ลืมรักมันง่ายขนาดนั้นเลยหรอ…
“ขอผมอยู่แค่ตรงนี้ก็ได้ แต่ไม่ทิ้งผมได้ไหม”
“ไม่เคยรู้จักผมงั้นหรอ…”
ผิดที่ผมผมรักเขามากเกินไป คนที่เคยนอนกอดผมด้วยความรักในวันนั้น
กลับกลายเป็นเพียง ‘คนที่ไม่เคยรู้จักกัน’ มาก่อน
--มาร์--
ลืมรักมันไม่ง่ายเลย…
“กูลืมไปหมดแล้ว ลืมแม้แต่หน้าของมึงเพราะกูไม่รักมึงแล้ว”
“กูไม่เคยรู้จักมึง กลับไปในที่ๆมึงเคยอยู่เถอะ”
ผิดที่ผมรักเขามากเกินไป คนที่เคยยิ้มให้ กอดปลอบ ให้กำลังใจในวันนั้น
กลับกลายเป็น ‘คนที่ไม่เคยรู้จักกัน’ มาก่อน
เมื่อผมมีทุกอย่างผมจะมาทวงคืน
--คิง--
talk::
สวัสดีค่ะ นามปากกาคือ บีช นะค่ะ นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรก และออกเเนวจะโรคจิต แสดงให้เห็นถึงความอยากมีอยากได้ของตัวละครในเรื่อง ทำให้ส่งผลต่อคนอื่น เป็นนิยายออกแนวลึกลับค่ะ แต่ไม่ซับซ้อนมากแน่นอน เนื้อหาก็มีคำหยาบคายเยอะเหมือนกัน ฉากเรทนี้ก็มีนะ จะมากจะน้อยก็ขึ้นอยู่กับพลอตที่อยากจะเขียน เอ๊ะ ฮ่าๆ แต่เอาเป็นว่ามันมีแล้วกัน ผลสุดท้ายถ้าอยากให้ลงต่อก็เม้นให้กำลังใจสักนิดนะค่ะ กดให้เป็นนิยายเรื่องโปรดหน่อยก็จะดีมากเลย ลงให้ทุกวันจันทร์ตอน 6 โมงเช้ากับวันศุกร์ตอน 6 โมงเย็นนะค่ะ สุดท้ายนี้สามารถติชมการเขียนนิยายของบีชได้ตามสบายเลย
Guest
