.... สปอยก่อน คริๆ
นะ นายย พอ พอ ก่อนนะ ฉัน ไม่ชินน
ทำไมละครับไม่มีใครสักหน่อย ผมรอมานานแล้วนะ พี่ดูสิครับ ผมอะ แข็ง รอพี่ตลอดเลยเวลาเราใกล้กันนะ
ซอกจินเลือบมองที่เป้ากางเกงจอนกุก มันนูนขึ้นใหญ่ เกินเด็ก 20 ต้นๆ แบบนี้คนที่ไม่ประสีประสาเรื่องอย่างว่า กลัวขึ้นมาทันที ใช่ ซอกจินกลัว
เจ เค ปล่อยย พี่ เถอะ นะ
หืมมมมมม คนดี ผมอยากมากกว่านี้อีก อยาก อยากทำกับพี่มากว่านี้ พี่จะให้ไหม พี่จะยอมไหมครับ
หืมม พูดพร้อมกับหอมแก้มแรงๆ ฟอด ฟอด แล้วเลื่อนฝีปากมาไล่งับที่หูต่อ ......
พี่กลัวรึไงครับ พี่ไม่ต้องกลัววหรอก ผมรักพี่นะ
คำปลอบโลนจากเด็กที่อายุน้อยกว่า ส่งสายตาร้อนผาวมองไปที่คนพี่ บงบอกความรักที่ร้อนแรงแต่จริงใจ
ปล่อยนะ ปล่อยยยก่อนน ซอกจินกำลังสับสนความรูสึกตัวเอง ไม่ใช่ว่าเค้าไม่ชอบเด็กกระต่าย นี่
แต่เค้าไม่คิดว่ามันจะเร็วแบบนี้ มันรู้สึกแปลก ๆ ก็เพราะเค้าก็ดูแลเด็กนี้มาตลอด
ซอกจินใช้กำลังที่มี ผลักออกจาก จอนกุก แล้วรีบวิ่งไปที่ห้องตัวเองทันที
แฮ่ก แฮ่ก เค้าเกือบเสียตัวให้เด้กกระต่ายป่าคาห้องซ้อมเลยหรอไง ต่อไปจะทำหน้ายังไง จะทำแบบไหนดี
ด้านจอนกุก ถึงพี่จะวิ่งหนี้ผมไป แต่ยังไงก้หนี้หัวใจไม่พ้นหรอกครับถึงวันนี้พี่ยังไม่ใช่ของผม ก้ไม่ใช่ว่าจะไม่มีโอกาสนี่ครับ
หว่า ต้องช่วยตัวเองอีกแล้วสินะ
.....กัปตันคนซึน มึนๆ งงๆ เรือลำนี้แล่นด้วยศรัธธา ครัช เลาจะมาลงเป็นตอนๆ ขออภัยในความกาก ของไรท์ คริๆ
Guest
