“ทำไมคะอังทำผิดตรงไหนแค่คุณบอกอัง อังจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง” 

           “ไม่มีหรอกผมแค่เบื่ออังแล้ว” เขาตอบคำถามของเธออย่างตรงไปตรงมาไม่รักษาน้ำใจ “ผมมีแฟนแล้วอังเป็นแค่คนที่ผมใช้เวลาอยู่ด้วยเพื่อแก้เบื่อตอนที่อยู่ที่นี่เท่านั้นเอง ผมขอโทษอังด้วยที่ต้องตอบตามตรง”

           “หมายความว่ายังไงคะ... ระเราเป็นคนรักกันไม่ใช่เหรอ”

           “ผมว่าไม่เคยพูดว่าผมเป็นแฟนอังอังคิดไปเองทั้งนั้น” 

           “แต่คุณบอกว่าคุณรักอังไม่ใช่เหรอคะ” 

           “ผมไม่เคยบอกว่าผมรักอังเลยแม้แต่ครั้งเดียวผมบอกแค่ว่าผมชอบอัง” 

           “แต่ผมไม่คิดจะเกินเลยกับอังมากกว่า"เรื่องนั้น" ผู้หญิงที่ผมจะรักจะแต่งงานหรือจะเอามาเป็นแม่ของลูกต้องเป็นคนระดับเดียวกับผมและครอบครัวผมเท่านั้นผมไม่คิดจะคว้าผู้หญิงบ้านๆแบบอังมาเป็นแม่ของลูกอยู่แล้ว” 

           “คนเลวคุณทำแบบนี้กับอังได้ยังไงคะคุณเห็นอังเป็นของเล่นแก้เบื่อคุณทำแบบนี้ได้ยังไง! คุณทำร้ายใจอังด้วยการกระทำของคุณไม่พอ คุณยังทำร้ายใจอังด้วยคำพูดของคุณอีก คุณมันคนไม่มีหัวใจ!” หล่อนระดมทุบอกแกร่งอย่างเจ็บแค้นซึ่งเวทิศเองก็ไม่ปัดป้องแต่อย่างใดยอมให้เจ้าหล่อนทุบจนพอใจ 

           เธอทั้งรักและวาดฝันความรักที่เกิดขึ้นระหว่างเขาและเธอเอาไว้มากแต่ทุกอย่างก็พังทลายลงในคราเดียวด้วยคำพูดแสนดูถูกจากปากเขาผู้ชายที่เธอรัก... 

แนะนำตัวละคร

  เวทิศ (เวย์) อายุ 27 ปี 

Cast : Yibo

อังศุมาลิน (อัง) อายุ 24 ปี 

Cast : Son Hwa Min 

ภควดี (ผิง) อายุ 24 ปี 

Cast : Yoshida

คำโปรย.......

เพราะเวลาที่เขาอยากได้อะไรมักจะต้องได้มันเสมอไม่เว้นแม้แต่เธอ!

รักแรกพบเป็นอย่างไรเขาไม่รู้... 

แต่อยาก’กลืนกิน’แต่แรกเห็นนี่แหละที่เขาประสบกับมันอยู่...

เธอยอม.... เพราะรัก 

ส่วนเขา.... เธอเป็นเพียงแค่ของเล่นแก้เบื่อ 

“แม่ค้าอะไรวะสวยขนาดนี้” เพิ่งมีคำพูดหลุดจากปากเขาหลังจากชื่นชมความสวยของหล่อนจนพอใจ 

“คนนี้แหละทีเด็ดของตลาดนี้เป็นหลานเจ้าของที่ดินที่เราซื้อต่อด้วยนะโว้ย”

“อยากกินว่ะ” น้ำเสียงของเวทิศเต็มไปความจริงจัง

“ขนมตาลหรอ?” 

“แม่ค้า”  ตอบเสียงดังเสียจนเจ้าหล่อนหันมามอง 

“เฮ้ยมึงเอาจริงมึงมีแฟนแล้วนะเว้ย” กระซิบถามเพื่อนหนุ่มด้วยน้ำเสียงจริงจัง 

“ก็แค่เล่นๆปะวะถ้ามึงไม่บอกผิงก็ไม่รู้ทำอย่างกับไม่รู้ใจกัน” เขาพูดท่าทางไม่หยี่ระ 

“ขายเท่าไหร่ครับ” เขาเงยหน้าสบตาเธอ “อ้อโทษทีครับขายกล่องละเท่าไหร่” เขาจงใจพูดจาสองแง่สองง่าม

อังศุมาลินมองเขาด้วยสีหน้าแดงระเรื่อเล็กน้อยกับคำพูดสองแง่สองง่ามแต่นั่นกลับยิ่งทำให้ดูน่ารักและน่าจับมาขย้ำให้หายหมั่นเขี้ยว 

“กล่องละยี่สิบค่ะสามกล่องห้าสิบ” 

“งั้นผมเหมาหมดเลยให้สามพัน” 

เวย์ : อยากกินเนื้อแม่ค้าร้านขนมตาล 

เรื่องนี้มี E-book แล้วนะคะ

บ่วงรักพันธนาการลวง ฆีตา www.mebmarket.com เธอทั้งรักและวาดฝันความรักที่เกิดขึ้นระหว่างเขาและเธอเอาไว้มากแต่ทุกอย่างก็พังทลายลงในคราเดียวด้วยคำพูดแสนดูถูกจากปากเขาผู้ชายที่เธอรัก...“คุณมาทำให้อังรักคุณทั้งๆที่คุณไม่ได้รู้สึกอะไรกับอังสักนิด”“ผมขอโทษ แต่ผมขอพูดให้อังเข้าใจทีเดียวเลยนะว่า ผู้หญิงแบบอังผมไม่คว้าเอามาทำเมียแน่นอน”เพี๊ยะ!“ผมขอโทษแล้วกัน ผมคิดว่าสำหรับอังเงินคงเป็นทางออกที่ดีที่สุด ผมเองก็ไม่ใช่คนเห็นแก่ตัวที่จะเอาแต่ได้จากอังฝ่ายเดียว อังเองก็ได้จากผมเหมือนกัน” เขายื่นเช็คใบหนึ่งให้เธอ ในนั้นเขียนจำนวนเงินแปดหลักเอาไว้“คุณ! คุณมาทำอะไร” ทั้งๆที่บอกเขาบอกให้เธอลืมเขาไปเสียเถอะ เพราะเธอไม่มีชาติตระกูลไม่คู่ควรกับเขา แต่ตอนนี้กลับปีนขึ้นมาหาเธอเสียเอง เขาทำแบบนั้นทำไมกัน!“มาตามเมีย” มองใบหน้านวลแล้วยิ้มกริ่ม “กับลูก” เขาเบนสายตาต่ำลงไปที่หน้าท้องที่นูนขึ้นมาตามอายุครรภ์“ฉันไม่ใช่เมียคุณ เพราะฉันไม่มีวันคว้าคนอย่างคุณมาทำผัว!”“ปากร้ายจังนะ จับจูบดีไหม”“ออกไปนะ! อย่ามาใกล้ตัวฉัน ไหนบอกว่าจะไม่เอาผู้หญิงแบบฉันทำเมียแล้วจะมายุ่งกับฉันทำไมอีก” ร่างอุ้ยอ้ายก้าวถอยหลังจนชนเข้ากับเตียง จนต้องทรุดนั่งลงเพราะเกรงว่าจะล้ม“ผมแค่จะมาตามอังกับลูกกลับบ้าน” พลางเดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆ“อย่ามาใกล้ฉันนะ” อังศุมาลินเบี่ยงตัวหนี เอามือกุมท้องอย่างหวงแหน“อังใจร้ายกับผมมากนะ ไม่ยอมบอกผมซักคำว่ากำลังท้องลูกของเราอยู่” เสียงเข้มตัดพ้อ