เงาอดีต(จบแล้ว)

เงาอดีต

บทนำ

ค่ำคืนที่สายฝนเทกระหน่ำไม่ขาดสาย เสียงฟ้าร้อง ฟ้าผ่าดังจนน่ากลัว แต่มันไม่น่ากลัวเท่าสิ่งที่ฉันกำลังเผชิญอยู่ ใครคนหนึ่งกำลังตามฉันมา เสียงลากท่อนไม้กับพื้นมันน่าหวาดกลัวจนจับใจ  ฉันไม่คิดเลยว่าจะเป็นคุณ ทำไมต้องฆ่าฉันด้วยทั้งๆที่ฉันรักคุณสุดหัวใจ ทุกอย่างมันคงไม่เกิดขึ้นถ้าฉันไม่เชื่อคำหลอกลวงของคุณ

“พิมพ์ ลูกหลับแล้วหรือ”

“ ค่ะ ฟังนิทานไม่ทันจบก็หลับปุ๋ยแล้วค่ะ”

“ลูกหลับแล้วเรามาหาอะไรทำดีไหม”

“บ้า..ทะลึงนะคุณ”

“อะไร..ผมจะชวนคุณไปดูหนังที่ห้องโฮมเธียเตอร์ต่างหาก”

ดูหนังเองหรือนึกว่าจะมีอะไรสนุกๆกว่านี้ ตั้งแต่มีลูกฉันก็ไม่ค่อยมีเวลาให้เขาเอาแต่ดูแลลูก ตัวเขาเองก็ทำแต่งาน มันคงจะดีถ้าเรามีเวลาให้กันบ้าง

“ดีค่ะ แต่ตอนนี้ฝนกำลังจะตก ฉันกลัวเสียงฟ้าร้องจะทำให้ลูกตื่น อย่างไงฉันขอไปดูลูกอีกที แล้วจะตามไปนะคะ”

“นั้นผมไปรอที่ห้องนะ”

กลับมาปิดหน้าต่างห้องลูกให้สนิท เปิดเสียงเพลงกล่อมเด็ก พอกลบเสียงฟ้าร้องได้บ้าง หลับให้สบายนะลูก พ่อกับแม่ขอเวลาสวีทกันนิดหนึ่งนะ

ฉันก็ไม่รู้ว่าทำไหมถึงตัดสินใจใช้ชีวิตร่วมกันกับเขา ทั้งๆที่ปัญหาในชีวิตเขาก็มีมากมายอยู่แล้ว คงเป็นเพราะความรักละมั้ง ฉันรักเขา เขารักฉัน เรารักกัน

         หรือความจริงแล้วมันไม่ใช่อย่างนั้น

ห้องโฮมเธียเตอร์เปิดหนังทิ้งไว้แต่ไม่มีใครอยู่ในนั้น แสงจากจอหนังส่องให้เห็นเงาดำของใครคนหนึ่งอยู่หลังผ้าม่าน แล้วก็แว๊บหายไป พลันมีมือของใครคนหนึ่งรัดที่คอฉันจากด้านหลัง มันยิ่งรัดแน่นขึ้นเมื่อฉันดิ้นร้นขัดขืน ก่อนที่ฉันจะหมดลม มือนั้นค่อยๆคลายออกจากคอ ฉันหายใจระรั่วราวกับว่ากลัวจะไม่ได้หายใจอีก ร่างของเขาคนนั้นหายไปอีกแล้ว ความกลัวเข้ามาในจิตใจฉัน นี้มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ฉันรีบวิ่งออกจากห้อง ไฟมืดสงัดตามทางเดินมีเพียงแสงจากฟ้าแลบส่องลงมาทำให้เห็นเงาของเขาที่ยืนอยู่หน้าฉัน ท่อนไม้ที่อยู่ในมือฟาดลงที่ใบหน้าฉันอย่างแรง ฉันฟุ๊บลงไปกับพื้น พยายามกระเสือกกระสนหนี ท่อนไม้อันเดิมฟาดที่ขาซ้ายฉันเต็มแรง พร้อมทั้งเงื้อมือจะฟาดฉันอีกครั้ง ฉันใช้พลังเฮือกสุดท้ายถีบเขาด้วยขาขวาและพยุงตัวหนีออกมาจากบ้าน

สายฝนยังเทกระหน่ำ  ฉันวิ่งกระเผลกๆออกมาสู่ถนนร่างกายที่เจ็บปวดของฉันกำลังหมดแรงลง ฉันหนีต่อไปไม่ไหวแล้ว พลันเสียงย่ำเท้าดังเข้ามาใกล้ เสียงใครก็ได้ขออย่าให้เป็นเขาเลย

“คุณ คุณ เป็นอะไรไหมครับ”

“ช่วย...ด้วย” พูดได้แค่นั้นสติสัมปชัญญะของฉันก็หลุดลอย

ใครคนหนึ่งช่วยชีวิตฉันไว้ แต่ยังมีใครอีกคนหนึ่งกำลังจ้องมองและพร้อมจะทำลายฉันอีกครั้งหนึ่ง