หาฉันให้เจอ

สวัสดีค่ะคุณครู เสียงพราวเรียกครูที่รักและเคารพไม่ต่างไปจากแม่ สวัสดีจ๊ะ ขึ้นไปไหว้ครูก่อนนะ ค่อยลงมาพูดถึงเรื่องการแสดง ค่ะครู หลังจากนั้นพราวก็ขึ้นไปไหว้แล้วก็ลงมานั่งข้างครู ครูมีงานให้เธอจะสนป่าว งานไรค่ะครู งานรำนี้ละ ครูเห็นว่าเธอรำสวยและอ่อนโยนที่สุดละ และอีกอย่างงานนี้เขาต้องการแค่คนเดียว เงินดีอีกด้วยนะ ได้ค่ะครู แล้วไปรำที่ไหนค่ะ เดี๋ยวเขาจะพาไปเองจ๊ะ หลังจากนั้นพราวก็กลับบ้านไปพักผ่อน และเตรียมชุดที่จะใส่รำ วันต่อมาพราวก็ได้ไปซ้อมรำกับครู วันนี้เธอทำได้ดีมากจ๊ะพราว ขอบคุณค่ะครู พราวยิ้มอย่างดีใจ เขาโทรมาหาครูแล้วนะ เขาจะมารับเธอวันเสาร์นี้จ๊ะ จริงหรอค่ะครู พราวพูดพร้อมกอดครู ขอบคุณมากๆนะคะครูที่ให้โอกาสหนู พราวก็มาซ้อมรำทุกวันจนถึงวันเสาร์ พราวก็มารอคนที่มารับที่บ้านครู แล้วไม่นานก็มีรถตู้สีดำมารับ ไปดีมาดีนะพราว ค่ะครู หนูไปก่อนนะคะ จ๊ะ ครูพูดพร้อมส่งยิ้มให้ พอรถตู้วิ่งมาได้สักพักพราวก็เลยถามพี่คนขับว่าไปแสดงที่ไหน พี่เขาก็บอกว่าเดี๋ยวถึงก็รู้เองละ อย่าถามมาก บอกด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์ ค่ะ พราวตอบแบบหน้าเจื่อนๆ พอไปได้สักพักพราวรู้สึกมึนๆหัว พราวจึงนอนหลับ และมารู้สึกตัวอีกที่ตอนที่มีมือมาลูบตันขาของเธอ พอพราวเห็นอย่างนั้นก็ร้องขอความช่วยเหลือ ชายคนนั้นก็ตอบกลับทันทีว่า ร้องให้ตายก็ไม่มีใครช่วยเธอได้หรอก มาเป็นของฉันเถอะ พูดแล้วพร้อมไซร้ที่ต้นคอของพราว พรางวพยายามจะดิ้นแต่ก็สู้แรงของชายคนนั้นไม่ได้ พราวจึงได้แต่พร่ำขอละ อย่าทำ แล้วก็ร้องไห้ไป ชายคนนั้นก็ไม่สน เขารำคาญที่พราวเอาแต่ร้องไห้ จึงยัดน้องชายของเขาเข้ามาในตัวพราว โดยปราศจากความปราณี ไร้ความเมตตา หลังจากนั้นก็ทำจนเสร็จ แล้วก็มีผู้ชายเขามาเพิ่มอีก 2 คน พราวพยายามร้องขอร้องว่าอย่าทำ ชายคนนั้นร่วมมีอะไรกับพราวจนเสร็จ หลังจากนั้นพราวก็สลบไป