ฉันไม่ได้รักเขา
เขาไม่ได้รักฉัน
เราไม่ได้รักกัน
เราถูกบังคับให้ จดทะเบียนสมรสทันทีโดยไม่ได้บอกล่วงหน้า ทั้งที่ฉันกับเขาเราไม่ได้รู้จักกันมาก่อน
เขาเจ้าชู้ เพย์บอย ส่วนฉัน สาวแว่น ที่วันๆเอาแต่หมกตัวอยู่ในห้อง
โลกส่วนตัวสูง ไม่ชอบเข้าสังคม
การใช้ชีวิตของเราสองคนต่างกันโดยสิ้นเชิง ไม่มีทางที่จะมาบรรจบกันได้แน่นอน ฉันเชื่ออย่างนั้นนะ
"ป้าผมหิวอ้ะ" ผมบอกป้าแว่น พลางลูบท้องตัวเองป้อยๆ
"กินอะไรดีละ หมูทอดไหม ชอบไม่ใช่หรอ" ป้าแว่นถามกลับ มือก็เริ่มหยิบนู่นหยิบนี่ หมูทอดหรอก็ชอบ แต่มีอีกอย่างที่ชอบมากกว่า
"กินนม.. ป้า" ป้าเงียบไปนิดนึง แล้วตอบกลับมาสั้นๆว่า
"ไอ้น้ำนิ่ง!!!"
"อือ น้ำนิ่งไม่เอา" ป้าแว่นลืมตามองผมแล้วพูดออกมาเบาๆเมื่อผมเริ่มกวนใจ
"ป้าไม่ต้องเอา ผมเอาเอง อืมมม" ผมก้มลงเอาปากดูดเลียริมฝีปากบางของป้าแว่น จนป้าแว่นหลับตาเหมือนปล่อยให้ผมทำตามใจตัวเอง ผมก็ยิ่งได้ใจ...
นิยายเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการของผู้แต่ง ไม่มีเจตนาจะคิดร้ายหรือทำลายชื่อเสียงบุคคลในรูปแต่อย่างใด ชื่อตัวละคร สถานที่ บุคคล ที่กล่าวขึ้นมานั้นเป็นชื่อสมมุติไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับนิยายใดๆทั้งสิ้น
ปล.นิยายเรื่องนี้มีคำหยาบ ไม่สุภาพ เหมาะสำหรับคนที่มีอายุ18ปี ขึ้นไป อายุต่ำกว่า18ปี โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
#เป็นผัวต้องอยู่ในโอวาทเมีย
Guest
