สยบหีวใจนายวายร้าย

บทนำ

"นายอยู่ไหนน่ะอาณาจักร"

[อาณาไปเข้าห้องน้ำน่ะ เดี๋ยวก็กลับมาแล้วเดะฉันจะบอกให้อาณาโทรกลับล่ะกัน]

พูดจบปลายสายก็ถูกตัดไปซะเฉยๆ ทั้งที่ฉันยังไม่ทันจะได้ตอบสักคำ

บ้าจริง!! เมื่อกี้ตอนก่อนมาถึง ฉันก็อุส่าห์โทรบอกเขาก่อนแล้วน่ะว่ามีเรื่องให้ช่วย ยังจะไม่พกโทรศัพท์อีก ฉันยิ่งรีบๆอยู่

ฉันยืนกระฟัดกระเฟียดหมุนไปหมุนมาอยู่หน้าคลับแห่งหนึ่งย่านใจกลางเมืองด้วยความหงุดหงิดพร้อมกดโทรศัพท์หาอาณาจักรอีกรอบ แต่อยู่ๆ ก็ดันติดต่อไม่ได้ซะอย่างนั้น

อาณาจักรนะอาณาจักร เจอเมื่อไหร่แม่จะพ่นไฟใส่ให้น้ำแข็งในตาของนายละลายเลยคอยดู

"เอ่อ รบกวนขอโทรศัพท์ผมคืนด้วยครับ"

"อุ้ย! ค่ะๆ นี่ค่ะ ขอโทษนะคะแล้วก็ขอบคุณมากค่ะ" ฉันส่งโทรศัพท์ในมือคืนให้ผู้ชายที่เป็นเจ้าของโทรศัพท์ทันทีเมื่อเขาเอ่ยปากทวง

เรื่องของเรื่องคือฉันไม่ได้เอาโทรศัพท์ของตัวเองมา โชคดีนะที่พี่เขาใจดี และหน้าตาฉันคงไม่เหมือนมิจฉาชีพเท่าไหร่พี่เขาเลยไว้ใจให้ยืม ไม่งั้นฉันคงต้องบากหน้าเดินเข้าคลับทั้งที่ยังอยู่ในชุดนักศึกษา

แต่! ยืมโทรศัพท์พี่เขาได้ก็แล้ว ติดต่ออาณาจักรได้ก็แล้ว แต่ไหงอาณาจักรถึงได้เดิสไปเข้าห้องน้ำซะล้ะ แล้วเมื่อกี้นี้ใครรับโทรศัพท์แทนเขา ฉันยังไม่ทันได้พูดอพไรสักคำหมอนั่นก็ดันวางสายไปซะก่อน

โอ้ยยย!! แล้วฉันจะทำยังไงเนี่ย โทรศัพท์ก็ไม่มี รถก็ไม่ได้ขับมาเพราะให้ดาวเหนือกับน้ำฝนแวะมาส่ง

"อ้าว มายืนสวยทำอะไรอยู่แถวนี้ครับคุณเม็ดทราย"

"เรียล! โอ้ย ดีใจชะมัดที่เจอนาย นี่นายกำลังจะเข้าไปข้างในใช่มั้ย ช่วยตามอาณาจักรออกมาให้ฉันหน่อยสิ" ฉันพูดรัวๆ ด้วยความร้อนใจพร้อมกับ เขย่ามือของเขาเป็นการขอร้อง ซึ่งเขาก็รีบพยักหน้าทั้งที่สีหน้ายังงุน งง.