OS| Take a pill | SeKai CUT

- T a k e  a  p i l l  -

Paring : Sehun x Jongin

Genre : Drama / Romantic

______________________

ผมกำลังฝัน

            "อื้อ อ อฮึก"

เป็นความฝันที่เหมือนจริงที่สุด

ผมมองข้อมือเล็กที่ยกขึ้นเช็ดน้ำลายที่มุมปากหลังจากจูบดูดดื่มที่ผมมอบให้ ความอุ่นจากอุณหภูมิของร่างตรงหน้าทำให้ผมรู้สึกดี กลิ่นตัวอ่อนๆเหมือนจริงเสียจนต้องก้มลงดอมดมอยู่หลายครั้ง ปฏิกิริยาตอบสนองที่โต้กลับทำให้ยากที่จะหยุดจินตนาการ

ผมกำลังฝันว่ากำลังมีอะไรกับเพื่อนสนิท...

เสียงหอบฮึกฮักของจงอินทำให้ผมยื้อเสื้อยืดตัวเก่งของเขาขึ้น ร่างกายที่เคยเห็นอยู่บ่อยๆทำให้ผมมีอารมณ์เพียงเพราะใบหน้าแดงก่ำที่กำลังเสหลบ ผมรู้สึกว่าตัวเองไม่ปรกติเข้าไปทุกทีเมื่อลองสะกิดตุ่มไตเล็กบนอกแล้วชอบใจกับปฏิกิริยาตอบรับนั้นจนเผลอยิ้มออกมา

นึกอยากลองใช้ลิ้นสัมผัสมันดูสักครั้ง คงไม่เสียหายอะไรในเมื่อเป็นเพียงความฝัน เซฮุนไม่รอช้าใช้ปลายลิ้นลากวนรอบฐานพลางขบเม้มเบาๆ

            "ฮะ..อ..อ้ะ"

ลิ้นร้อนลากลงจนถึงชายโครงที่ยกขึ้น เซฮุนขบเม้มตามที่ใจต้องการอย่างไม่ลังเล แรงทึ้งผมจากท้ายทอยส่งผลให้เซฮุนยืดตัวขึ้นไปกกจูบบนริมฝีปากอิ่มอีกรอบ ใช้มือปลดกางเกงยีนส์ตัวเก่งของเขาลง แม้แต่ในความฝัน จงอินก็ยังแต่งตัวไม่ต่างจากเดิมเท่าไหร่นัก

ผมมองร่างกายเปลือยเปล่าของจงอิน ขมวดคิ้วมุ่นเมื่อคิดว่าทำไมตัวเองจินตนาการถึงร่างกายของเพื่อนสนิทได้เหมือนจริงขนาดนี้ เรือนร่างสมส่วนที่มีกล้ามเนื้อน้อยๆดูสวยงาม ถึงแม้ไม่ได้มีหน้าอกนุ่มนิ่มแต่ก็ชวนให้ตื่นเต้น นึกแปลกใจที่ไม่รู้สึกรังเกียจแถมยังรู้สึกดีที่ได้ลากผ่านสัดส่วนต่างๆ ผิวลื่นมือกรุ่นโคโลนจ์อ่อนๆตามฉบับผู้ชายกำลังมอมเมาผม

ผมแน่ใจว่าไม่ได้มีรสนิยมชอบผู้ชาย ถ้าให้จินตนาการเป็นคนอื่น ใครสักคนในกลุ่มเพื่อน ผมคงสะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะฝันร้ายเป็นแน่

ผมจับจงอินให้นอนหงายแทรกตัวเข้าระหว่างขาที่ชันขึ้น จงอินขืนตัวนิดหน่อยก่อนจะยอมให้ผมแทรกเข้าไป กลุ่มผมนุ่มกระจายอยู่บนหมอน ริมฝีปากอิ่มบวมเคลือบน้ำลายดูนุ่มนิ่มราวกับเยลลี่ มันอาจไม่ถูกนักที่จะนิยามผู้ชายว่าน่ารัก แต่เซฮุนกำลังรู้สึกว่าจงอินน่ารัก

มือหนาลดลงปลดกระดุมกางเกงยีนส์สีดำของตนทั้งๆที่ยังไม่ละสายตาจากคนตรงหน้า มองน้ำตาที่เอ่อล้นจากดวงตากลมด้วยความไม่เข้าใจ ทำไมจงอินถึงร้องไห้

            "ร้องไห้ ทำไม..."

จงอินไม่ตอบ แต่กลับสะอื้นฮักจนผมรู้สึกสงสารเขาจับใจ ไม่บ่อยนักที่จงอินจะร้องไห้ เขาเป็นคนที่เก็บความรู้สึกเก่ง เพราะแบบนี้ ผมถึงแปลกใจที่เห็นเขาร้องไห้ในความฝัน

เขายกมือขึ้นกอดผม ผมทาบตัวลงให้เราแนบชิดกัน กอดของจงอินทำให้ผมรู้สึกสงบ แม้แต่ในจินตนาการ ผมก็ยังรู้สึกถึงความอ่อนโยนจากตัวเขา

ผมค่อยๆสอดแกนกายเข้าไปในตัวเขาตามสัญชาติญาณ จงอินอ้าขาออกกว้างพยามรับตัวตนของผมเข้าไปจนหมด เหงื่อชื้นไหลลงตามขมับเพราะความร้อนของร่างกาย ในตัวของจงอินอุ่น ความคับแน่นทำให้ผมเริ่มขยับ ผมผละตัวออกมามองคนด้านล่างที่หลับตาแน่น จงอินเผยอริมฝีปากผ่อนลมหายใจช้าๆเมื่อเซฮุนเริ่มขยับด้วยจังหวะที่เร็วขึ้น

            "จงอิน มองกูสิ" ผมลองพูดไปแบบนั้นเมื่อจงอินเอาแต่ร้องไห้เงียบๆ เขาทำตามที่ผมขอ แววตาฉ่ำเจือแววเศร้าจนผมรู้สึกผิด ที่คิดไม่ดีกับเขา แค่เขาร้องไห้ ผมก็รู้สึกว่าฝันของผมกำลังจะกลายเป็นฝันร้าย

            "กูขอโทษ" ผมพูดออกไปแบบนั้น ไม่รู้ว่าเพราะอะไร แต่ผมไม่อยากเห็นเขาร้องไห้ มันทำให้ผมรู้สึกเจ็บ

ผมประสานมือกับเขาแน่นก่อนจะเร่งจังหวะเมื่อรู้สึกถึงความอันแน่นที่ปลายท่อนลำ

            "อ้ะ จ..เจ็บ อ อื้อฮ..หะ" เสียงครางเล็กๆปนเสียงสะอื้นทำให้ผมเร่งจังหวะระรัว

กรอบหน้าเรียวคมเอียงเข้าหาหมอนนุ่ม ฟันซี่เล็กขบกับริ่มฝีปากล่างกลั้นเสียงครางไม่เป็นภาษา

            "จงอินนา...อ อ่าห์"

เซฮุนครางต่ำกระทั้นกายเข้าหาคนที่เอาแต่กัดริมฝีปากกลั้นเสียง จงอินเกร็งกระตุกเผลอบีบรัดตัวตนของอีกฝ่ายเอาไว้ในจังหวะสุดท้าย แกนกายสมส่วนสั่นระริกก่อนจะปลดปล่อยออกมาตามๆกัน

ผมมองจงอินที่ยกมือขึ้นนาบใบหน้าของผม ฝ่ามืออุ่นทำให้ผมรู้สึกดีจนเอียงใบหน้าเข้าหาความอุ่นร้อนนั้น กดจูบลงบนข้อมือบางแผ่วเบา

            "เป็นกูไม่ได้หรอ" น้ำเสียงนุ่มที่นานๆทีจะร้องขออะไรออกมาทำให้ผมแปลกใจ

“…”

            "เป็นกูไม่ได้หรอที่จะอยู่ข้างๆมึง" แต่ผมคงคิดเข้าข้างตัวเองเกินไปถึงได้เก็บมาฝันอะไรแบบนี้ ผมตัดสินใจกดจูบเบาๆบนริมฝีปากนุ่มแทนคำตอบ

มีต่อในเด็กดีค่ะ