ฉันได้ทะลุมิติไปโลกอื่น

เช้าวันนี้เป็นวันที่แสนน่าเบื่ออีกวันนึงที่ฉันไม่อยากจะออกจากห้อง จะถามว่าฉันไม่ไปเรียนหรอ? จริงๆแล้วฉันเรียนจบแล้ว พอดีฉันนั้นฉลาดกว่าเด็กปกติทั่วไป แถมยังมีความสามารถต่างๆนาๆอีกเยอะ จนได้ฉายา Genius girl ถึงเราจะได้ฉายาไปก็ไม่เห็นมันดียังไงเลย แถมไอความสามารถพวกนี้ไม่ได้อยากได้สักหน่อย ส่วนมาจากคุณพ่อที่ยัดเยียดให้มาต่างหาก ไม่ได้ถามเราเลยว่าอยากได้หรือเปล่า

ตอนนี้ฉันก็กำลังแต่งตัวเพื่อลงไปหาอะไรกิน และอีกอย่างถ้าให้คิดคือวันนี้คณพ่อจะให้ฉันไปแข่งการยิงปืนในระดับประเทศอีกแน่

(ชุดที่นางเอกใส่)

เมื่อฉันลงไปถึงข้างล่างแล้วก็เห็นคุณพ่อนั้งดื่มกาแฟบนโตะส่วนคุณแม่ก็ดื่มชา ฉันก็ปนั้งระหว่างพ่อกับแม่

บรรยากาศในตอนนี้ เงียบมาก อึดอัดจนแทบหายใจไม่ออกทั้งๆที่ห้องกว่าและเปฺดหน้าต่างทุกบาน จนกระทั้งคุณพ่อเปิดปากทำลายความเงีบย

"วันนี้ลูกต้องไปแข่งยิงปืนระดับประเทศซะ และ ต้องได้ที่1 เท่านั้น"

"ค่ะ คุณพ่อ" ฉันตอบไป

"พยายามเข้านะลูก ทำให้เต็มที่นะ วันนี้เดี่ยวแม่ไปดูการแข่งด้วยนะ"แม่บอก

"ค่ะ"ฉันตอบเสร็จก็รับประทานข้าวเช้าแล้วเตรียตัวไปแข่งยิงปืนตามที่คุณพ่อสั่งไว้ จากนั้นก็มีคนรับใช้มาเรียก ได้เวลาไปแล้วฉันก็เดินไปตรงรถที่คนรับใช้จอดรอไว้ คนขับรถเปิดประตูรถให่ฉันเขาไปนั่ง ฉันเห็นคุณแม่อยู่ในรถ แล้วกวักมือให้ขึ้นรถมา ฉันก็ขึ้นรถไปจากนั้นรถก็เคลื่อนตัว

"วันนี้ก็ทำให้เต็มที่นะลูกไม่จำเป็นต้องได้ที่1หรอกอย่าไปฟังสิ่งที่คุณพ่อพูดมากหรอก เดี่ยวแม่จะช่วยพูดนะ ถ้าเกิดลูกได้ที่1 อยากได้อะไรเป็นรางวัลหรือเปล่าจ๊ะ"คุณแม่เพื่อไม่ให้ฉันเครียดมากเกินไป แต่จริงๆแล้วก็แค่ทำไปเพราะคำสั่งของคุณพ่อเท่านั้นแหละ แต่ก็เอาเถอะเจอคนแบบนี้มาเยอะแล้วเหมือนกัน

"หนูไม่มีอะไรอยากได้หรอกค่ะ อยากให้อะไรก็ตามสายเลยค่ะหนูเอาได้หมด"

"งั้นหรอ เดี่ยววันนี้แม่จะซื้อชุดใหม่มาให้ลูกก็แล้วกันนะจ๊ะ"

"ค่ะ"จนมาถึงสนามแข่งยังปืน มีนักข่าวมามาถ่ายรูปบ้าง สอบถามบ้างแต่ฉันไม่สนเดินเข้าไปในสนามแล้วเตรยมอุปกรณ์ต่างๆ จนถึงเวลาแข่ง การแข่งนี้คือการยิงคู่ต่อสู้เก็บแต้มไปเรื่อยๆถ้าเรารอดเป็นตนสุดท้ายก็จะชนะ ตอนนี้ฉันก็มาประจำตำแหน่งเพื่อที่จะได้เริ่มเกม

"เอาละครับ จะเริ่มการแข่งขันในอีก 5 4 3 2 1 start"

2 ชั่วโมงผ่านไป

"เอาละครับเราได้ผู้ชนะในการแข่งแล้วครับนั้นก็คือ genius girl นั้นเองครับ"

เฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ

หลังจากนั้นก็รับถ้วยรางวัล และก็อะไรอีก ฉันเดินไปหาบอดี้การ์ด

"ฉันจะกลับแล้ว คุณแม่ไปไหนละ"

"นายหญิงบอกว่า ขอกลับก่อนพอดีท่านมีธุระสำคัญเลยไปก่อนนะครับ"

"งั้นหรอ ช่างเถอะกลับกันได้แล้ว"บอดี้การ์ดก็พาฉันไปที่รถ จนกกระทั่ง

"เห้ แกเป็นใค-อ้ากกกกกก"

"เห้ยกิดอะไรขึ้น อ้ากกกกก"บอดี้การ์ดของฉันก็โดนฆ่าหมด เหลือแต่ฉันคนเดียว

"ว่าไงเจ้าหญิงน้อย พร้อมที่จะตายหรือยัง"

"อยากจะทำอะไรก็เชิญ เพราะมีชีวิตไปมันก็เหมือนกำตุ๊กตาที่มีชีวิตเเดินได้"

"งั้น....ลาก่อน"

ปั้ง

.

.

.

.

.

.

.

.

.

"โอ้ย...ที่นี้มันที่ไหน"ที่ฉันเห็นในตอนนี้คือมีแต่สีขาว จนได้ยินเสียงคนพูดขึ้นมา

"ตื่นขึ้นมาแล้วงั้นเหรอ แม่สาวน้อย"

"คุณเป็นใคร"

"อย่าทำหน้าน่ากลัวสิ มันไม่เหมาะกับเจ้าหรอกนะ และ เราคือ พระเจ้า "

"แล้วพระเจ้ามีธุระอะไรกับฉันงั้นหรอคะ"

"ข้าแค่สงสารเจ้าที่มีชีวิตแบบนั้นเลยอยาก ให้เจ้าไปเกิดใหม่นะ"

"จริงหรอ"ฉันทำตาเป็นประกาย

"จริง และข้าจะให้พร 5ข้อ บอกมาได้เลย นายจ๊ะนายจ้า"

"เอ่อ..แล้วทำไมต้องพูดนายจ๊ะนายจ้าด้วยละ"

"ช่างมันเถอะจะตกลงไหม"

"ตกลงคะ งั้นข้อ1 ขอให้มีความสามารถของโลก

ข้อ2  ขอให้มีความทรงจำในโลกเก่า

 ข้อ3  ขอให้มีพละกำลังมากกว่าคนทั่วไป10เท่า

  ข้อ4  ขอให้มีตาทิพย์

ข้อ5  อืม....เอาเป็นขอให้มีครอบครัวที่อบอุ่น

"งั้นข้าจะให้พรแก่เจ้าอีก5ข้อนะ แต่ไม่ใช่ตอนนี้........งั้นก็Bye bye Baby"จากนั้นก็เกิดหลุมดำใต้เท้าฉัน

"กรี้ดดดดดดดดดดด ไอพระเจ้างี่เง่าไม่บอกก่อนเลยยยยยยยย"

หลังจากนั้นทุกอย่างก็มืดไปหมด

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

บอกเอาไว้ก่อน

หลังจากนี้ไรท์จะใช้เวลานินึงในการทำตอนต่อไปนะ ถ้าอยากอ่านไวๆ กดตามติด พ่าม! กดติดตาม และคอมเม้นด้วยนะคะ

ขอบคุณมากค่ะ