฐานะทำให้ทั้งสี่คนคือชายในฝันของสาวๆทุกคน แต่ก็ได้แค่ฝันเพราะทั้งสี่คนไม่ชอบผู้หญิง

พวกเขามีรสนิยมเรื่องเพศเหมือนกันคือชอบผู้ชาย และแน่นอนทุกคนไม่ชอบการผูกมัดใดๆกจึงไม่คิดมีใครเป็นตัวเป็นตน ทั้งสี่คนยังเดิมพันกันด้วยซ้ำว่าใครจะเป็นคนแรกที่มีคนรัก ต้องเสียเงินให้กับคนที่เหลือ ตามจำนวนปีที่เป็นเพื่อนกัน ตอนนี้แต่ละคนอายุ 33 ปี  ความเป็นเพื่อนที่เพิ่มพูนขึ้นตอนนี้คือ 15 ปี และจำนวนเงินเพิ่มขึ้นในทุกปี ตั้งแต่ตอนนั้นถึงตอนนี้เงินเดิมพันอยู่ที่คนละสิบห้าล้านไปแล้ว ส่วนคนที่มีลำดับต่อไปก็คูณสอง และคนที่สามต้องคูณสองเพิ่มอีก ดังนั้นคนที่รับทรัพย์เนาะๆคือคนที่โสดนานที่สุด จริงๆสัญญาพวกนี้แค่กำหนดขึ้นมาเล่นๆ แต่หลังจากแซวกันไปมาหลายครั้งเข้าก็กลายเป็นจริงจังไป แต่สำหรับทั้งสี่คนเงินแค่นี้ไม่ใช่ปัญหาอยู่แล้ว แหย่กันเล่นขำๆให้มีเรื่องคุยกันเท่านั้น

ด้วยความไม่ชอบผูกมัดของทั้งสี่ทำให้ตอนนี้เงินเดิมพันสูงขึ้นเรื่อยๆ นี่ลองสมมติเล่นๆว่าปีนี้หนึ่งในสี่มีคนรัก ต้องเสียให้อีกสามคนๆละสิบห้าล้าน ทำให้คนที่สองที่มีแฟนต้องเสีย สามสิบล้านให้อีกสองคน และคนที่สามจะต้องเสียหกสิบล้านให้คนสุดท้าย แต่ละคนจึงยิ่งโหมทำงานจนไม่สนใจหาแฟนเป็นตัวเป็นตนอีกเลย

แต่บุพเพสันนิวาสมันไม่เข้าใครออกใคร จู่ๆก็มาทำให้พบเจอกัน ใครกันที่จะได้เสียเงินเดิมพันเป็นคนแรก

เปิดเรื่องใหม่อีกแล้ว เรื่องนี้เป็นเรื่องของเพื่อนสนิท 4 คน เป็นเรื่องสั้นคนละ 4-5 ตอน อ่านคั่นเวลารอเรื่องอื่นๆก่อนนะ ชีวิตช่วงนี้ยังจัดระเบียบไม่ได้เลย งานประจำยุ่งมากกกกกก

ชี้แจง กรุณาอ่านเถอะนะ

นิยายก็คือนิยาย มันเป็นจินตนาการของคนแต่ง ที่สร้างสรรค์ขึ้นมาเพื่อให้คนอ่านรับรู้สิ่งที่คิด

แต่ใช่ว่าทุกคนจะเข้าใจและชอบใจ อันนี้คนแต่งเข้าใจ

จึงรู้สึกรักและขอบคุณมากมายกับคนอ่านทุกคน

แต่ได้โปรดถ้าไม่ชอบอย่าอ่านต่อ และอย่าคอมเม้นรุนแรงใส่กันเลย

คนแต่งใจบางอ่ะ