Between...ระหว่างรัก
Before Between Behind
and now we are in BETWEEN "love" and "..."
Welcome :)
สวัสดีค่าาาา เป็นนิยายเรื่องแรกที่เขียนเรื่อง สามารถติชมกันได้เลยค่า
แต่อย่าด่าเก๊าแรงนะ ถ้าพิมผิดตรงไหน แจ้งได้เลยนะคะ
ขอให้สนุกกับนิยายเทาๆ ให้ความรู้สึกหน่วงๆได้เลย
**คำเตือน**
เนื้อหาค่อนข้างรุนแรงนะคะ (แรงจริงๆ!!! 20+)
เตือนแล้วนะคะ
.
.
.
ตัวผู้เขียนอยากนำเสนอมุมมองให้เห็นว่า
โลกของเรา...คนทุกคน
คือสีเทา
การจบความสัมพันธ์คงเป็นเรื่องปกติในชีวิตคนเรา มีพบก็ต้องมีจาก ฉันเคยรู้ว่าการรักใครสักคนสามารถเจ็บปวดได้มากขนาดไหน...ใช่ มันเป็นเรื่องปกติที่ใครๆต่างก็ต้องจากไปทั้งนั้น
มันก็แค่จุดจบของคนๆหนึ่งในชีวิตของเราเท่านั้นเอง
แต่มันไม่ใช่สำหรับผู้ชายคนนี้...ถ่านไฟเก่าที่คุตลอดเวลา
“ทำไมไม่ฆ่าทิ้งซะเลย”
“เพราะรักมาก ถึงฆ่าไม่ลง”
“ถ้ามึงไม่ฆ่ามัน กูจะฆ่ามันเอง”
“เป็นแค่ถ่านไฟเก่าอย่าพูดมาก “
“แต่ก็ยังร้อนอยู่....ว่าไหม?”
อะไรคือการที่แฟนเก่าอยากให้ฉันฆ่าแฟนใหม่?!!
She's Talk
ครองขวัญ
อยากให้หายไปจากโลกนี้ ไม่อยากเห็นหน้าแล้ว
แต่ทำไมหัวใจของฉันถึงสั่นไหวนักล่ะ
ทั้งที่ฉันมีทุกอย่าง มือสะอาดนี้ไม่จำเป็นต้องแปดเปื้อนด้วยซ้ำ
เขาเสนอ ฉันก็สนอง
แต่ทำไมโลกที่ควรจะน่าอยู่มากขึ้น
ถึงได้รู้สึกว่าหายใจลำบากมากกว่าเดิมตั้งแต่มีเขากลับเข้ามา
He's Talk
กัมปนาท
รักมากก็เกลียดมากใช่ไหม แล้วทำไมไม่ทำให้อีกฝ่ายหายไป?
กำจัดคนที่ขัดขวางพวกเรา
โลกใบนี้จะได้น่าอยู่ขึ้น...เธอจะได้สูดอากาศที่เธอคุ้นเคยสักที
ไม่ได้หมายถึงอากาศบริสุทธ์
แต่เป็นมลพิษแบบผมนี้แหละ
Other between us
เตชิต
"ขวัญรักพี่เต เข้าใจไหมพี่บอม ปล่อยขวัญไปเถอะ"
เขายังคงไม่หยุดสัมผัส ยังคงพร่ำจูบที่ใบหูของฉัน เลื่อนลงที่ซอกคอของฉัน ฟันนั้นพยายามแกล้งฉันด้วยการขบเม้มเบาๆ โลกเริ่มร้อนแล้ว ฉันเริ่มหายใจลำบากมากขึ้น เหมือนเขาจะสัมผัสได้ว่าจังหวะการหายใจของฉันเริ่มเปลี่ยนไป
“จำไว้นะ ที่หายใจลำบากแบบนนี้ เพราะโลกมันน่าอยู่มากขึ้น” เขากระซิบที่ข้างใบหูของฉัน
“เกี่ยวตรงไหน”
“งั้นก็ไม่ต้องหายใจดิวะ”
ทันทีที่เขารั้งตัวฉันเข้ามากอดแน่ ฉันเริ่มเข้าใจมากขึ้นว่าทำไมโลกที่ฉันอยู่ใบนี้ถึงทำให้ฉันหายใจลำบากมากขึ้น จนบางครั้งฉันก็ต้องหยุดหายใจตอนที่เขาทาบริมฝีปากนั้นลงมาที่ปากของฉัน
Youtube