ตัวผมถูกจับเหวี่ยงลงไปบนเตียง ก่อนที่ผมพยายามที่จะหนีมันไปที่ประตู ผมเอื้อมมือจับลูกบิดเอาไว้ ก่อนที่จองกุกมันจะเดินมาลากตัวผมออกห่างจากตรงนั้น
“ไม่...ปล่อยกู”ผมร้องโวยวายออกมา แต่ที่แบบนี้ไม่มีใครสนใจผมหรอก
ตุบ...!!
ตัวของผมถูกจองกุกมันจับเหวี่ยงลงเตียงอีกครั้ง ก่อนที่มันจะใช้กำปั้นชกมาที่ท้องของผม จนผมรู้สึกจุกไปหมด
อยากว่าแต่เรี่ยวแรงที่จะขัดขืนเลย แค่แรงที่ผมจะพูดกับมัน แทบยังจะไม่มี
จองกุกมันถอดเสื้อของตัวเองออก ก่อนที่จะโน้มตัวลงมานั่งค้อมผมเอาไว้ แล้วจับผมให้หันหน้าไปมองมัน
น้ำตาของผมมันค่อยๆไหลออกมา
“ฤทธิ์เยอะดีนะ สมควรแล้วแหละที่โดนแบบนี้”
“มึงไม่ใช่คนจองกุก..ฮึก...ฮึก..ต่อให้มึงเอากูอีกซักกี่ครั้ง กูก็ไม่มีวันกลับไปรักคนอย่างมึงหรอก”
เพี้ย...!!!
ฝ่ามือของจองกุกตบลงมาบใบหน้าของผม ก่อนที่มันจะดึงตัวผมเข้าไปใกล้ๆมัน มองผมตั้งแต่บนลงร่าง
ก่อนที่จะยิ้มออกมาอย่างสะใจ
“กลัวหรอ...”
“ใช่กูกลัว..กลัวว่าแทฮยองมันจะเข้าใจเรื่องของกูกับมึงผิด คิดว่ากูสมใจให้มึงเอากูจริงๆ”
“จีมิน....” จองกุกมันเรียกชื่อผมเสียง ก่อนที่จะกดตัวผมนอนราบลงไปบนเตียงนั้นอีกครั้ง “กลัวแทฮยองมันเข้าใจผิดงั้นหรอ ที่มึงปฏิเสธกูอยู่เบาๆ เพราะมึงยอมอ้าขาให้มันเอามาแล้วใช่ไหม”
“กูจะอ้าขาให้กับใครมันก็เรื่องของกู ไม่เกี่ยวกับมึงเลย..”
“เกี่ยวซิ ก็เพราะว่ากูคือผัวมึงไงจีมิน”
พูดจบจองกุกมันก็ปล่อยมือออกจากไหล่ของผมทั้งสองคน ก่อนที่จะฉีกเสื้อของผมออก แล้วเอามือของมันล็อคข้อมือของผมเอาไว้ ริมฝีปากของมันลงมาไซร้ที่ศอกคอของผม ก่อนที่มันจะอ้าปากของกัดที่คอของผมอย่างแรงจนผมรู้สึกเหมือนเลือดของผมซิบออกมา
อือ...!!! ผมหลงครางออกทันที ที่จองกุกมันกำลังดูดเลือดของผมเข้าไป มันเจ็บจนน้ำตาของผมมันปริ่มออกมาที่ปลายหางตา หลังจากนั้นซักพัก จองกุกมันก็ล่ะริมฝีปากของของตัวเองออกจากคอของผม
“ชอบจังตอนที่กูเงยหน้าขึ้นมา แล้วเห็นมึงทำหน้ายั่วกูแบบนี้อ่ะ...”
“....”
ผมไม่ตอบ ได้แต่แต่เบี่ยงหน้าของตัวเองหนีไปทางอื่น แต่ต่อให้ผมจะหันไปทางไหนมันก็เห็นการกระทำเลวๆของจองกุก บนกระจกที่ติดทั่วห้องนั้นอยู่ดี
เชี้ยเอ่ย...กูจะไม่ได้อยากจะเห็นมันซักหน่อย
ทำไมต้องเป็นแบบนี้ว่ะ
ผมคิดอยู่ในใจ มือกำผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น พร้อมกับหลับตาลงทั้งน้ำตา คิดเคยเพียง...ให้จองกุกรีบๆทำให้เสร็จๆ ผมจะได้ออกไปจากที่บ้าๆนี่ซักที
ริมฝีปากถูกครบลงมาบนยอดอกของผม ลิ้นเล็กตวัดลิ้นไปมา พร้อมกับมืออีกข้างหนึ่งที่เค้นอยู่
ที่จองกุกมันจะเอามือจับหน้าของผมให้หันไปหามัน ก่อนที่จะเอาริมฝีปากของมันบดขยี้ลงมาบนริมฝีปากของผม
พยายามที่จะดันลิ้นเข้ามา แต่ผมไม่ยอม จนกระทั่งจองกุกมันเอื้อมมือไปจับแกนกายที่อยู่ใต้ของผมเอาไว้
อ๊ะ.....!!!
ผมเผลอเปิดปากให้ลิ้นของมันเข้ามาควนหายรสหวานในโผลงของผมจนได้ ลิ้นนั้นพันนัวเนียอยู่ในโผลงปากของผมซักพัก แต่มันนานจนผมแทบหายใจไม่ทัน
อืม.......อะแฮก...อะแฮก !!! ผมดันตัวจองกุกออกห่างจากตัวผมทันที เพื่อปล่อยให้ตัวเองได้มีอาการหายใจบ้าง
“ไม่เคยโดนกระหน่ำจูบแบบนี้หรือไง หรือว่าไอ้แทฮยองมันไม่เคยสอน”
“ไม่เคย...เพราะมันไม่เคยที่จะขืนใจกูแบบที่มึงทำยังไง แต่แค่มันไม่ทำ กูก็พร้อมที่จะอ้าขาให้กับมันอยู่แล้ว”
“งั้นหรอ..งั้นวันนี้มึงก็อ้าขาให้กูก่อนก็แล้วกัน กูจะทำให้มึงลืมรสชาติบนเตียงของไอ้แทฮยองมันไปเลย”
“จะทำเชี้ยอะไรอีก...ปล่อยกูนะ ฮึก..ฮึก..กูบอกให้ปล่อยกูไงจองกุก”
ผมดิ้น พยายามขัดขืน ก่อนที่จองกุกจะลากผมเข้าไปใกล้ๆ แล้วปลดเข้มขัดของมันออก รูดซิบ แล้วจับแกนกายของมันออกมา ท้าลมเครื่องปรับอากาศที่อยู่ในห้องนี้
แท่งร้อนนั้นถูกจ่อมาที่ริมฝีปากของผมมันกับครั้งนั้น ... ก่อนที่จองกุกมันจะกระชากผมให้ลุกขึ้น นั่งลงไปตรงหว่างขาของมันในตอนนี้ ผมเงยหน้าขึ้นไปมองจองกุก ด้วยสายตาเขม็ง
“ทำซิ...อมมันเข้าไป”
“ไม่”ผมตอบปฏิเสธเหมือนกับครั้งนั้น
“ จีมินกูบอกให้มึงทำ อมมันเข้าไป” จองกุกมันเริ่มตวาดผมเสียงแข็ง
“ไม่ทำ...ยังไงกูก็ไม่ทำ”
“งั้นมึงมานี้”
จองกุกมันลากผมไปที่โต๊ะเครื่องแป้ง ก่อนที่จะจับผมปลดเข้มขัด รูดซิบ แล้วถอดกางเกงของผมออก
ก่อนที่จะจับหันหน้าไปที่กระจก โดยที่มีมันยืนอยู่ข้างหลัง..
“ดู...แล้วจำเอาไว้ ว่าผลของการที่มึงปฏิเสธกูเป็นยังไงจีมิน”
พูดจบ จองกุกมันก็ดันตัวผมให้นอนราบไปกับโต๊ะ ใบหน้าของผมแทบจะแนบลงไปบนนั้น
อือ.....!!!
ผมร้องครางออกมาทันทีที่จองกุกยัดแกนกายของมันเข้ามา ในช่องทางสีสวยของผม
มันจุก และ เจ็บมากกว่าครั้งนั้น เป็นสิบๆเท่า… ก็ใช่ซิ มันไม่มีน้ำอะไรมาหล่อเลี้ยงช่องทางรักของผมเลยนิ
ฟันกับริมฝีปากล่างของผมขบเข้าหากันแน่น พร้อมกับมือที่กำเข้าหากันทั้งสองข้าง...
จองกุกมันจะเอื้อมมือขึ้นดึงตัวผม ให้เงยหน้าขึ้นไปมองตัวเองในกระจก มือหนาบีบคอผมเอาไว้หลวมๆ ก่อนมันจะออกแรงขยับแกนกายของมันเบาๆ แต่ผมก็ยังรู้สึกเจ็บ และ แสบอยู่อีก
อืออ....!!
“เจ็บหรอ..” จองกุกมันกระซิบลงมาที่ข้างหูของผม พร้อมกับเอามือข้างหนึ่งจับแกนกายของผมเอาไว้
“อืม..” ผมตอบ เพราะว่าตอนนี้มันเจ็บมากจริงๆ
“งั้นเดียวกูช่วยให้มึงหายเจ็บให้เอาไหม”
“.....” ผมไม่ได้ตอบ ได้แต่มองหน้าของตัวเองผ่านทางกระจกด้วยสายตาปรือๆ
ทันใดนั้นเองที่จองกุกมันชักแกนกายของมันออกจากช่องทางรักของผม ก่อนที่จะจับตัวผมให้หันหน้าไปหามัน จับตัวผมให้นั่งลงไปตรงหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง พร้อมกับทรุดตัวลงตรงหว่างขาของผม เอามือจับแกนกายของผมเอาไว้ ก่อนที่จะริมฝีปากของมันสัมผัสมาที่ปลายหัวของผม แล้วค่อยๆดูดกลืนมันลงไป รูดเข้ารูดออก เหมือนกับไอศกรีมร้อนแท่งใหญ่..
“ อึก....อืออือ....ซี้ด..” ผมเพลอร้องครางออกมาเสียงหลง หลังจากที่จองกุกมันทำแบบนั้นให้กับผมไปซักพัก
แต่มันกลับไปทำให้ผมเสร็จ มันจับตัวผมลงมาจะโต๊ะเครื่องแป้ง แล้วทรุดตัว ใช้ลิ้นเลียสอดลงไปในช่องทางสีสวยของผม
อือ ....!!! ตัวผมเด้ง...ขาสั่นไปหมด นี่ผมกำลังตอบเสนาะกับสิ่งที่จองกุกมอบให้หรือไง..
มึงจะบ้าไปแล้วหรอจีมิน
ไม่ไหว...ผมเอามือขอตัวเองไปจับแกนกายของตัวเองเอาไว้ เพื่อหวังที่ตัวเองได้สงบลง แต่จองกุกมันกับลุกขึ้นมาห้ามเอาไว้
“จะทำอะไร”ผมถาม
“มึงไม่อยากขึ้นสวรรค์ไปพร้อมกูหรือไง”
“ลงนรกนะซิไม่ว่า..คนดีๆที่ไหนเค้าพากันมาเอาในที่โสโครกแบบนี้” ผมตอกกลับไป
“ปากดีจังนะ...อยากรู้จัง ว่าถ้ามึงเห็นตัวเองในกระจก ตอนที่กูเอามึง มึงจะทำหน้ายังไง จะปากดีแบบนี้อยู่ไหม”
“ไอ้เชี้ย จองกุก”
กึก..!!!
จองกุกมันยัดแกนกายของมันเข้ามาในช่องทางรักของผมทันที ในขณะที่มันดึงตัวผมให้เงยหน้าไปมองตัวเองในกระจก ใบหน้าของผมแนบชิดลงมาที่แก้มของผม พร้อมกับรอยยิ้มที่สะใจของมัน
“ยังไม่ทันจะขยับอะไรเลยนะ ตอดรัดแรงขนาดนี้เชียว อยากหรอ”
“ไอ้จะ....อึก..” ยังไม่ทันที่ผมจะด่ามันจบ จองกุกมันก็เริ่มขยับแกนกายของมันเข้ามากระแทกกับช่องทางสีสดของผมแล้ว
อึก....อึก...อึก...!!! มันกระแทกเข้าเน้นๆอยู่3-4ที ก่อนที่ผมมันจะเริ่มถี่ขึ้นเรื่อยๆ พร้อมกับมือของจองกุกที่รูดขึ้นรูดลงแกนกายของผมไปพลาง
ตับตับตับ.....!!!!
“อืออืออือ....” มันถี่จะเก็บเสียงครางของตัวเองเอาไว้ไม่อยู่
“อือ ยะ..ยะ ..อย่าตอดกูแรงแบบนี้ซิจีมิน กะ..กูเสียวนะ”
ซักพักจองกุกมันจะเปลี่ยน จับตัวผมให้หันหน้าไปหามัน ก่อนที่จะจับตัวผมให้ขึ้นไปนั่งบนโต๊ะนั่นอีกครั้ง
พร้อมกับขาของผมไปพาเอาไว้ที่เอวของมัน แล้วกระแทกแกนกายของมันเข้ามาในช่องของผมไม่ยัด
“จะ...จองกุก เบาๆ กูเจ็บ” ผมบอก แต่ดูเหมือนกับว่าความเร็วนั้นมันจะไม่ได้ลดลงเลย
“อืออือ..ขะขอโทษนะจีมิน...จะสะ..เสร็จแล้ว อ๊ะอ๊ะอือ”
ทันใดนั้นเองที่จองกุกมันโผล่เข้ามากัดที่คอซ้ำรอยเดิมของผมอีกครั้ง แต่มันต่างตรงที่มันแรงและเจ็บมากกว่าเดิม
“จองกุกอย่า กูเจ็บ...”ผมพูดพลางเอาเล็บจิกที่หลังของจองกุกเอาไว้
“จีมิน มะ..ไม่ไหวแล้ว อ๊ะอะอ้า” จองกุกปล่อยปากออกจากต้นคอของผม ก่อนที่จะปล่อยน้ำรักพุ้งเข้ามาในช่องของผมแทนจนไอ้น้ำกามอารมณ์นั้นทะลักล้นออกมาจากช่องทางสีสดของผม ก่อนที่จองกุกจะชักแกนกายของตัวเองออกไป
ผมทรุดตัวหมดแรงลงกับพื้น ก่อนที่จองกุกจะเดินไปหยิบเสื้อผ้าของตัวเองขึ้นมาใส่ แล้วโยนเสื้อผ้าของผมมาให้กับผมตรงหน้า
น้ำตาผมไหลอาบหน้าทันที หลังเสร็จกิจกรรมบ้าๆนั่น
“ใส่เสื้อผ้าของมึงให้เรียบร้อยซะ...แล้วนี้เอาเงินไปซื้อยาแดกซะ จะได้ไม่ระบม...แล้วอย่าคิดว่ามึงจะไปอ้าขานอนกับใครง่ายๆ เพราะตัวมึงเป็นของกูคนเดียว”
พูดจบ จองกุกมันก็เปิดประตูเดินออกไป อย่างไม่ใยดีผมเลย
ปล่อยให้ผมร้องไห้อยู่ในห้องบ้าๆ เหม็นกลิ่นคาวโลกีนี่คนเดียว....
Guest
