มีโรงเรียนพ่อมดแม่มดแห่งหนึ่ง ซึ่งโรงเรียนที่ว่านั้นมีชื่อเรียกขานกันมา 50 ปี โรงเรียนนี้มีชื่อ " ฮอกวอตส์ " มีครูใหญ่ของโรงเรียนชื่อ " อัลบัส ดัมเบิลดอร์ " เมื่อ 32 ปี ที่แล้วภรรยา อัลบัส ดัมเบิลดอร์ ได้ให้กำเนิดลูกสาว เธอมีชื่อว่า " ลิซ่า " เธอเป็นแม่มดที่ซนมาก เธอไม่เคยมีเพื่อนมาตั้งแต่ตอนเด็ก เธอเข้ากับคนอื่นไม่ได้ และเพราะความน่ารัก แสนซนของเธอทำให้เธอได้เจอเพื่อนสาว เธอมีชื่อว่า "โรเซ่ " โรเซ่เป็นเพื่อนคนแรกของฉัน และแล้ววันที่ฉันรอคอยก็มาถึง
"ในที่สุด ก็ถึงวันที่ฉันรอคอย อีกแค่ปีเดียว"ฉันพูดด้วยความตื้นตันใจ
"นี่ยัยลิซ! แกจะตื่นเต้นทำไมว่ะ" ยัยโรสพูดด้วยหน้าที่เบื่อหน่าย
"อย่าทำมาเป็นพูดหน่อยเลย ฉันรู้ว่าแกก็อยากไปโลกมนุษย์" ฉันพูดด้วยสีหน้าบึ้งตึง ฉันรุ้ว่ายัยโรสก็อยากไปโลกมนุษย์เหมือนกับฉันนั้นแหละ นางก็แค่วางฟอร์ม เหอะ!
"ฉันไม่ไปหรอย่ะ ถึงอายุเราจะครบ 18 ปี แต่อย่างไงฉันก็จะไม่ไปโลกมนุษย์หรอกย่ะ"โรเซ่พูดไปทำลอยหน้าลอยตา
"แต่ที่โลกมนุษย์ มีผู้เยอะน้า~" นี่แหละสกิลเด็ดของฉัน
"ย...อย่างไง ฉ...ฉันก็ไม่ไปหรอกย่ะ!" ยัยโรสทำหน้าวิตกกังวล ออกลายแล้วสินะ ยัยโรเซ่
"งั้นก็เรื่องของแกแล้วแหละ ฉันไปดีกว่า~" ฉันบอกพร้อมทำลอยหน้าลอยตา แล้วเดินออกจากห้องนอน
ทุกคนอาจจะงง เรื่องที่ฉันกับยัยโรสคุยเรื่องอะไรกัน ฉันจะบอกให้ก็ได้ ฉัน....ฉันกำลังจะได้ไปโลกมนุษย์แล้ว!!! อีกแค่ปีเดียวเท่านั้น ตอนนี้ฉันกำลังจะอายุ 18 ปี แต่มันติดที่ว่าฉันต้องสอบร่ายคาถาที่ฉันเรียนมาทั้งหมดก่อนน่ะสิ ฉันอยากจะบ้าตาย เฮ้อ~ คอยดูนะฉันจะหนีไปโลกมนุษย์ตอนนี้ให้ดูเลย เชอะ!
Guest
