แม่ดอกรักรอย

ใยฝ้าย

รักโรแมนติก

ตอน

3.6K

เข้าชม

ถูกใจ

ความคิดเห็น

เพิ่มลงคลัง

แม่ดอกรักรอย🍁

เขาอดีตสายลับมือหนึ่งในหน่วยซีไอเอต้องออกจากงานและมารับตำแหน่งเป็นหัวเรือหลักให้กับ‘บราวน์แกรนเนชั่นกรุ๊ป’ เพราะอดีตหัวเรืออย่างเสือเฒ่า‘รีมอน บราวน์’ ปู่ของเขา‘ทรีโอ บราวน์’เสียชีวิตลงและร่างที่หายไปเพราะอุบัติเหตุทางรถยนต์ พร้อมกับจดหมายและพินัยกรรมที่มีคำสั่งให้เขาตามหาลูกสาวของท่าน ใช่! ปู่เขาที่อายุ 60 ปีมีลูกสาววัยประมาณ 20-21 ปีและอยู่เมืองไทย

และข้อมูลที่เขามีก็คือรูปถ่ายตอนเด็กของเธอคนนั้นในวัย 13 ขวบช่างน่ารักน่าหยิกและดูจะแก่นเซียวยิ่งนัก และอีกอย่างคือชื่อ มันคงจะฟังดูง่ายหากชื่อนั้นจะเป็นชื่อจริงๆของเจ้าหล่อน เพราะในจดหมายบอกว่า

ข้อความในจดหมาย..‘ถึงทรีโทหลานชายสุดที่รักยิ่งของฉัน จดหมายฉบับนี้ฉันเขียนขึ้นไว้ก่อนตายและแน่นอนว่าตอนนี้ฉันคงตายไปแล้ว (แม้น่าสงสารตัวเองจริงๆ) และฉันเดาว่าแกคงเห็นรูปถ่ายของสาวน้อยของฉันแล้วใช่ไหมละ..’

‘..ใช่! สาวน้อยน่ารักคนนั้นฉันเรียกเขาว่า‘แม่ดอกรักรอย’ ตามภาพถ่ายใบสุดท้ายที่เธอถือพวงดอกไม้ที่รอยอยู่ในมือ เธอคือคนสำคัญของฉัน..’

‘..และถ้าแกตามหาแม่ดอกรักรอยของฉันพบเรื่องพินัยกรรมทุกอย่างก็จะเป็นไปตามที่แกต้องการโดยไม่มีขอแม้..’

‘..แล้วก็นะเงื่อนไขฉันมีไว้ว่าถ้าแกยอมรับหรือไม่ยอมรับเงื่อนไขนี้ แกมีเวลาห้าเดือนในการตามหาลูกสาวของฉันให้พบ และถ้าพบก่อนเวลาที่จำกัดไว้หรือตามนั้นแกจะสามารถเปลี่ยนหรือเขียนพินัยกรรมขึ้มมาใหม่ได้ถ้าเป็นความต้องการของแก แต่ถ้าไม่สามารถทำตามเวลาที่กำหนดได้แกจะต้องยอมรับมรดกของฉันอย่างไม่มีข้อแม้ แต่ทุกอย่างนี้มันขึ้นอยู่กับแม่ดอกรักรอยคนเดียวว่าจะยังให้ทุกอย่างเป็นไปตามที่ฉันว่าหรือเปล่า

ยังไงก็ฝากแกด้วยละหลานรัก

ลงชื่อเฒ่ารีนอน’ ตบท้ายเหมือนจะรู้ว่าเขาจะปฏิเสธ แต่ไอรูปที่มีนั้นมันตั้งกี่ปีมาแล้วละ แล้วแบบนี้เขาจะหาเธอคนนั้น คนที่มีศักดิ์เป็นอาของเขาเจอไหมละงานนี้!

เพราะข้อความสุดท้ายแกมขอร้องของคนเป็นปู่ที่ได้ล้วงลับไปแล้วทำให้เขา‘ทรีโอ บราวน์’ จำต้องเดินทางมาเมืองไทยเพื่อมาตามหาอาสาวไปไหว้หลุมศพท่านครั้งสุดท้าย และรับมอบมรดกในส่วนของเธอทำให้เขาได้พบกับสาวไทยวันลออ แสนน่ารัก อ่อนหวานราวกับผ้าขาวม้าพับไว้ในกรุ่! ใช่! แถมกรุ่นั้นยังถูกปิดตายจนเหมือนกับว่าไม่เคยถูกเปิดและหยิบมาใช่กันเลยทีเดียว

‘ผ้าฝ้าย พฤกษนี ดวงอุทัย’หญิงสาวในวัย 20 ย่าง 21 ปี เธอเป็นสาวไทยที่ช่างฉีกกฏความเป็นหญิงไทยนัก เธอทั้งแสบสุดขั้ว รั่วเกินขั้นแถมบ้าเกินใคร!

“โอ๊ย!! หยุดนะผ้าฝ้ายหยุดบอกให้หยุดไงฟังภาษาไทยไม่ออกหรือไงห๊ะ!” เสียงแปร่งๆร้องบอกทั้งโบกสบัดปัดป้องกายจากก้านกล้วยที่ยัยตัวแสบใช้ฝาดเขาไม่ยั้ง

“ภาษาไทยนะฟังออกแต่ฟังที่ฝรั่งอย่างนายพูดไม่ออก” น้ำเสียงยียวนแสดงความชอบใจฝาดก้านกล้วยใส่คนตัวโตไม่ยั้งเพราะนึกสนุก

“โอ๊ย!! ผมเริ่มรำคราญแล้วนะ” เขาว่าอย่างเริ่มหมดความอดทน แต่มือก็ยังทำหน้าที่ปัดป้องอยู่

“แล้วไงละนายอยากตามมาเองนะ ว๊าย!!” ถึงกับร้องเสียงหลงเพราะมัวแต่หลงไปกับการที่ได้แกล้งคนตัวโตทำให้ไม่ระวังตัวถูกรวบกอดชิดอกแกร่ง

“จะทำยังไงนะหรอก็จะทำแบบนี้ไงละยัยแสบ” พูดจบก็จับรวบมือบางหยุดการเคลื่อนไหวใดๆ พร้อมกับโน้มหน้าลงเข้าหาใบหน้านวล

“นี่อย่าคิดจะทำอะไรบ้าๆนะ อื้ม!!” ไม่ฟังแม้จะขัดขืนเบือนหน้าหนีอย่างไรสุดท้ายก็ต้องเสียจูบให้เขาอยู่ดีขัดขืนก็ไม่ได้ เพราะร่างกายถูกพัธนาการด้วยอ้อมกอดแกร่ง

เขาจูบเธอลึกล้ำอย่างหลงมัวไม่สนแม้แรงขัดขืนดิ้นรนที่สุดท้ายก็ต้องแน่นิ่งไปเมื่อเธอเริ่มเหนื่อยอ่อน ก่อนที่เขาจะยอมผละห่าง เมื่อคนในอ้อมกอดดูจะเริ่มขาดอากาศหายใจ ตาคมจับจ้องที่ริมฝีปากบวมเจ่อเพราะฝีมือตนอย่างพอใจ ยื่นหน้าไปจุมพิตน้อยๆราวกับจะให้รางวัลในความน่ารัก และรสจูบแสนหวาน

“เอ๊ะ!!” ถลึงตาดุเมื่อเขาผละห่างออกมาจ้องหน้าเธอไม่วางตาและไม่ยอมปลดอ้อมแขนแกร่งออกไป

“นี่!!” เธอดิ้นให้รู้ว่าไม่ชอบใจการกระทำแบบนี้ ทั้งน้ำเสียงและแววตาบ่งบอกชัดเจน แต่นั้นช่างขัดกับปฏิกิริยาที่เกิดบนแก้มนวลนัก ที่มันแดงระเรื่อชวนมอง

“น่ารักจริงเธอเนี่ย” คำชมที่มาพร้อมรอยยิ้มแต้มที่มุมปากหยักยิ่งส่งให้เขาหล่อเหลานัก! แต่นั้นก็ไม่สุขใจได้เท่าแก้มนวลๆสีระเรื่อชวนสูดดมและไม่เพียงคิด เขาโน้มหน้าเข้าหาพร้อมที่หญิงสาวยกมือคล้องคอแกร่งส่งยิ้มหวานเชิญชวน

“ทรีโอค่า!!!” กัดฟันเสียงหวานช่างเย้าใจชายยิ่งนัก!

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

‘แม่ดอกรักรอย’ จาก นักเขียนมือใหม่..

แนะนำ..

ทรีโอ บราวน์ ลูกครึ่งนอร์เวย์-อเมริกัน ถือสัญชาติอเมริกัน วัย 32 ปี อดีตสายลับมือดีพูดได้มากกว่า 10 ภาษา หนึ่งในนั้นรวมภาษาไทยด้วย เก่งทั้งบู้ บุ่น และรัก