กูพี่มึงนะ
‘เห้ย! มึงอะ
เออมึงนั้นแหละ
ม.5ช้ะ มาช่วยกูจัดของหน่อย’
จากวันที่ผมเรียกไอ้รุ่นน้องนี่มาช่วยขนของที่ไม่รู้ว่าคิดผิดรึป่าว
ที่ไปเรียกไอ้น้องกวนส้นตีนนี่มาช่วย
‘มีอะไรให้ช่วยอีกไหมคับ '
‘ไม่มีแล้วมึงกลับไปเลย’
‘แต่เห็นพี่ยังยุ่งอยู่เลยนี่ครับ’
‘กูช่วยตัวเองได้ มึงกลับไปเลย’
‘ช่วยตัวเองหรอ ให้ผมช่วยด้วยได้มั๊ย :)'
‘พ่อมึงสิ! หมายถึงงาน! '
‘ผมยังไม่พูดเลยนี่ครับว่าหมายถึงอย่างอื่น :)'
‘นี่มึงกวนตีนกูหรอ!’
‘เปล่าครับ :)'
แล้วก็ยิ้ม ยิ้มหาพ่อแม่มึงนักหนาหรอ!
(ฝากนิยายเรื่องนี้ไว้ในซ่องหลืบรูต่างๆของหัวใจด้วยนะเทอววว
เป็นเรื่องแรกของเราฝากติชมด้วยนะ : D)
รีวิว (0)
เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว
Guest
