แดเนียลจ้องแฟนสาวตัวเล็กของเค้าด้วยความหลงใหล เค้าหลงไหลเด็กคนนี้จริงๆ
มองยังไงก็ไม่มีวันเบื่อ...ร่างเล็กก้มหน้าด้วยความเขินอายเพราะแฟนหนุ่มอย่าง คัง แดเนียล
กำลังจ้องเธออย่างไม่วางสายตา ./////.”เงยหน้าขึ้นมาสิตัวเล็ก..เค้าอยากมองหน้าตัวเอง”
แดเนียลใช้มือหนาเชยคางให้แฟนสาวเงยหน้าขึ้นมาสบตากับเค้า…”เรามาแข่งจ้องตากันดีกว่า…
ใครแพ้ต้องทำตามผู้ชนะ...โดยไม่มีสิทธิปฎิเสธ :)”แดเนียลพูดพร้อมโน้มใบหน้าอันหล่อเหลาของเค้า
เข้าใกล้แฟนสาว เค้ารู้ตัวดีว่าการแข่งจ้องตาเค้าต้องเป็นฝ่ายชนะแน่นอน...เพราะอะไรนะหรอครับ
ก็เพราะแฟนสาวตรงหน้าเค้าเป็นคนขี้อายยังไงละ...หึหึ..เตรียมตัวแพ้ได้เลยสาวน้อยของอปป้า
‘’อะ...อปป้าหนูไม่แข่งนะ...ฮือออ TT^TT” เธอไม่อยากแข่งจ้องตาเลยจริงๆ เธอรู้ว่าเธอต้องแพ้สายตาอันน่าหลงใหลของผู้ชายคนนี้...แดเนียลนะทำให้ผู้หญิงหลายคนต้องแพ้ต่อสายตาของเขา…
ฮือออ...ฉันไม่กล้าสบตาแดเนียลนานๆเลย งื้อออ
2 นาทีผ่านไปยังกับโกหก...ฮืออฉันไม่สามารถทนต่อสายตาแดเนียลอปป้าได้อีกต่อไปแล้ว
ฉันหันหน้าไปทางอื่นเพื่อหลบสายตาของแดเนียลอปป้า แต่...ฉันพึ่งนึกขึ้นได้…
‘เรามาแข่งจ้องตากันดีกว่า…ใครแพ้ต้องทำตามผู้ชนะ...โดยไม่มีสิทธิปฎิเสธ :)’ อยู่ๆคำพูดของแดเนียลอปป้าก็ลอยเข้ามาในหัว ไม่นะ ไม่นะ ไม่จริงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!! TT^TT
“ตัวเล็กแพ้แล้วนะคะ...คนแพ้ต้องทำตามผู้ชนะ” แดเนียลพูดพร้อมยิ้มอย่างคนชนะ เค้ามองแฟนสาวที่ตอนนี้กำลังทำหน้าอารมณ์เสียใส่เขาอยู่...ทำยังไงก็น่ารักแหละครับเพราะแฟนผมอ่ะน่ารัก :)
“ฮือออ...แดเนียลอปป้าอ่ะ...ให้ทำอะไรอีกอ่ะ”
“ขึ้นเตียงกับอปป้าสิ…”
“ห้ะ..!! ขึ้นเตียง=[]=”
“ตกใจทำไมครับหืมม...ปกติเราก็ขึ้นเตียงกันทุกวันอยู่แล้วไม่ใช่หรอครับ…”
“.//////////.เอ่อะ..ก็...มันเขินอ่ะ”
“เขินอะไรครับมีอะไรต้องเขิน เราควรชินได้แล้วนะ…”
“./////////.”
“ขยับมาหาอปป้ามา...เดี๋ยวอปป้าช่วยทำให้เราไม่เขิน...ขยับมาสิครับ” แดเนียลกางแขนรอให้แฟนสาวขยับเข้ามาใกล้ เธอยอมทำตามแดเนียลบอก ตอนนี้ร่างบางอยู่ในอ้อมกอดแดเนียลเรียบร้อยแล้ว
“ไหนเงยหน้าสิครับ..”แดเนียลบอกคนกำลังก้มหน้าในอ้อมกอดเค้า...โอ๊ยย น่ารักรักว่ะ ทำอะไรก็น่ารักไปหมด เขินก็น่ารัก...ผมละคิดไม่ผิดจริงๆขอเด็กคนนี้เป็นแฟน…
“ถ้าเราไม่เงยหน้ามามองอปป้า...อปป้าจะจูบเรานะ”
"นับ1-3 นะครับ :)"
"1"
"2"
"เงยแล้ว..อื้มม..."แดเนียลไม่รอช้ารีบประกบริมฝีปากแฟนสาวอย่างไว...เค้าไม่รอช้าที่จะสอดลิ้นไปหาความหวานในโพรงปากแฟนสาว...
"อื้มมม...อปป้า...แฮ่กก..." คนตัวเล็กพยายามพลักเค้าให้ออกห่างแต่คนอย่างคัง แดเนียลไม่ล้มเลิกง่ายๆหรอกก...เค้าใช้มือหนาของเขาจับศีรษะแฟนสาวเพื่อไม่ให้แฟนสาวหันหน้าหนี...หึหึ...เด็กน้อยเอ้ยวันนี้เธอไม่รอดหรอก...ฉันจะทำให้เธอมีความสุขเหมือนที่ฉันกำลังมีความสุข…
“อืมม...อ่าา…”แดเนียลเป็นฝ่ายครางออกมาบ้าง...แดเนียลกับแฟนสาวจูบกันอยู่เนิ่นนาน…
ถึงแม้ช่วงแรกมีเค้าฝ่ายเดียวที่เป็นคนจูบเธอ...แต่ตอนนี้ต่างฝ่ายต่างจูบตอบซึ่งกันและกัน…
แดเนียลผละริมฝีปากออกห่างริมฝีปากร่างบาง...เค้าถอนจูบร่างบางเพราะเขาอยากจูบตรงอื่น…
“อื้ออ...อปป้าอย่าเลียแก้มหนูสิTT^TT” แดเนียลจพรมจูบใบหน้าแฟนตัวเองด้วยความอยาก
“เธอนี่มันน่าจูบไปทุกสัดส่วนจริงๆ…”แดเนียลเลื่อนใบหน้าอันหล่อเหลาของเค้าเข้าไปกระซิบร่างบาง..”อะ..อปป้าพูดบ้าอะไรออกมา!!!” ร่างบางพูดพร้อมตีเข้าไปตรงใหล่ร่างหนาอย่างเขินอาย...ทำไมเค้าชอบพูดจาทำให้ฉันเขินอยู่เรื่อยเลย Y..Y
“อปป้าพูดจริงนิหน่าา...เขินหรอคะหืมม…”
“ไม่ได้เขิน-//////////-”
‘หรออออ…”
“เกลียดอปป้าอ่ะ..”
“รักนะ <3 <3” แดเนียลทำท่า mini heart ให้ร่างบาง
“พอได้แล้วโว้ยยย!!!..จะทำให้เขินไปถึงไหน”
“ก็ชอบตอนเราเขินอ่ะ..น่ารักน่าเอาดี...โอ๊ยย”
“คนบ้า…”
“เขินแล้วทำไมชอบทำร้ายร่างกายห้ะ...”
“ชอบทำร้ายร่างกายอปป้าดีนักใช่ไหม...หึหึ”
“กริ๊ดดดด...อปป้าเอาหน้าออกไปนะ...โอ๊ยยย...ฮืออ คนบ้าอย่าทำแบบนี้…”
แดเนียลไม่ฟังร่างบางพูดเค้าพรมจูบร่างบางตั้งแต่หน้าผากไล่ลงมาจนถึงคอขาวเนียนของร่างบาง...ทำไมมันน่าทำคิสมาร์กแบบนี้วะ...แม่งเอ้ยกูไม่ไหวแล้วครับ...แดเนียลกัดเข้าไปตรงคอขาวเนียนของร่างบาง...เพื่อทำรอยคิสมาร์ก :P
“อื้อออ...อปป้าบอกว่าไม่..อึกกก..อย่าทำรอยนะอปป้า!!!”ร่างบางพยายามผลักหัวของแดเนียลให้ออกห่าง แต่คนอย่างคัง แดเนียลหรือจะยอม...ในเมื่อดื้อนักคงต้องใช้ตัวช่วยแล้วแหละ...หึหึ...ช่วยไม่ได้เธอทำให้อปป้าร้ายเองนะสาวน้อย
แดเนียลล้วงกระเป๋าไปเอาอะไรบางอย่าง...
"กะ...กุญแจมือ o__o" ร่างบางมองกุญแจมือที่คังแดเนียลเอาออกมาจากกระเป๋าด้วยความช็อค...ฮือออ ทำไมต้องใช้กุญแจมือด้วยอ่ะ...!!!!!!!!!!!!
และแล้วมือทั้งสองข้างของเธอก็ถูกล็อคด้วยกุญแจมือของคัง แดเนียลภายในพริบตา...
"อะ...อปป้าทำอะไรอ่ะ...มาล็อคมือหนูทำไม"
"ก็เราไม่ยอมอปป้าเองช่วยไม่ได้นะครับ..."
"ฮือออ...ปล่อยนะอปป้าTT^TT"
"ปล่อยแน่ครับ...แต่ปล่อยในตัวเรานะ..."
'อปป้า!!!..."
'อยากโดนแซ่หรอครับเรียกอยู่ได้..."
"อปป้าปล่อยนะ...หนูไม่ตลก!!!"
"อปป้าไม่ตลกเหมือนกัน..."
"เงียบได้แล้วครับ...แต่ตอนครางนะ..ครางให้มันดังๆนะครับ"
แดเนียลพูดพร้อมยิ้มให้ร่างบางใต้ร่างของเค้า...
"เออ!!..อยากทำอะไรทำไปเลย-^-"
"ครับทำอยู่แล้ว..."
.
.
.
.
.
'...แดเนียลถอดกางเกงตัวเองออกต่อหน้าร่างบาง
ร่างบางรีบหันหน้าหนีอย่างไว...แต่สายตาก็แอบชำเลืองไปมองแดเนียลบ้าง...ไม่ได้อยากมองเลย...ไม่ได้อยากมองเลยจริงจริ๊งงง..." กางเกงของแดเนียลถูกถอดออกแล้วตอนนี้เหลือแต่กางเกงในสีดำของเขา...ย่าห์!!! แล้วทำไมฉันต้องไปมองอะไรบ้าๆพวกนี้ด้วยเนี่ยยยย...'
แดเนียลมองร่างบางตรงหน้าด้วยความขำ...ไม่อยากมองแต่สายตาชำเลืองมามองเค้าถอดกางเกงอยู่ตลอดเวลา...
"อยากมองก็หันหน้ามาสิครับ..."
"อะไรใครอยากมอง...ไม่ได้อยากมองสักหน่อย..."
"ซึนจริงๆนะเราเนี่ยย..."
แดเนียลขยับเข้าไปใกล้ร่างบางอย่างช้าๆ...
'ตอนนี้ข้างหน้าร่างบางกำลังพบปะกับน้องชายแดเนียลอยู่...'
=[]= พ่อเจ้าแม่เจ้าโว้ยยย...ทำไมมันใหญ่แบบนี้...ฮืออ
เมื่อก่อนไม่เห็นใหญ่แบบนี้เลย...อปป้าไปทำไรมารึปล่าว
"ไปทำไรมาทำไมมัน..."
"ใหญ่หรอครับ..."
"อะ...อื้มมม"
"อปป้าไม่ได้ทำไรมาของมันใหญ่มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว"
"หลงตัวเอง..."
"ไม่ได้หลงตัวเองสักหน่อย...มันคือความจริง"
"ทำให้อปป้าหน่อยสิ.."
"ทะ..ทำอะไร"
"จะดูด...จะอมหรือจะเลียก็แล้วแต่เราเลย..."
"ให้ดูดไอ่เนี่ยนินะ??!!"
"อื้มม...ทำให้หน่อยสิเราดูดเก่งนะรู้ตัวป่ะ..."
"ไม่ทำได้ไหมม..มันไม่..."
"ถ้าเราไม่ทำเดี๋ยวอปป้ายัดใส่ปากเราก็ได้..."แดเนียลไม่รอช้าจับน้องชายของเค้าใส่ปากร่างบางทันที...//////...
แดเนียลโยกหัวร่างบางเข้า-ออกตามอารมณ์ความต้องการของเขา...ร่าบางทำตามอย่างขัดขืนไม่ได้...เพราะมือของเธอถูกล็อคด้วยกุญแจมืออ..เธอทำได้เพียงด่าเค้าในใจ...
"อ่าา...อืมมม..อย่างนั้นแหละ..อ่าาส์...ซีดดด"
แดเนียลครางออกมาอย่างห้ามไม่ได้...ให้ตายเถอะ
ทำไมเค้ามีความสุขแบบนี้...
"อืมมม...เลียแบบนั้นแหละะ...อื้มมม...ใช่แบบนั้น...อ่าส์
เก่งมากครับเด็กน้อยย...อืมม"
"แฮ่กกก..."แดเนียลถอดน้องชายออกจากปากร่างบาง
ให้ตายเถอะ...เค้าไม่อยากแตกใส่ปากร่างบางเลยจริงๆ
เค้าอยากแตกข้างในตัวเธอมากกว่า...
"อปป้าทำเราบ้างนะแลกกัน..."
"เฮ้ยยย...ทำอะไรนะ..."
แดเนียลไม่ตอบร่างบาง...เค้าจับขาร่างบางแยกออกจากกัน
เป็นรูปตัว M แดเนียลใช้มือไปถอดกางเกงในสีครีมของร่างบางออก..."อยากรู้จังว่าของงเราจะหวานเหมือนของอปป้าไหมนะ..." แดเนียลโน้มใบหน้าอันหล่อเหลาของเค้าเข้าไปใกล้กรีบกุหลาบของร่างบาง...
"จะทำอะไรนะ...อปป้ามันสกปรกนะ..."
"ถ้าเป็นของเราอปป้าไม่รังเกียจหรอก...ขอเลียหน่อยนะ"
"ไม่...อืมมม.."ร่างบางครางออกมาอย่างห้ามไม่ได้เมื่อลิ้นของคังแดเนียลได้มาสัมผัสกับกรีบกุหลาบบางของเธอ...'
ลิ้นหนาของคังแดเนียลเลียกรีบกุหลาบของร่างบางอย่างไม่รังเกียจ เค้านะชอบทำออรัลเซกส์จะตาย...หึหึ
'ก็คนมันชอบเลียอ่ะครับบบบ...'
"อะ...อื้มมม...อปป้าพอได้แล้ว...ฮือออ"
'อืมมม...อ่าส์"
"กริ๊ดดดด...อย่ารัวลิ้นสิอปป้าา...โอ๊ยยย!!!"
"ยิ่งเราห้ามอปป้ายิ่งรัวลิ้นนะ...ถ้าไม่อยากให้รัวลิ้นก็นอนครางเงียบๆไปครับ..."แดเนียลเงยหน้ามาบอกร่างบางแล้วกลับไปทำหน้าที่ของเขาต่อ...
"อื้มม...อืออ...ฮืออออ..."
"อ่าสส์...ซีดดด...เสียวไหมครับ"
'อืมมม...กริ๊ดดดด...อย่ารัวโว้ยยยย!!"
"ตอบมาสิว่าเสียวไหม..."
'สะ..เสียว..."
"รู้สึกดีไหมครับ..."
"ไม่..อื้อออ...ระ...รู้สึกดีฮือออ...พอใจยัง"
"อ่าสส์...ทำไมของเราหวานจัง...นี่หวานทั้งตัวป่ะเนี่ยยัยแคนดี้..."
"โอ้ยยย...พอได้แล้วอปป้าTT^TT"
"พอก็ได้ครับต่อไปอปป้าจะกระแทกใส่ตัวเรานะ..."
แดเนียลขยับใบหน้าอันหล่อเหลาของเค้าออกห่างจากกรีบกุหลาบของร่างบาง...แดเนียลอุ้มร่างบางให้มาทับตักของเค้า
ร่างหนาจับเรียวขาสวยร่างบางพาดเอวของเค้า...[คิดภาพออกใช่ไหมคะ]...มือหนาของแดเนียลยกสะโพกร่างบางอย่างรู้งาน...มืออีกข้างของเค้าจับแก่นกายของเค้าเสียบเข้าไปในกรีบกุหลาบร่างบาง...
"อื้ออออ..."ร่างบางครางออกมาด้วยความเจ็บปวด...ไม่ได้เจ็บปวดเพราะเป็นครั้งแรกก...แต่เจ็บปวดเพราะแก่นกายของแดเนียลมันมีขนาดใหญ่ต่างหากก...ฮือออ...ทำไมมันเจ็บแบบนี้...
"เจ็บหรออ...??!!"แดเนียลถามร่างบางตรงหน้าด้วยความเป็นห่วง...เค้ารู้ว่าเธอเจ็บแต่ทำไงได้ละเค้ามีความต้องการนะ...และตอนนี้เค้าต้องการเธอมาก...
"อดทนหน่อยนะเดี๋ยวเธอจะรู้สึกดีเอง..."แดเนียลจูบร่างบางตรงหน้าเพื่อเป็นการปลอบใจเธอ...."เธอจะมีความสุขเพราะมัน..อดทนหน่อยนะ...อปป้าสัญญาจะไม่ทำแรง..."
"ฮึกก...งืมมม..."มือหนาเช็ดน้ำตาของร่างบาง...อ่าผมทำเธอร้องไห้อีกแล้วสินะ...ขอโทษนะตัวเล็กอปป้าต้องการเธอจริงๆ
แดเนียลเลื่อนมือหนาของเค้าไปลูบคลำหน้าอกของร่างบาง
"อื้อออ..อย่าบีบแรงมันจะ...เจ็บบ"
"ครับไม่บีีบแรงก็ได้..."
แดเนียลลูบคลำหน้าอกของร่างบางตรงหน้าด้วยความพึงพอใจ..."ถอดได้ไหมครับ :)"
"อะ..อื้มม..." ร่างบางพยักหน้า...แดเนียลไม่รอช้าเข้ารีบถอดชุดนอนร่างบางทันที...ไม่นานเกินรอร่างบางตรงหน้าเค้า...ได้ไร้เสื้อผ้าอาภรณ์เป็นที่เรียบร้อยแล้วมีเพียงบราเซียร์คัพ C
แดเนียลเอื้อมมือไปด้านหลังร่างบางเพื่อปลดบราเซียร์...
ยอดดอกบัวตูมถูกเปิดเผยภายในพริบตา...ร่างบางใช้มือปิดด้วยความเขินอาย...
"เอามือออกครับ..."
"เอามืออก..."
"กะ..ก็ได้แต่ห้ามมองนานนะ..."
'อืมมม...เอามือออกเร็ว..."
“อื้มมม…”
ร่างบางครางออกมาอย่างห้ามไม่ได้….ยอดดอกบัวตูมได้ถูกครอบครองโดยปากแดเนียลเป็นที่เรียบร้อยแล้วไม่มองนานแต่ทำเลย…’
แผ่นหลังสวยแอ่นรับความเสียวซ่านที่คังแดเนียลมอบให้...มือบางขยุ้มกลุ่มผมร่างหนาตรงหน้าเพื่อระบายความเสียวซ่าน…อื้มมม...อือออ…” เสียงครางร่างบางทำให้แดเนียลพึงพอใจอย่างมากเสียงครางร่างบางทำให้เค้าควบคุมสติของตัวเองไม่อยู่...อย่างเร่งรัดทุกอย่างให้ไวกว่านี้…
แต่กลัวว่าอีกคนจะปรับตัวไม่ทัน…
“อ๊ะะ..อื้ออ...แดเนียลอปป้าอย่ากัดสิ…” แดเนียลไม่สนใจคำพูดร่างบางเค้ายังคงดูดกลืนยอดดอกบัวตูมอย่างสบายเปลี่ยนเป้าหมายจากด้านซ้ายไปเป็นขวา...จากด้านขวาเป็นด้านซ้าย
ผลัดกันเพื่อให้ร่างบางรู้สึกมีความสุขกับสิ่งที่เค้าได้มอบให้…
.’และเป็นไปตามความตั้งใจของเค้า..ร่างบางกำลังมีความสุขกับสิ่งที่เค้ามอบให้…’
แดเนียลถอดริมฝีปากออกจากยอดดอกบัวตูมของร่างบาง…
‘’พร้อมรับความเสียวยังครับเด็กน้อย…”
“อะ..อื้ออ…”
“ถ้าพร้อมแล้วอปป้าจะขยับแล้วนะครับ…”
“ดะ..เดี๋ยว..”
“หืมม…”
เดี๋ยวขยับเอง..อะ..อปป้านอนเลยเดี๋ยวหนูจัดการเอง”
“จะทำเองสินะ…”
“อะ..อื้มม..จะทำเอง .__.”
“อืม...แบบนั้นก็ดีเหมือนกันเราอยากทำอะไรก็ทำไปเถอะขอแค่ได้ขึ้นสวรรค์กับเราก็พอ..”
แดเนียลนอนราบลงไปกับเตียงขนาดคิงไซต์เค้าปล่อยให้ร่างบางเป็นฝ่ายรุกเค้า...ถึงแม้ในใจอยากเป็นฝ่ายรุกแต่ก็นะก็ร่างบางอยากเป็นฝ่ายรุกนิหน่าา...ผมเลยใจจำเป็นฝ่ายรับแทน…
อยากรู้เหมือนความรู้สึกมันเหมือนฝ่ายรุกปล่าว..แต่ที่แน่ๆคงเสียวน่าดู :)
THE END
#ปล.พิมพ์ผิดพลาดตรงไหนไรท์ต้องขอโทษด้วยนะคะ ;;__;;