“ปล่อย... ปล่อยนะ...” ทีชัลล่าพูดเสียงสั่น แต่อีริคกลับรวบข้อมือทั้งสองข้างด้วยมือของเขาเพียงมือเดียว
ส่วนมืออีกข้างนึงของอิริคก็กำลังจัดการถอดเสื้อของทีชัลล่าออกจนหมด ทำให้อีริคได้เห็นหน้าอกเนียนของทีชัลล่า และเขาก้มลงซุกไซร์ซอกคอของทีซัลล่าอย่างหลงใหล
"ไม่นะ....ยะ....อย่า....” ทีชัลล่าร้องห้าม แต่อีริคกลับเลื่อนริมฝีปากลงมาตามตัวของทีชัลล่า
ริมฝีปากของอีริคตรงเข้าขบเม้มยอดอกของทีซัลล่าทั้งสองข้างอย่างรุนแรง
พร้อมกับเลื่อนลงต่ำไปยังหน้าท้องที่มีกล้ามเนื้อเป็นมัดๆ พรางขบกัดหน้าท้อง นั้นจนเป็นรอยช้ำเลือด ทิ้งเป็นหลักฐานการกระทำไว้ทั่วทั้งตัว
ทีซัลล่าพยายามข่มความเจ็บปวดที่อีริคมอบให้เขาอย่างไม่เต็มใจนัก แล้วอีริคก็ปล่อยข้อมือของทีชัลล่าให้เป็นอิสระ
ทีซัลล่าพยายามดันทีชัลล่าออกห่างจากตัวแต่ก็ทำไม่สำเร็จ
“อ๊ะ....อื้อ....” อีริคก้มลงประทับริมฝีปากของทีชัลล่าอีกครั้ง
พร้อมกันนั้นมือทั้งสองข้างของอีริคก็เริ่มถอดกางเกงของทีชัลล่าออก และไม่นานทีชัลล่าเปลือยเปล่าต่อหน้าอีริค ทีชัลล่าถึงกับสะดุ้งสุดตัวเพราะตอนนี้มือของอีริคกำลังกำส่วนที่อ่อนไหวของเขาอยู่ อีริคลูบไล้ส่วนนั้นอย่างเบามือ
“จะทำอะไร!! ...ปะ...ปล่อยนะ...”
ทีชัลล่าหน้าแดงก่ำ เขารู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งตัว ส่วนนั้นของทีชัลล่าก็เริ่มขยายตัว และ แข็งขืนสู้กับมือของอีริค อีริคค่อยๆ ขยับมือขึ้นลงช้าๆ อย่างเป็นจังหวะ ก่อนที่จะเร่งให้เร็ว และ แรงขึ้นเรื่อยๆ
“... ความรู้สึกไวกว่าที่ข้าคิดไว้ซะอีกนะ ทีชัลล่า ...หึ " อีริคพูดเสียงเย้ยหยัน
“มะ....ไม่....อา....อือ....อ๊ะ....” ทีชัลล่าครางออกมาไม่เป็นศัพท์
"เจ้ามันน่าขยะแขยง....” ทีชลล่าสบถออกมาเสียงดัง
“ถึงจะพูดว่าขยะแขยง แต่ดูเหมือนว่าร่างกายเจ้าจะชอบข้ามากไม่ใช่หรอ??? ”
พูดจบเขาก็ก้มลงใช้ริมฝีปากของตัวเอง เข้าครอบครองส่วนที่อ่อนไหวของทีชัลล่าไปจนหมด เขาค่อยๆ ลากลิ้นสากจากส่วนโคนลงมาจนถึงส่วนปลาย และ ดูดเม้มอย่างรุนแรง พร้อมกับมือที่กำลังรูดขึ้นลงอย่างหนักหน่วง
"อ๊ะะ ...อือ ...อือออ ......... อื้มมมม " ทีชัลล่าเครียงออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ คลายจากมือที่เคยผลักดันคนตรงหน้ากลับกลายเป็นยินยอม ใช้เล็บจิกผมชายที่อยู่ด้านล่าง ขยับเขยื้อนมือตามขึ้นและลงตามจังหวะอย่างเสียวซ่าน
" อือออ.." ทีชัลล่าเริ่มมีสติกลับมาอีกครั้ง จากการที่เคลิ้มตามอีริคที่กำลังดูดดื่มกับส่วนล่างของเขา
“ยะ...อย่า...อย่าทำแบบนี้เลย... หะ...หือ หยุด...เถอะ” ทีชัลล่าร้องขอ อีริคถอนริมฝีปากออก เขาเงยหน้าขึ้นมามองทีชัลล่า ที่มีใบหน้าแดงก่ำ ส่วนมือของเขายังคงทำหน้าที่ต่อไป
“ถ้าอยากให้ข้าหยุด เจ้าก็รู้ไม่ใช่เหรอทีชัลล่าว่าจะต้องทำยังไง หรือว่า....." อีริคแสยะยิ้ม "เจ้าเป็นชายที่เห็นแก่ตัว ไม่ห่วงชีวิตมารดาและน้องสาวเลยหรอ"
พร้อมกันนั้นเขาก็ก้มลงไปครอบครองส่วนที่อ่อนไหวของทีชัลล่าอีกครั้ง
“อ๊ะ.......อ๊ะ.......อ๊า.......” ทีชัลล่ากระตุกสองถึงสามครั้ง ก่อนที่จะปล่อยน้ำสีขาวขุ่นไหลออกมา แต่ก็ถูกอีริคดูดกลืนผ่านลำคอไปจนหมด
“แฮ่ก แฮ่ก ” ทีชัลล่าหอบเหนื่อยจากการปลดปล่อย
กลับไปอ่านต่อได้ที่ : https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1770942&chapter=2