“จับมันให้ได้”
เสียงตะโกนคำรามเข้ากันได้ดีกับเสียงฟ้าที่ผ่าลงมาเป็นสัญญาณเตือนของมัจจุราชที่กำลังคืบคลานเข้ามาหาผม ฝนที่ตกลงมาอย่างหนักช่วยบังทัศวิสัยของพวกมันรวมถึงผมได้เพียงแค่นิดเดียว ตัวผมตอนนี้กำลังอยู่ในพุ่มไม้สูงเนื้อตัวหนาวสั่นจับใจ ฟันสั่นกระทบกันจนไม่สามารถควบคุมได้เหมือนกับใจที่อยู่ภายในที่เต้นดังราวกับจะทะลุออกมา น้ำที่ไหลมาบนหน้าไม่สามารถแยกออกได้ว่ามันคือน้ำฝนหรือน้ำตามันไหลออกมามากมายจนผมควบคุมไม่ไหว ผมได้แต่นั่งอยู่ตรงนี้เพื่อรอ เพื่อรอให้พวกมันไม่เจอผม ผมภาวนา ภาวนาต่อพระผู้เป็นเจ้าให้ผมรอดจากที่นี่
รอดจากช่วงเวลาลานรกแห่งนี้
นี่เป็นนิยายเรื่องแรกของผู้เขียนนะครับ ถ้าผิดพลาดประการใดขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ
ชื่อตัวละครและสถานที่เป็นเรื่องสมมุติ โปรดอ่านเพื่อความบันเทิง
กำลังแก้คำผิดตอนเก่า ๆ อยู่นะครับ
รีวิว (0)
เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว
Guest
