♥ พี่มาร์คจ๋า♥
ณ คอนโดแห่งหนึ่งใจกลางกรุงโซล
.
"งื้ออออ!!!อย่างอนแบมซี่..."
.
เสียงหวานนพูดอ้อนๆกับร่างสูงตรงหน้า
.
".........."
.
เงียบ...สิ่งที่ได้กลับมาคือความเงียบทั้งนั้น คนตัวเล็กได้แต่ยู่หน้าให้กับความขี้งอนของร่างสูง
.
"พี่มาร์คจ๋า..พี่มาร์คงอนแบมนานแล้วนะ..หายงอนได้แล้วนะ"
.
คนตัวเล็กเดินไปข้างหน้าร่างสูงก่อนจะกอดเอวไว้หลวมๆพร้อมกับจ้องหน้า จมูกเล็กๆก็ถูๆไปที่คางของร่างสูงอย่างออดอ้อน
.
"ดีกันนะพี่มาร์ค..แบมผิดไปแล้วที่ไม่ยอมเชื่อฟังพี่อ่ะ..แบมขอโทษนะ.."
.
คนตัวเล็กพูดแบบสำนึกผิดก่อนจะกอดเอวของร่างสูงแน่น
.
"แบม..กี่ครั้งแล้วที่พี่พูดแล้วแบมก็ไม่เชื่อฟังพี่"
.
คราวนี้ร่างสูงยอมปริปากพูดออกมาก่อนจะมองหน้าคนตัวเล็กอย่างคาดโทษ
.
"พี่บอกแบมแล้วใช่มั้ยว่าอย่าไป..แต่แบมก็ดื้อที่จะไปให้ได้ ถ้าแบมดื้อ..พี่ก้ไม่ได้ว่าอะไรหรอกนะ แต่การที่ไปไหนโดยไม่บอกพี่..มันไม่ใช่ พี่ไม่ชอบที่แบมทำแบบนี้"
.
คนตัวเล็กก้มหน้าลงอย่างรู้สึกผิดที่ร่างสูงพูดแบบนั้น มันก็จริงทั้งหมดแหละที่ร่างสูงพูดมา
.
"แบม..แบมขอโทษนะพี่มาร์ค..พี่มาร์คอย่างอนอย่าโกธรแบมเลยนะ..แบมขอโทษ"
.
คนตัวเล็กพูดอย่างหวั่นๆก่อนจะเม้มปากแน่น
.
"ไม่ต้องขอโทษพี่หรอก"
.
"พี่มาร์ค..."
.
"พี่ไม่ได้โกธรแบม..แต่พี่แค่เป็นห่วง พี่มีแบมแค่คนเดียว..ถ้าแบมเป็นอะไรไปแล้วพี่จะทำยังไง แบมไม่รักพี่แล้วหรอ"
.
ร่างสูงพูดอย่างอ่อนโยนก่อนจะโอบเอวคนตัวเล็กเอาไว้แล้วก็ดึงเข้ามาใกล้ๆ
.
"แบมรักพี่มาร์ค..ต่อไปนี้แบมจะไม่ดื้อแล้ว แบมจะเชื่อฟังพี่มาร์คนะ"
.
คนตัวเล็กพูดพร้อมดวงตาที่สั่นระริกก่อนจะซบหน้าลงบนแกร่งของร่างสูง
.
"ครับๆไอ้ดื้อของพี่..รักนะ"
.
ร่างสูงพูดพร้อมกับอมยิ้มให้กับความน่ารักของคนตัวเล็กก่อนจะกอดคนตัวเล็กแน่น
.
"พี่มาร์คจ๋าของน้องแบมน่ารักมากๆ..และน้องแบมก็รักที่สุดด้วย"
.
>>ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยนะจ้าาาา เรื่องนี้ไม่ใสเหมือนบทนำหรอกนะ..มั้งงง5555 ฝากติดตามนะ<<
.
((ไม่มีเจตนาทำร้ายใครทั้งสิ้นน่ะจ้ะ เพราะเรื่องนี้มันเกิดมาจากความมโนของเลาว์เองล้วนๆ))
Guest
