เพลิงรักหัวใจเถื่อน

“คนดี...จำฉันได้รึยัง ฉันนายหัวภูผา”

ภูผากดจุมพิตแผ่วๆ ลงกับเรียวปากอิ่ม ก่อนจะเงยหน้าขึ้นสบตาหล่อนอีกครั้ง

ชายหนุ่มพยายามทบทวนความทรงจำของหญิงสาวด้วยจุมพิตที่อ่อนหวาน และลดเลือนความหวาดกลัวด้วยความอ่อนโยน

“ฉันภูผาไงคนดี คนที่ทำแบบนี้” เขากดจูบลงไปเบาๆ

“แบบนี้” และเพิ่มแรงกดมากขึ้น

“แบบนี้” ภูผาไล้ริมฝีปากนุ่มด้วยปลายลิ้นอุ่น เมื่อรู้สึกว่าหญิงสาวเริ่มผ่อนคลายลง

“แบบนี้” เขาค่อยๆ สอดแทรกปลายลิ้นอุ่นเข้าไปในโพรงปากนุ่ม เมื่อพิมพ์มาดาเผยอริมฝีปากออก มือบางค่อยๆ คลายเล็บที่จิกทึ้งต้นแขนแข็งแรงออก

“และแบบนี้” เขาถอนริมฝีปากออกอย่างอ้อยอิ่ง และจับมือบางขึ้นมาจูบที่ปลายนิ้วเรียวบาง

สัมผัสที่อ่อนโยนอย่างยิ่งยวดนั้น ทำให้ภาพของภูผาเริ่มปรากฏขึ้นในมโนภาพของหญิงสาว

“ภูผา...นายหัว...” พิมพ์มาดาค่อยๆ เอื้อนเอ่ยออกมาเบาๆ

“ใช่...นายหัวภู”

สำหรับคนที่ชอบอ่านอีบุ๊ก ไปที่ mebmarket แล้ว search ได้เลยจ้า

เพลิงรักหัวใจเถื่อน (เจ้าหัวใจพญามาร)

My Darling / มณีน้ำเพชร

www.mebmarket.com

อาจจะเป็นความผิดพลาดที่จับตัวมาผิดคน แต่หัวใจของพญามารจอมเถื่อนที่เสียไปให้คนไม่ผิดตัวแน่นอน และเธอจะเป็นดั่งแก้วตาดวงใจ เป็นทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาพร้อมจะสละให้เพื่อโอบอุ้มและวางเธอไว้บนเตียงนอนอันร้อนระอุในทุกค่ำคืน “คนชั่ว พอทำอะไรไม่ได้ ก็ดีแต่ข่มเหงรังแกผู้หญิง สาสมกับใจคุณรึยังล่ะทีนี้” “ยัง ทำไมการเป็นเมียฉันเนี่ย มันน่ารังเกียจนักเหรอ” “ใช่ ฉันยอมเป็นเมียทินวิทย์ดีกว่าเป็นเมียคนอย่างคุณ” “เสียใจ เพราะตอนนี้เธอเป็นเมียฉันแล้ว ถึงมันจะยังค้างเติ่งก็ตาม” ภูผาตวัดผ้าห่มออก และพิมพ์มาดาก็เห็นหยดเลือดสีแดงเล็กๆ ของเธอบนผ้าปูที่นอน “แต่นี่...ยืนยันได้ว่าเธอเป็นเมียฉันแล้ว” “ไปตายซะ ฉันเกลียดคุณ ฉันเกลียดคุณ” พิมพ์มาดากรีดร้องออกมา น้ำตาร่วงเผาะไม่ขาดสาย “ถึงจะเกลียดยังไง ฉันก็เป็นผัวเธอวันยังค่ำ...พิมพ์มาดา อย่ามัวแต่ร้องไห้เศร้าโศกเสียใจอยู่เลย ลุกขึ้นมาใส่เสื้อผ้าซะ และจัดการผ้าปูที่นอนและถ้วยข้าวต้มที่เธอทำตกแตกด้วย”

เพลิงรักหัวใจเถื่อน (เจ้าหัวใจพญามาร)

My Darling / มณีน้ำเพชร

www.mebmarket.com

อาจจะเป็นความผิดพลาดที่จับตัวมาผิดคน แต่หัวใจของพญามารจอมเถื่อนที่เสียไปให้คนไม่ผิดตัวแน่นอน และเธอจะเป็นดั่งแก้วตาดวงใจ เป็นทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาพร้อมจะสละให้เพื่อโอบอุ้มและวางเธอไว้บนเตียงนอนอันร้อนระอุในทุกค่ำคืน “คนชั่ว พอทำอะไรไม่ได้ ก็ดีแต่ข่มเหงรังแกผู้หญิง สาสมกับใจคุณรึยังล่ะทีนี้” “ยัง ทำไมการเป็นเมียฉันเนี่ย มันน่ารังเกียจนักเหรอ” “ใช่ ฉันยอมเป็นเมียทินวิทย์ดีกว่าเป็นเมียคนอย่างคุณ” “เสียใจ เพราะตอนนี้เธอเป็นเมียฉันแล้ว ถึงมันจะยังค้างเติ่งก็ตาม” ภูผาตวัดผ้าห่มออก และพิมพ์มาดาก็เห็นหยดเลือดสีแดงเล็กๆ ของเธอบนผ้าปูที่นอน “แต่นี่...ยืนยันได้ว่าเธอเป็นเมียฉันแล้ว” “ไปตายซะ ฉันเกลียดคุณ ฉันเกลียดคุณ” พิมพ์มาดากรีดร้องออกมา น้ำตาร่วงเผาะไม่ขาดสาย “ถึงจะเกลียดยังไง ฉันก็เป็นผัวเธอวันยังค่ำ...พิมพ์มาดา อย่ามัวแต่ร้องไห้เศร้าโศกเสียใจอยู่เลย ลุกขึ้นมาใส่เสื้อผ้าซะ และจัดการผ้าปูที่นอนและถ้วยข้าวต้มที่เธอทำตกแตกด้วย”