เงานอกหัวใจ

กริช พันธมาศ ชื่อเล่น ขุน อายุ 42 ปี

กรชวัล อมรสุข ชื่อเล่น มีน อายุ 19 ปี

รันนารี อมรสุข    ชื่อเล่น  มุก   อายุ 19 ปี

“ถอดชุดนั่นออกซะ”

รันนารีหันไปมองยังต้นเสียงที่ออกคำสั่ง เห็นกริชชี้มาที่ชุดของเธอพร้อมกับพยักพเยิดด้วยท่าทางร้ายกาจ เจ้าตัวก้มมองชุดเดรสแสนหวานแล้วเงยหน้าจ้องตาเขา

“ถอดสิ แล้วใส่ชุดที่ฉันซื้อมาให้ นั่นไง...วางอยู่ตรงนั้น”

หญิงสาวเหลือบมองชุดเดรสสายเดี่ยวที่วางพาดอยู่บนโซฟา ทว่าไม่มีทีท่าจะเดินไปหยิบหรือทำตามคำสั่งของเขา

“แต่แม่คุณชอบให้ฉันแต่งตัวแบบนี้ไม่ใช่เหรอคะ” ท้วงถามทั้งใบหน้าเครียดจัดเป็นเหตุให้ชายหนุ่มหัวเราะลั่น

“ก็ใช่! แต่ตอนนี้เธออยู่กับฉันก็ต้องแต่งตัวแบบที่ฉันชอบ แล้วฉันก็ชอบชุดนั้น...เพราะงั้นใส่มันเดี๋ยวนี้”

รันนารีหน้าร้อนผ่าวไม่พอใจที่เขาเผด็จการเสียยกใหญ่ หันไปมองชุดสุดเซ็กซี่อีกครั้งแต่ก็ยังไม่เดินไปหยิบมันสักที

“ฉันไม่ใส่!” ในที่สุดก็เลือกขัดใจเขา หากกริชไม่ใช่คนที่หญิงสาวคิดจะต่อกร

“เธอต้องใส่” เค้นเสียงลอดไรฟันโดยที่ยังนั่งไขว่ห้างอยู่ตรงหน้าเธอ

“ฉันไม่อยากใส่ ฉันไม่ชอบชุดแบบนี้”

สิ้นสุดประโยคปฏิเสธร่างใหญ่ก็ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง เดินดุ่มๆ มาหยุดอยู่ตรงหน้าหญิงสาวก่อนชี้นิ้วคาดโทษหล่อน สบสายตาด้วยความเกรี้ยวกราด

“งั้นก็ไปลากตัวพี่สาวเธอมาสิ แต่ถ้าพามีนกลับมาไม่ได้เธอก็ต้องใส่ชุดนี้ เธอต้องเป็นมีนให้ฉัน! พี่สาวเธอเคยทำอะไรให้ฉันเธอก็ต้องทำเหมือนกันกับเขาทุกเรื่องไม่มีข้อยกเว้น”

รันนารีหมดหนทางเมื่ออีกฝ่ายหยิบกรชวัลขึ้นมาขู่ ตัดใจเดินไปหยิบชุดเดรสเตรียมจะเข้าห้องน้ำแต่ถูกกริชเรียกไว้เสียก่อน

“จะไปไหน” รันนารีหันกลับมาจ้องตาอีกฝ่ายด้วยความไม่พอใจ ชูชุดที่อยู่ในมือใส่เขา

“ก็จะไปเปลี่ยนชุดที่คุณชอบไงคะ” น้ำเสียงสะบัดจากหล่อนไม่ได้ทำให้เขาสะทกสะท้าน มิหนำซ้ำยังกวักมือเรียกให้กลับมา หากหญิงสาวไม่ยอมยังยืนนิ่งอยู่ที่เดิม

“ทำไมคะ? ฉันกำลังจะไปเปลี่ยนอยู่นี่ไง” กริชยิ้มมุมปาก ยกมือลูบคางอย่างเจ้าเล่ห์

“เปลี่ยนตรงนี้สิ! ต่อหน้าฉัน”