Your Blood เลือดของคุณ
ระวังตัวและหัวใจของคุณไว้ในดี เพราะผมจะลิ้มรสมันทุกซอก…ทุกมุม
Intro
มีคนเคยพูดไว้ว่าชีวิตของเรา เป็นเราที่กำหนดมันเอง
ผมไม่ค่อยเข้าใจเท่าไรหรอก
เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา ทั้งพ่อและแม่ จะเป็นคนที่กำหนดทุกสิ่งให้ผม
พวกเขามักจะบอกว่าสิ่งที่พวกเขาเลือกให้มันดีที่สุดแล้ว
ผมชื่อ เมฆ ครับ พวกเขาตั้งชื่อนี้ให้ผม บอกว่าผมต้องเหนือกว่าคนอื่นๆ
บ้านผมทำกิจการส่งออกอัญมณี มีผมเป็นลูกชายเพียงคนเดียว
เพราะงั้น ผมต้องเชื่อฟังพวกเขาบอก
แล้ว ‘ทุกอย่าง’ จะออกมาดีเอง
“เมฆ! ผลการเรียนนี่มันคืออะไร? ที่สองงั้นหรอ! แกมัวทำอะไรอยู่ ห๊ะ!”
เสียงแหลมของแม่ผมตวาดดังลั่น ผมได้แต่ก้มหน้านิ่งเงียบ
“แกอย่ามาเงียบใส่ฉันนะ ครั้งหน้าแกต้องได้ที่หนึ่ง ที่หนึ่งเท่านั้น!”
ที่หนึ่ง… เอียนชะมัดกับคำนี้ บางทีผมก็สงสัยว่า รอยยิ้มของผมมันหายไปตอนไหนนะ
“แกก็เรียนใกล้จะจบ ม.ต้น แล้ว ฉันเตรียมโรงเรียนไว้ให้แกแล้วนะ ทำตัวดีๆ ด้วยล่ะ” พ่อบอกผม
“ครับ” ผมตอบได้เท่านี้จริงๆ
และมันคงเป็นเรื่องปกติมั้งครับ ที่ทุกคนต้องโดนนินทาเสมอ
“ดูสิ ลูกชายของตระกูลบูรพาเจิดจรัสล่ะ”
“เห็นว่าเรียนเก่งมากเลยหนิ”
“เส้นเห็นๆ วันสอบฉันไม่เห็นเขามาเลยนะ”
“เขาก็หล่อดีนะแก เสียดายชะมัด”
“นั้นดิ อย่างกับคนตายด้านแหนะ”
“ฉันไม่เคยได้ยินเสียงเขาด้วยซ้ำ!!”
พวกคุณก็เวอร์เกินไป ผมก็ออกจะพูดมากนะครับ จะนินทาอะไรก็มีขอบเขตหน่อยเถอะครับ
“แกคือความหวังของตระกูลเรานะ สำนึกไว้ซะด้วย”…
“ครับ”
Guest
