พิชิตชัย
ตันติภัคดีสกุล
เจ้าพ่อแห่งวงค์การบิ๊กไบค์นักธุรกิจหนุ่มใหญ่วัยสามสิบสองปี
( ขออนุญาติยืมรูปพี่เวียร์มาเป็นอิมเมจตัวละครให้ใด้มนงมะโนกันหน่อยนะจ๊ะขอบคุณมากมาย )
มณีพรรณ วงค์วิริยะ หญิงสาวอายุ 22 ปี เป็นเด็ก ตจว เข้ามาทำงานใน กทม
จับพลัดจับผลูมาทำงานในบริษัททีมีเจ้านายเจ้าอารมณ์ ( มาเอาใจช่วยนางกันหน่อยเร็ว)
( ขออนุญาติยืมรูปพี่พั้น วรการ มาเป็นอิมเมจตัวละครให้ใด้มนงมะโนกันหน่อยนะจ๊ะขอบคุณมากมาย )
†**************
“ ชื่อก็โบราณประสบการณ์ก็ไม่มีการแต่งตัวก็เฉิ่มสุดๆใครรับยัยนี่มาเนียะทำไมผมไม่รู้เรื่องไม่ผ่าน ให้เขากลับไปสอนภาษาไทยเด็กอนุบาลดีกว่าไหมผมต้องการเฉพาะมืออาชีพเท่านั้น ”
คำพูดที่แสนจะตรงไปตรงมาอย่างไม่คิดถึงหัวอกคนฟังของชายหนุ่มมันทำให้คนฟังอย่างมณีพรรณเดือดดาลอย่างที่สุดแม้นจะรู้มาบ้างนะว่าตานี่เป็นอย่างไรยังโกธรขนาดนี้มีหรือที่คนอย่างเธอจะยอมก่อนที่จะมีใครได้พูดอะไรต่อ
“ ต้องขอโทษด้วยนะค่ะที่ดิฉันเป็นแค่เด็กจบใหม่และแน่นอนขาดประสบการณ์แต่ดิฉันมั่นใจว่าทำงานได้แน่ถ้าคุณให้โอกาส แต่ถ้าคุณไม่กล้าพอก็ไม่เป็นไรค่ะดิฉันออกไปหางานทำที่อื่นก็ได้ ส่วนเรื่องการแต่งตัวก็ไม่รู้ว่าต้องโชว์ล่างโชว์บนยังไงเพราะไม่เคยทำสำหรับดิฉันงานก็คือการทำงานให้ดีมีผลงานไม่ใช่การก้าวมาจากการเอาเต้าไต่แต่ถ้าจะต้องมีเจ้านายที่ชอบแบบนั้นดิฉันก็ขอไม่ทำเลยจะดีกว่าค่ะ ”
*************
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกในชีวิตแต่งขึ้นตามจิตนาการบวกกับการนำสิ่งละอัน
สิ่งละอันพันละน้อยที่เคยได้พบประสบเจอในชีวิตเอามาผสมผสานออกมาเพื่อสรรสร้างความบันเทิงให้กับทุกท่านภาษาที่ใช้เจตนาใช้ภาษาเขียนบวกกับภาษาพูดเพื่อสร้างอรรถรสในการอ่านหากผิดพลาดประการใดต้องขออภัยด้วยนะค่ะ...ตัวละครทุกตัวเป็นตัวละครสมมุติ (ตามมโนของผู้เขียนล้วนๆ555)ไม่ได้เจตนาจะพาดพิงผู้ใดรูปที่นำมาประกอบก็เพียงเพื่อความบรรเทิงหาได้หวังผลอย่างอื่น
หวังว่าคงถูกอกถูกใจใครบ้างนะค่ะติได้ชมได้คอมเม้นต้องการอย่างที่สุดเพื่อการพัฒนาของตัวผู้เขียนเอง
อัพช้าอย่าว่ากันเด้อค้า
สามารถติดต่อพูดคุยกันได้ที่ fb แฟนเพจนะคะ (เข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของโลกยัยเฉิ่มด้วยกันนะจ๊ะ
ขออนุญาติไม่โชว์เพื่อนนะคะจะ
ได้ไม่เป็นการละเมิดสิทธิ์
เขาและเธอเหล่านั้น( ความคิดเห็นส่วนตัวค่ะ555)
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามากดไลค์กันนะคะ loveๆๆๆๆ
ณิญา_ เจ้านายจอมโวยวายสดุดรักยัยเฉิ่ม
Guest
