วันวาเลนไทน์เมื่อ
" เฮเลน " สาวน้อยสุดเฉิ่มวัย 15 ปี ถือกุหลาบสีขาวและช็อกโกแลตที่ตนทำมาไว้ในมือ กำลังเดินไปหาคนรักที่ห้องเรียนของเขา
“ พวกมึงกูขอคุยเรื่องที่เราพนันกันไว้หน่อย ” เสียงมาร์ตินดังขึ้นภายในห้องเรียนที่มีเฉพาะเพื่อนในกลุ่มของพวกเขา
“ เออ นี่มึงกล้าไปขอคบกับเด็กเฉิ่มแว่นหนาเตอะ แบบยัยเฮเลนได้ไงวะพวกกูนับถือจริงๆ แถมทนคบมาตั้งหลายเดือน ”
เท้าเล็กๆที่กำลังจะก้าวเข้าห้องเรียนของชายหนุ่มหยุดชะงักทันที มือน้อยๆที่ถือของขวัญวันวาเลนไทน์อยู่สั่นน้อยๆน้ำตาไหลรินออกมาเมื่อได้ยินคนในห้องพูดกันวางของขวัญที่เตรียมมาวางไว้หน้าห้อง
“ กูขอยกเลิกเรื่องพนันนะ กูรู้สึกว่ากูชอบน้องเขาจริงๆ ” สาวน้อยเฮเลนได้เดินจากไปแล้วเลยไม่ได้ยินประโยคนี้ มาร์ตินเดินออกมาเพื่อจะไปหาแฟนสาว แต่สายตาสะดุดเข้ากับของขวัญที่วางไว้หน้าห้อง ที่เขียนชื่อถึงตน แล้วพึมพำออกมาว่า เฮเลน..เธอมาที่นี่และคงได้ยินที่เขาคุยกับเพื่อนของเขา ขาสองข้างรีบวิ่งเพื่อหาตัวคนรักที่คิดว่ายังไปได้ไม่ไกล แต่ก็หาไม่เจอ หญิงสาวตัดการติดต่อกับเขาทุกทาง....
>>> 8 ปี ผ่านไป <<<
ณ สนามแข่งรถHL
“ พี่มาร์ตินอย่าลืมรางวัลของผมนะ” เสียงมาคัสพูดกับพี่ชาย “ตามสัญญาถ้านายชนะ” การแข่งขันผ่านไปอย่างรวดเร็ว รถสองคันเคลื่อนตัวสูสีกันอยู่ในสนามแลมโบกินีสีดำแซงรถแบมโบกินีสีแดงเข้าเส้นชัยไปอย่างฉิวเฉียด สาวสวยหุ่นเซ็กซี่ขยี้ใจชายเดินลงมาจากรถแลมโบกินีสีดำ “ เซียนเหมือนเดิมเลยนะเฮเลน ” เสียงของเพื่อนชายดังขึ้น “ฝีมือนายไม่พัฒนามากกว่ามาคัส” มาร์ตินตัวแข็งทื่อตั้งแต่เห็นหน้าชัดๆของคู่แข่งน้องชาย ...เฮเลน... เป็นเธอจริงๆด้วย ผู้หญิงที่เขาตามหามาตลอด 8 ปี
Guest
