พยัคฆ์ผูกรัก

พยัคฆ์ กิตติขจรไพศาล 

หัวใจแข็งดุจดั่งหินผา  สมญานามนั้นนับวันยิ่งห่างไกล ใกล้กันคราใดมีอันต้องทุรนทุราย 

ปรียานุช สุขฤทัย 

ชิดใกล้คราใด ใจดวงน้อยสั่นไหว ไร้เหตุผล จนปัญญา วานพี่ขาช่วยบอกหนูที 

“นุชไม่ใช่เด็กๆ แล้วนะคะพี่เสือ” หญิงสาวพูดเสียงอ่อน เขาทำเหมือนเธอเป็นเด็กน้อย ถ้อยคำก็ชวนจั๊กจี้เหลือเกิน พี่เสือคนเคยโหดคนเคยเฉยชากับเธอในอดีต กะจะทำให้เขินตายไปเลยใช่ไหม แล้วที่เขาลูบๆ คลำๆ อยู่น่ะมันก้น! มันใช่สิ่งที่คิดจะสัมผัสตามใจชอบในเวลาไหนก็ได้งั้นเหรอ 

“พี่ชอบที่เราแทนตัวเองว่าหนูมากกว่าชื่อเล่นเสียอีก เอาเป็นว่าต่อไปนี้เวลาพูดกับพี่ใช้คำว่าหนูนะครับ น่ารักดี และหนูอายุน้อยกว่าพี่ถึงห้าปี ไม่ว่ายังไงในสายตาพี่หนูก็เป็นเด็กสำหรับพี่อยู่ดีหรือจะเถียงว่ามันไม่ใช่เรื่องจริง” 

พี่เสือกับน้องนุชด้วยนะคะ สองคนนี้เค้าพกพาความฟินมาเต็มกระบุงค่ะ 

สิรี