ปึก!
“อุ๊ยขอโทษค่ะ” แผนการของฉันดำเนินขึ้น
“อ๋อ ไม่เป็นไรครับ” เป้าหมายของฉันหันมาขอโทษ
“สงสัยชนแรงไปหน่อย สายชุดหลุดเลยค่ะ ช่วยติดหน่อยได้ไหมคะ” สะเมื่อไหร่ล่ะ ฉันแค่แกล้งปลดสายเดรสของฉันข้างนึงก่อนจะมาชนเขาต่างหาก คิดจะกินเหยื่อมันต้องมีแผนการ
“เอ่อ...ครับ เดี๋ยวผมดูให้” ฉันสัมผัสได้ถึงลมหายใจที่กำลังคลอเคลียไหล่ฉันเบาๆของคนตรงหน้า เขาตั้งใจใส่สายเดรสให้ฉัน กลิ่นแอปเปิ้ลมิ้นท์อ่อนๆที่ออกมาจากลมหายใจเขาทำให้ฉันหวั่นไหวมากขึ้นไปอีก ปลายนิ้วที่สัมผัสโดนตัวฉันอย่างแผ่วเบาทำให้ฉันสะท้านไปทั่วร่าง
“คุณครับ เสร็จแล้วครับ” เสียงของเขาทำฉันตื่นจากภวังค์
“อ่อ ขอบคุณนะคะ”ฉันยิ้มหวานให้เขา
“งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ”
“ค่ะ หวังว่าจะได้พบกันอีกนะคะ” เขายิ้มแล้วเดินหายเขาไปในฝูงชน คนอะไรน่ากินเป็นบ้า ฉันสาบานว่าจะเอาเขามาเป็นของฉันให้ได้!
#เรื่องนี้มีncนะคะ
#มีคำหยาบคายต้องขออภัยมา ณ ที่นี้
ปล.ยังเป็นนักเขียนมือใหม่ ผิดพลาดประการใดต้องขออภัยเป็นอย่างสูง สามารถติชมได้นะคะ คนเขียนพิมพ์ในโทรศัพท์อาจจะมีตกหล่นไปบ้างบางคำนะคะ
Guest
