แหะๆ เรื่องแรกยังไม่จบ ริจะเปิดเรื่องใหม่ เรา Muse คนเดิมจ้าาา ถึงจะเปิดไปมีคนอ่านน้อยนิดแต่บอกเลยนั่นคือกำลังใจที่ยิ่งใหญ่ สัญญาว่าจะอัพให้จบทุกเรื่องแน่นอนจ้า
เข้ามาพูดคุยได้ที่นี่ค่ะ
เอาละ มาแนะนำกันสักนิด
เมื่อเพื่อนสนิทเป็นมากกว่าเพื่อนสนิท
ความเข้าใจผิดนำไปสู่การแตกหักและบาดหมาง
เรื่องทุกอย่างเกิดขึ้นเพียงเพราะความเห็นแก่ตัวของผู้หญิงคนหนึ่ง
เพียงเท่านั้นก็ทำให้ความเชื่อใจขาดสะบั้นลง
เมื่อความผูกพันธุ์ถูกครอบงำด้วยคำว่า "ทรยศ" ทุกสิ่งพลันกลับตาลปัตร
หนึ่งเข้าใจว่าตนถูกตลบหลังอย่างเลือดเย็น
อีกหนึ่ง...สูญเสียซึ่งความทรงจำ
การันต์
"ผมโกรธ ผมเกลียด ที่ถูกทั้งสองคนทรยศหักหลัง แต่ผมไม่รู้ว่าแค้นเพราะถูกหญิงคนรัก หรือ เพื่อน 'ที่รัก' หักหลังกันแน่ แม้ความเจ็บปวดจะสลักลึกลงในใจผม ทว่า...ความรักก็เป็นเกาะกำบังชั้นดีที่ไม่ปล่อยให้ความแค้นผนึกแน่นลงไป เสี้ยวความรู้สึกลึกๆผมเกลียดเขาไม่ลงแม้ผมจะทำร้ายเขากลบเกลื่อน ผมจึงทรมาน ยิ่งไปกว่านั้น...ในความทรงจำของเขาไม่มีผมอยู่ในนั้นอีกต่อไป"
วินเซน
"ทำไม...ผมถึงไม่รู้สึกผูกพันธ์กับผู้หญิงที่บอกว่าเป็นคนรักของผมเลย ในทางกลับกัน ผมกลับรู้สึกคุ้นเคยกับผู้ชายที่ชี้หน้าด่าผมปาวๆว่าเป็นเพื่อนทรยศแย่งแฟนของเขา ถ้าเลือกได้...ผมก็ไม่อยากเป็นแบบนี้ ผมไม่อยากลืมใครทั้งนั้น ลืม...แม้กระทั่งตัวเอง"
"ผมรู้สึกเจ็บทุกครั้งที่ถูกเขาทำร้าย ทว่า ความรวดร้าวที่ทอประกายในตาเขาทำให้ผมเกลียดเขาไม่ลง เมื่อใดเขามองมายังดวงตาของผม...แววตาของเขามีแต่ความผิดหวัง"
เอวา
"ฉันไม่ใช่คนที่น่าสงสารที่สุดหรอกหรือ ผู้หญิงที่ทนกับความอึดอัดมาตลอดที่คบกับผู้ชายคนหนึ่ง เขาคบกับฉันไปวันๆโดยที่ทำเหมือนกับว่าฉันไม่มีตัวตนในชีวิตเขาด้วยซ้ำ ทุกสิ่งในโลกล้วนสำคัญกับเขา...หากไม่นับฉัน จะว่าเป็นจอมฉวยโอกาสก็ได้ เพราะฉันต้องการให้การันต์รู้ซึ้งถึงความว้าเหว่ของฉันซึ่งเกิดจากการละเลยของเขา วินเซนดีกับฉัน วินเซนคนที่การันต์ให้ความสำคัญมากกว่าฉัน มันคงไม่ผิดถ้าฉันจะเปลี่ยนใจจากรันมาหาวินเซน"
เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป ใครกันแน่ที่เป็น ''กบฏ'' โปรดติดตามด้วยค่า
ปล.อิมเมจเอวาเดี๋ยวลงทีหลังค่ะ ขอบคุณเจ้าของภาพนะคะ เครดิตในภาพเลยจ้า
บุคคลในภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆกับตัวละคร โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านค่ะ
Guest
