[OS] - Apostrophe S -

-  Apostrophe S -

Pairing : Minhyun x Jaehwan

Rate : Erotic / NC

.

.

.

งานประกาศรางวัลประจำปีที่ฮวังมินฮยอนคิดว่ามันช่างน่าเบื่อ

มีแต่การใส่หน้ากากเข้าหากัน รางวัลจอมปลอมที่คนเบื้องหลังอย่างเขารู้ดี

ว่าแต่ละบริษัทต่างใช้อำนาจเงินแลกมาทั้งนั้น แต่เพื่อเป็นหน้าเป็นตาให้บริษัท ใครจะหน้าโง่พอจะไม่ยอมเสียเศษเงินไปแลกกับรางวัลพวกนั้นกันล่ะ

เขาเองก็เช่นกัน

ถ้าไม่เพียงเพราะว่าต้องการให้คนๆนั้นโด่งดังและมีชื่อเสียงอย่างที่ใจปรารถนา

เจ้าของค่ายเพลงอย่างเขาคงไม่ต้องเสียเวลามางานนี้หรอก และแน่นอน เขาเขียนเช็คไปจำนวนไม่น้อยเพื่อแลกกับรางวัลนักร้องยอดเยี่ยมประจำปี

‘ วันนี้คุณหล่อ ‘

‘ แล้วทุกวันฉันไม่หล่อหรือไงหืม? ‘

มินฮยอนจับมือเล็กๆของอีกฝ่ายที่กำลังจัดโบว์ที่คอเสื้อเขาให้เข้าที่ ดวงตากลมโตของอีกฝ่ายจดจ้องมาก่อนจะยิ้มแล้วเปลี่ยนใจดึงโบว์เขาให้เข้าไปใกล้หน้าอีกฝ่ายแทน

‘ ใครมันช่างจัดแจงให้คุณใส่คอนแทคเลนส์สีเทาแบบนี้กัน ‘

‘ ทำไม? มันไม่ดีหรอ? ‘

‘ หึ มันดีเกินไปจนผมอยากจะเทงานประกาศรางวัลแล้วกลับห้องของเราแทน ‘

คิมแจฮวานพูดชิดริมฝีปากของอีกฝ่าย เขาคลอเคลียคนตรงหน้าอย่างเอาอกเอาใจราวกับลูกแมวตัวน้อย แต่มินฮยอนรู้ดี..ว่าอีกฝ่ายเป็นแม่เสือต่างหาก

‘ ฉันเขียนเช็คไปหลายหลักอยู่นะแจฮวาน ‘

‘ ผมรู้แล้วน่าที่รัก .. เอาเป็นว่าคุณค่อยคิดบัญชีผมหลังจากงานเลิกแล้วกัน ‘

เจ้าของชื่อจูบเบาๆที่ริมฝีปากหยักนั่น ก่อนจะละตัวลงมาซบไหล่อีกฝ่ายแทน

คิมแจฮวานเป็นนักร้องในสังกัดของเขามาได้ 2 ปีกว่าแล้ว

และถ้าถามถึงในสถานะคนรัก ฮวังมินฮยอนและคิมแจฮวานก็คบกันมา 2 ปีแล้วเช่นกัน

ย้อนกลับไป แจฮวานเป็นนักร้องในผับที่มินฮยอนไปเป็นประจำ เกิดถูกใจกันแล้วไปจบที่เตียงในคืนนั้น

เขาคิดว่ามันจะป็นเพียง one night stand เหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา

แต่สเน่ห์ร้ายกาจของอีกฝ่ายก็ทำให้เขาตกหลุมจนได้ พวกเขาตกลงคบกันในเวลาไม่กี่อาทิตย์ต่อมา

และเขาก็ชวนแจฮวานมาเซ็นต์สัญญาที่ค่าย ซึ่งอีกฝ่ายตอบตกลงเช่นเดียวกัน

‘ ผมตื่นเต้น ‘

เสียงพูดเบาๆที่ดังมาจากข้างตัว ทำให้มินฮยอนละสายตาจากหน้าต่างก่อนจะหันไปมอง

ใบหน้าหวานที่เดิมทีซบอยู่ที่ไหล่กว้างเงยขึ้นส่งสายตาเว้าวอน

‘ ฉันก็อยู่นี่ไง ‘

‘ ไม่รู้ตอนขึ้นไปรับรางวัลจะพูดอะไรดีนี่ ‘

‘ ขอบคุณแฟนๆ ขอบคุณครอบครัว ขอบคุณทีมงาน ‘

‘ ก็รู้อยู่หรอก แต่พอขึ้นไปก็ลืมหมดอยู่ดี ‘

‘ ถึงเวลาก็มองหน้าฉันไว้ ‘

‘ แบบนั้นยิ่งแย่ใหญ่ ยิ่งมองคุณ ผมยิ่งไม่มีสติ ‘

มินฮยอนขำคนข้างกายที่ยู่ปากอย่างน่ารัก

มือเรียวยกขึ้นขยี้ผมที่ถูกดัดเป็นลอนอ่อนของอีกฝ่ายอย่างเอ็นดู

วันนี้เจ้าเด็กน้อยของเขาถูกจับย้อมผมเป็นสีน้ำตาลอ่อน แถมวันนี้เหล่าโคดี้ยังจัดแจงแต่งหน้าแต่งหน้าให้อีกฝ่ายจัดกว่าปกติ ถ้าเผลอจ้องนานกว่านี้อีกสักหน่อย เขาอาจจะเผลอตัวก้มลงบดขยี้ริมฝีปากของอีกฝ่ายจนลิปกลอสที่เคลือบไว้หลุดแน่ๆ

‘ แต่ตอนนี้ฉันใกล้ไม่มีสติเต็มทนแล้วแจฮวาน ถ้าเธอจะโทษเรื่องคอนแทคเลนส์ฉัน ฉันเองก็อยากจะโทษเธอเรื่องเมคอัพวันนี้เหมือนกัน ‘

‘ โธ่.. ท่านประธาน คุณชักจะงอแงใหญ่แล้ว นี่.. คนขับรถอยู่นะครับ ‘

มือเรียวที่ทำท่าจะล้วงเข้าใต้เสื้อเชิ้ตสีแดงสดของมินฮยอนถูกเจ้าของเสื้อจับไว้เสียก่อน เขาหัวเราะก่อนจะก้มลงหอมแก้มนิ่มของอีกฝ่ายไว้เป็นการมัดจำ

‘ ไว้จบงานก่อนเถอะเจ้าตัวดี ‘

.

.

.

‘ โธ่คุณครับ... เขาแค่เข้ามาทักทายตามมารยาท ‘

คำออดอ้อนของคนตัวเล็กกว่าที่เบียดร่างออเซาะก็ยังไม่ทำให้อารมณ์ของ ฮวังมินฮยอน สงบลงได้ ย้อนกลับไปชั่วโมงที่แล้วหลังจาก คิมแจฮวาน ขึ้นไปรับรางวัลบนเวที เจ้าคนตัวเล็กเขากล่าวขอบคุณได้อย่างเรียบรื่น และแน่นอนแจฮวานไม่ลืมที่จะขอบคุณเลยเอ่ยชื่อเขาบนเวที ทำให้คนหน้านิ่งแบบเขาหลุดยิ้มออกมาอย่างช่วยไม่ได้ คิมแจฮวานน่ารักมาก ฮวังมินฮยอนคิดเช่นนั้น และใช่.. ไม่ใช่แค่เขาที่คิด

หลังจากอีกฝ่ายก้าวลงจากเวที คนตัวเล็กโค้งหัวทักทายบรรดานักแสดงนักร้องดังทุกโต๊ะที่ก้าวผ่าน อีกไม่กี่ก้าวแจฮวานของเขาจะมาถึงตัว มินฮยอนลุกรอด้วยรอยยิ้ม แต่ก็ต้องหยุดชะงัก เมื่อเจ้าของนักแสดงยอดเยี่ยมที่เขาจำได้ว่าอีกฝ่ายชื่อ องซองอู กลับขวางทางเจ้าเด็กดื้อของเขาไว้ พร้อมส่งมือออกไป เด็กนั่นยื่นมือออกไปจับอย่างมีมารยาท

แต่มินฮยอนเห็น .. ว่าสายตาของนักแสดงไม่ได้หวังแค่ ทำตามมารยาท

      เร็วกว่าความคิด ขายาวๆของท่านประธานหนุ่มก็เดินไปประชิดข้างตัวคิมแจฮวาน เขาวาดแขนโอบเอวอีกฝ่ายไว้เพื่อจะพาไปที่โต๊ะ จังหวะนั้นเขาได้ยินว่าองซองอูกำลังเอ่ยปากขอไอดีแชทส่วนตัวของแจฮวาน แน่นอนว่าถ้าเขาช้าไปอีกนิด เจ้าเด็กดื้อนี่ต้องให้ไอดีของตัวเองแน่ๆ มินฮยอนโค้งหัวก่อนจะตอบอีกฝ่ายอย่างมีมารยาทว่าทางค่ายไม่อนุญาติให้ศิลปินในสังกัดแจกไอดีใครสุ่มสี่สุ่มห้า ถ้ามีอะไรให้ติดต่อผ่านทางบริษัท ก่อนที่ร่างสูงกว่าจะบังคับโอบเอวอีกฝ่ายให้ออกจากงานไปด้วยกัน และตลอดระหว่างทาง มินฮยอนไม่ได้พูดกับคิมแจฮวานอีกเลย

     ถ้าถามว่าหึงใช่ไหม?

     ใช่ มินฮยอนหึง

      เขารู้ว่ามันงี่เงา แต่ก็ห้ามตัวเองไม่ให้หวงเจ้าเด็กดื้ออย่างคิมแจฮวานไม่ได้
ถ้าเป็นไปได้เขาอยากจะให้อีกฝ่ายลาออกจากวงการแล้วขังไว้ในห้องตลอดกาลด้วยซ้ำ

‘ ถ้าฉันไม่เข้าไปตอนนั้น เธอคงให้ไอดีไปแล้วแจฮวาน ‘

‘ เผื่อเขาติดต่อมาเรื่องงานไงครับคุณ .. ‘

‘ สายตาหมอนั่นมันใช่แค่เรื่องงานจริงๆน่ะหรอแจฮวาน อย่าบอกฉันว่าเธอมองไม่ออก ‘

‘ ท่านประธานของผมขี้งอนแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน.. ‘

คนตัวเล็กกว่าหัวเราะ พอดีกับจังหวะที่คนขับรถขับมาจอดที่โรงรถในเพ้นท์เฮ้าท์สุดหรูของคนตัวสูงกว่า แจฮวานมองหน้าคนรักที่ยังเอาแต่ทำหน้าบึ้งมองออกไปนอกรถไม่เลิกก่อนจะถอนหายใจ

‘ คุณจอดรถแล้วกลับไปได้เลยนะครับ ผมขอคุยธุระส่วนตัวกับประธานฮวังต่อซักนิด ‘

แจฮวานโน้มตัวไปสั่งคนขับรถ อีกฝ่ายรับคำก่อนจะลงจากรถ แล้วเดินออกจากโรงรถไป คนตัวเล็กกว่าหันมาหาคนขี้งอนอีกครั้ง เขาตัดสินใจขยับตัวขึ้นคร่อมตักอีกฝ่ายไว้ทันที มินฮยอนที่ยังคงปั้นหน้ามองทางอื่นรีบหันกลับมาเงยหน้ามองคนที่อยู่บนตัก มือเรียวขว้าเอวอีกฝ่ายไว้กันตกตามสัญชาตญาณ

‘ เธอจะทำอะไร ‘

‘ แล้วปกติเวลาคุณกับผมทะเลาะกัน เราง้อกันแบบไหนล่ะครับ ‘

คิมแจฮวานยิ้ม เขายกมือสองข้างขึ้นแนบแก้มของอีกฝ่าย โน้มตัวลงใช้ริมฝีปากอีกพรมจูบไปทั่วใบหน้าคม

‘ คุณครับ.. ผมไม่ได้คิดอะไรกับเขาสักหน่อยนะ ‘

‘ แต่ฉันหวงเธอ ‘

‘ เวลาคุณต้องไปดูพวกเด็กๆในค่ายซ้อมเต้น ผมเองก็หวงคุณเหมือนกันนั่นแหละที่รัก ‘

มินฮยอนหลุดยิ้มน้อยๆกับคำพูดหึงหวงที่อีกฝ่ายก็รู้สึกับเขาเช่นกัน ก่อนจะเปลี่ยนจากมือที่โอบรอบเอวมาคว้าคออีกฝ่ายดึงลงมาจูบแทน คนบนตักเท้าแขนกับพนักพิงหลังอีกฝ่ายไว้ เขาเผยอปากรับเรียวลิ้นของคนรักที่สอดเข้ามากวาดไปทั่วโพรงปากร้อนของตัวเอง มือเรียวของอีกฝ่ายดึงเสื้อเชิ้ตสีแดงเพลิงของเขาให้หลุดออกจากกางเกง มินฮยอนสอดมือเข้าลูบไล้ผิวเนียนใต้ร่มผ้า หยุดหยอกล้อสะกิดยอดอกที่แข็งชันเพราะแรงอารมณ์ เสียงหวานครางเครือในลำคอทั้งที่ปากยังไม่ถอนออกจากกัน     แจฮวานตีอกคนข้างใต้เบาๆเมื่อรู้สึกว่าขาดอากาศหายใจ จนมินฮยอนยอมละปากออกแต่ก็ยังไม่วายคลอเคลียอยู่ข้างริมฝีปาก   อิ่มไม่ห่าง

‘ ไปต่อที่ห้องไหมครับคุณ ในนี้ไม่ถนัดหรอก.. ‘

‘ เคยได้ยินรึเปล่า .. sex น่ะไม่ใช่แค่เรื่องบนเตียง ‘

‘ ลามกใหญ่แล้ว ‘ แจฮวานหัวเราะร่วน ก่อนจะยอมให้อีกฝ่ายปลดกระดุมเสื้อตัวเอง คนตัวเล็กกว่าบนตักเอียงคอให้อีกฝ่ายซุกไซร้อย่างเต็มใจ

‘ พรุ่งนี้มีงานไหม? ‘

‘ อืม...มีอัดรายการเพลงอีกทีวันมะรืนครับ ‘

เจ้าตัวตอบเสียงกระเส่ายามที่ไรหนวดอ่อนๆของอีกฝ่ายสัมผัสไปตามผิวเนื้อ มินฮยอนครางรับในลำคอ เขาอ้าปากงับเบาๆก่อนจะดูดดึงทำรอยแดงแสดงความเป็นเจ้าของบนร่างอีกฝ่าย

‘ ถึงผมตอบว่ามีงาน คุณก็ทำอยู่ดี ‘

‘ ทีเรืองแบบนี้ล่ะรู้ใจฉัน ทำไมเวลาฉันหึงถึงไม่รู้บ้างนะ ‘

‘ โธ่.. คุณวกกลับมาเรื่องนี้อีกแล้ว ผมจะทำยังไงดีนะ ‘ แจฮวานโอดครวญ เจ้าของตักยกนิ้วขึ้นลูบไล้ริมฝีปากอิ่มของอีกฝ่ายก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์ แจฮวานหัวเราะเบาๆ เขาอ้าปากงับนิ้วเรียวอย่างหมั่นเขี้ยว คนตัวเล็กรู้นัยยะในท่าทีของอีกฝ่ายดี เจ้าของริมฝีปากแดงอิ่มถดตัวลงจากตักคนรักไปนั่งยังที่วางเท้าคับแคบเบื้องล่าง ใบหน้าหวานอยู่ตรงกับเป้ากางเกงแสลคของอีกฝ่ายพอดิบพอดี

‘ ง้อฉันแรงๆหน่อยนะเจ้าเด็กดื้อ เผอิญฉันหายงอนยากเสียด้วย ‘

คนที่นั่งอยู่ที่พื้นรถไม่ตอบ มือเล็กยกขึ้นดึงซิปกางเกงของอีกฝ่ายลง ล้วงมือเข้าไปคว้าเอาส่วนแข็งขืนที่คิดว่าคงตื่นตัวมาจากสะโพกเขาที่บดเบียดลงไปเมื่อครู่ แจฮวานขยับรูดส่วนนั้นมือช้าๆ เขาเหลือบตาขึ้นมองใบหน้าคมของคนรักที่หลับตาเงยหน้าพิงเบาะ เสียงครางทุ้มในลำคอของอีกเป็นตัวเร่งให้ปากอิ่มอ้ารับส่วนร้อนนั้นเข้าปาก ฟันซี่เล็กครูดไปตามความยาว เขาขยับปากช้าๆอย่างยั่วเย้า จนเจ้าของร่างทนกับจังหวะเชื่องช้าของเจ้าเด็กดื้อ... ที่ดื้อแม้กระทั่งเรื่องนี้ไม่ไหว เขาสอดมือเข้าใต้กลุ่มผมสีน้ำตาลอ่อน บังคับให้อีกฝ่ายรับส่วนนั้นเข้าไปให้ลึกขึ้น และขยับให้ เร็วขึ้น

‘ อึก... ‘ เสียงหายใจติดขัดของคนตัวเล็กเป็นตัวเร่งอารมณ์ให้มินฮยอนใกล้ถึงฝั่งฝันมากกว่าเดิม เขาขยับกลุ่มผมนั้นให้เร็วขึ้น ก่อนจะกดแก่นกายเข้าไปให้ลึกแล้วปล่อยทุกหยดหยดลงไปในลำคอของอีกฝ่าย

‘ คุณจะฆ่าผมรึไง! ‘ แจฮวานรีบผละหน้าออกก่อนจะไอแรงๆ ดวงตากลมค้อนขวับให้คนที่นั่งอยู่ ท่านประธานหนุ่มหัวเราะก่อนจะดึงแขนอีกฝ่ายให้ขึ้นมานั่งตักตามเดิม

‘ เธอไม่ตายเพราะเรื่องแค่นี้หรอกแจฮวาน ‘

    มินฮยอนปฏิเสธไม่ได้ว่า ทั้งที่เขาเพิ่งปลดปล่อยไป แต่ภาพริมฝีปากอิ่มที่เลอะคราบน้ำขาวๆที่มินฮยอนรู้ดีว่ามันเป็นของเขา

กลับปลุกอารมณ์ที่เพิ่งดับไปให้ตื่นขึ้นอีกครั้ง

‘ คุณมองเหมือนจะจับผมกิน ‘

‘ โทษตัวเองที่ sex appeal สูงเกินไปเถอะ‘

‘ รู้สึกดีจังที่ทำให้คุณอยากได้ผมมากขนาดนี้ ว่าแต่ .. จะให้ผมอยู่บนหรอ? ‘

‘ เธอกำลังง้อฉันอยู่ไม่ใช่หรือไง? ฉันยังหายงอนไม่ถึง 40% ด้วยซ้ำ ‘

‘ เป็นเมียคุณนี่เปลืองตัวชะมัด .. ช่วยผมถอดหน่อยสิคุณ มันแคบ ผมทำไม่ถนัด ‘

แจฮวานยกตัวขึ้น ปล่อยให้มือของอีกฝ่ายปลดเปลื้องท่อนล่างให้ มินฮยอนไม่ได้ถอดมันออก เขาเพียงแค่ร่นกางเกงสกินนี่กับชั้นในอีกฝ่ายลงให้ไม่ขัดกิจกรรมที่กำลังจะเกิดต่อไปเท่านั้น

‘ ต้องขยายก่อนไหม? ‘

‘ ไม่ต้องหรอก ก่อนไปงานคุณก็ทำไปแล้วรอบนึง ข้างในคงยังโอเคอยู่ อีกอย่าง.. ‘ แจฮวานก้มลงชิดใบหนูของอีกฝ่าย เขาพูดเสียงกระเส่ายั่วยุอารมณ์ร่างสูง

‘ คุณก็รู้ว่าผมชอบแน่นๆ... ‘

      มินฮยอนหัวเราะในลำคอ เขายอมรับว่าทุกวันนี้เวลาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันแบบปกติ ประธานหนุ่มก็หลงอีกฝ่ายจนแทบจะบ้าตายอยู่แล้ว แต่เทียบไม่ได้กับเสน่ห์เวลาขึ้นเตียงของอีกฝ่ายเลยแม้แต่นิด ลูกแมวน้อยที่พร้อมจะแปลงร่างเป็นแม่เสือแล้วจับเขาขยี้เมื่อถึงเวลา เขาเชื่อว่าเขาคงเป็นบ้าเข้าสักวันเพราะหลงเสน่ห์อีกฝ่ายมากจนเกินไปนี่แหละ..

ถึงแม้ครั้งนี้จะไม่ใช่การขึ้นเตียงแบบปกติก็เถอะ...

‘ อา... ‘

สะโพกนิ่มกดลงรับแก่นกายของเขาเข้าไปช้าๆ แรงบีบรัดภายในร่างของของอีกฝ่ายทำให้มินฮยอนต้องนิ่วหน้า เขาครางยาวออกมาเมื่อแจฮวานรับมันเข้าไปจนสุด คนตัวเล็กหยุดพักซบลงกับอกเขา แต่ก็เอวเล็กก็ไม่วายขยับเบาๆอย่างเอาอกเอาใจ

‘ อึดอัดจัง ‘

‘ ยังไม่ชินอีกหรอหืม? ‘

‘ เมื่อไหร่ก็ไม่ชินหรอก.. ‘

แจฮวานเงยขึ้นจูบปลายคางอีกฝ่าย เขาจับไหล่แกร่งของมินฮยอนไว้แล้วขยับขึ้นลงช้าๆ พยายามระวังไม่ให้หัวไปกระแทก

กับเพดานรถ พื้นที่คับแคบที่ทำอะไรได้ไม่ถนัด แต่ก็ยอมรับว่ามันเร้าใจเสียใจอารมณ์ของเขาพุ่งสูงขึ้นอย่างช่วยไม่ได้ เหมือน   มินฮยอนเองก็รับรู้ เพราะส่วนหน้าของคนตัวเล็กที่แข็งชันปริ่มน้ำนั่นเป็นตัวบ่งบอกอย่างดี เขายื่นมือไปชักรูดให้ตามจังหวะขยับขึ้นลงของอีกฝ่าย

‘ อย่า.. เพิ่งช่วยผม อึก มินฮยอนครับ.. ‘

แจฮวานเอ่ยปากเสียงขาดช่วงเพราะสะโพกอิ่มที่ขยับขึ้นลงเร็วกว่าช่วงแรก เขากระแทกกระทั้นสะโพกลงไปแรงๆให้ส่วนปลายในร่างกระทบเข้าจุดเร้าอารมณ์ภายใน เขาสุขสมเสียใจอดครางชื่ออีกฝ่ายออกมาดังๆไม่ได้

‘ ทำไมล่ะ.. เธอเป็นถึงขนาดนี้แล้ว ‘

‘ ผม ฮึก ไม่อยากเสร็จเร็ว ...อยากเสร็จพร้อมคุณ ‘

‘ พูดจาน่ารักอีกแล้ว ‘

มินฮยอนยิ้มอย่างเอ็นดู เขาละมือออกจากส่วนแข็งขืนของอีกฝ่าย คว้าใบหน้าคนตัวเล็กเข้ามาจูบงับริมฝีปากแรงๆ แจฮวานกอดตอบ เล็บคมในมือขวาที่เจ้าตัวเคยบอกเขาว่าไว้เพราะจะได้เล่นกีต้าร์ได้ถนัด แต่ตอนนี้มันกลับจิกลงที่แผ่นหลังของเขาผ่านเสื้อเชิ้ตแทน ร่างสูงครางในลำคอ คิดแล้วว่าหลังของเขาจะต้องเป็นรอยไปอีกนานแน่

      เขาให้ความร่วมมืออีกฝ่ายโดยการช่วยขยับสะโพกสวนขึ้นไปแรงๆจนคนตัวเล็กกว่างอตัวเพราะความจุก ใบหน้าหวานละหนีจากจูบ ซุกบ่าเขาแล้วครางเสียงขาดห้วง

‘ ผม.. ฮึกใกล้แล้ว .. คุณช่วยหน่อย ‘ ร่างสูงตอบรับคำขออีกฝ่ายด้วยการใช้มือร้อนกอบกุมส่วนนั้นของคนรักแล้วขยับมือเร็วๆ คนที่อยู่ด้านบนก็เร่งบดเบียดสะโพกแรงๆให้อีกคนได้ไปถึงจุดหมายพร้อมกันๆ

‘ อา... ‘ แจฮวานครางหวิวในจังหวะที่ส่วนปลายร้อนปลดปล่อยอารมณ์ในฝ่ามือของคนที่ช่วยเหลือ มินฮยอนหยุดขยับสะโพกสวนเพื่อให้คนตัวเล็กในอ้อมกอดซึบซับความสุขจากการปลดปล่อยให้เต็มที่เสียก่อน เขาใจเย็นรอจนคนรักหยุดกระตุกเกร็งนั่นแหละ...

เขาถึงได้ตวัดตัวอีกฝ่ายลงกับเบาะหนัง แล้วขยับสะโพกต่อแรงๆทันที

‘ ฮึก .. เบา.. เบาหน่อยครับ ผม.. อึก.. ‘ แจฮวานจิกเบาะแน่น เขาเชิ่ดหน้าครางลั่นเมื่อส่วนปลายของอีกฝ่ายกระแทกกระทั้นลงมาที่จุดเดิมย้ำๆ อารมณ์เสียงที่คั่งค้างจากการปลดปล่อยเมื่อครู่ทำให้ร่างกายเขาไวต่อความรู้สึกไปหมด

มันรู้สึกดีเกินไป

ไม่ไหว แจฮวานเหมือนกำลังจะเสียสติ

‘ อีกนิดที่รัก.. ‘

เสียงนุ่มพูดเบาๆ เขากดจูบที่ขมับชื้นเหงื่อ สะโพกหนาขยับแรงๆก่อนสุดท้ายจะกดเข้าไปให้ลึกแล้วเติมเต็มช่องทางร้อนนั้นด้วยน้ำขาวขุ่นของตนเอง แจฮวานกระตุกกายอีกครั้ง ส่วนนั้นของคนตัวเล็กพ่นเอาน้ำสีขาวขุ่นอีกระลอกออกมาทั้งที่ไม่มีใครสัมผัส มินฮยอนถอนกายออก เขาคว้าเอาทิชชู่ที่เสียบไว้ที่เบาะหน้ามาเช็ดทำความสะอาดให้คนตัวเล็กอย่างเบามือ แจฮวานนอนนิ่งอย่างหมดแรงปล่อยให้อีกฝ่ายจัดการร่างกายตัวเองตามใจชอบ

‘ เหนื่อยแล้วหรอ? ‘

‘ คุณก็รู้ว่าผมไม่ค่อยมีแรง ให้ผมอยู่บนผมก็ทำได้แค่รอบเดียวนั่นแหละ แล้วนี่...หายงอนผมรึยัง? ‘

‘ เห็นว่าทำดี จะยอมให้รอบเดียวหายแล้วกัน ‘ มินฮยอนยิ้ม เขาหยิบเอาสูทที่พาดไว้มาคลุมตัวอีกฝ่ายแล้วดึงขึ้นมากอดแนบอก แจฮวานยู่ปากแต่ก็ยอมซบลงกับอกอีกฝ่าย สูดเอากลิ่นกายเฉพาะตัวของคนรักเข้าเต็มปอด

‘ จะหึงทำไมกัน คุณก็รู้ว่าผมรักคุณ ‘

‘ มีหนุ่มหล่อเยอะแยะในวงการ คนแก่อย่างฉันอาจจะสู้ไม่ได้สักวัน ‘

‘ โธ่คุณ... เป็นคนแก่ขี้น้อยใจตั้งแต่เมื่อไหร่ ‘

แจฮวานยกมือซ้ายขึ้นจับคางของอีกฝ่ายแล้วโยกไปมาเบาๆ มินฮยอนจูบลงที่มือเล็กของคนรักที่สวมแหวนไว้ที่นิ้วนาง แล้วยกมือขึ้นจับมาแนบแก้มของตัวเอง

‘ อย่าทิ้งฉันนะ ‘

‘ ผมรักคุณจะทิ้งคุณไปไหนได้ไงกันล่ะ ‘

‘ ฉันก็รักเธอ ‘