"ก่อนจะไปหาผัวใหม่ ผัวเก่าคนนี้ขอเอาเธอเป็นครั้งสุดท้ายให้หนำใจก่อนก็แล้วกัน” พูดจบหมอภาคก็กระชากเสื้อผ้าของเธอออกอย่างแรงจนขาดวิ่นไม่เหลือชิ้นดีเหลือแต่ร่างกายเปล่าเปลือย แล้วเขาจึงถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกไปจนหมดเช่นกัน จากนั้นก็ผลักร่างบางให้นอนหงายลงบนเตียง หมอภาคตามมาคล่อมทับเฟิร์นที่กำลังจะลุกขึ้นหนีไว้
เขาใช้มือข้างหนึ่งล็อกสะโพกเธอเอาไว้แน่น แล้วใช้มืออีกข้างสาวท่อนเอ็นของตัวเองไปมาสอนสามทีให้แข็งตัวเต็มที่แล้วจับมันยัดเข้าไปในโพรงสวาทที่แห้งผาก
“กรี๊ดดดดดด เจ็บ อ๊ะ~ เอามันออกไป!!!” เฟิร์นกรีดร้องอย่างเจ็บปวดที่ถูกท่อนเอ็นกระแทกเข้ามาในกายสาวที่ฝืดเคืองด้วยความรุนแรง
“เป็นไงของผัวเก่าคนนี้มันใหญ่ถึงใจดีไหม” หมอภาคถามอย่างเย้ยหยั่น แล้วกระแทกสะโพกตอกย้ำอย่างดุดัน เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสนั่น
“ฮึก สารเลวที่สุด อ๊ะ~ อ๊ะ~ อ๊าาาาาา” เฟิร์นครางสลับกับเสียงสะอื้นร้องไห้อย่างน่าสงสาร ใบหน้าหวานส่ายไปมา
“หึ! สารเลวงั้นหรอ” รอยยิ้มเย็นๆปรากฏที่ริมฝีปากหยัก หมอภาคกระแทกสะโพกเป็นจังหวะที่รุนแรงอย่างทวีคูณ
“ฮึก” เฟิร์นกัดปากสกัดกลั้นเสียงร้องและความเจ็บปวดเอาไว้ ภาวนาในใจให้มันรีบๆจบไปซะที
“หยุดร้องเดี๋ยวนี้!!!” หมอภาคไม่พอใจที่ได้ยินเสียงเธอร้องขณะที่กำลังมีอะไรกับเขา
“ไม่เอาแล้ว อ๊าๆๆๆๆ~ พอแล้ว ฮึก...ฮื้ออออออ” เฟิร์นสะอึกสะอื้นไม่หยุด ความเจ็บปวดกลางกายสาวถูกเขากระแทกกระทั้นไม่ยอมหยุด
“หยุดร้อง แล้วแหกปากครางก็พอ” เขาพูดออกมาอย่างหยาบคาย เขาซบหน้าลงตรงซอกคอขาว พร้อมทั้งขบเม้มมันเพื่อสร้างรอยสีแดงช้ำไปทั่วทุกมุมจนพอใจแล้วจึงเงยหน้ากลับมา แล้วเพิ่มระดับความรุนแรงซอยสะโพกขึ้นอีก
Guest
