7 ราชัน
15
ตอน
12.7K
เข้าชม
66
ถูกใจ
40
ความคิดเห็น
120
เพิ่มลงคลัง

 

 

สรุปแน่ชัดเเล้วว่าจะเอาเรื่องนี้

เป็นโปรเจ็คต่อไปให้จบ เรื่องอื่นพักไว้ก่อน

เดือนนี้จะปิดเรื่องนี้จ้าาาา

ราชาสรรพสิ่ง

 

ตัวอย่างกล่องจั่วปังมาแร้วววว เดี๋ยวรอให้ลงให้ครบก่อนนะค่ะจะเเจ้งความเป็นไป

ตัวปกจะตามมาอีกทีนาจาาา

อัันนี้มีสองเล่มสองคู่ เป้ยจี่ชิง+ป๋ายอวี๋โจ้ว กับ หลันหูโปกับ ชิงเฉิง แล้วก็เล่มสเปเชียว(ไม่ลงธัญวลัย คู่ของ เฉิงซาโม่+อาเจียว/ เฮ่ยฮั่วซัน+หลันเอ๋อร์/ หมี่หวงอิ๋น+ไป๋ไป๋ /ฮงไท่หยาง+ฮุยปาวเฟิง+เซี๊ยะฮว่า(ไม่ใช่สามพีเเต่มีกันสามคน)

 

 

ปกราชาสรรพสิ่ง

 

 

1000 ปีก่อนคริสตการ ณ จักรวาลแห่งหนึ่งมีราชันเเห่งภิภพทั้ง 7 อันประกอบไปด้วย ราชาวารี ราชาอัคคี ราชาธรณี ราชาวายุ ราชาโลกี ราชาศิลา และราชาสรรพสิ่ง คอยปกครองอยู่แต่มีราชาอยู่ 1 ที่ปลีกตัวออกห่างจากทุกสิ่ง

ราชาแห่งสรรพสิ่ง ผู้นี้คือราชาแห่งราชา ราชาที่เหนือราชา

คนผู้นี้มีนามว่า ป๋ายอวี๋โจ้ว (จักรวาลสีขาว)

ในปีที่มนุษย์เข่นฆ่ากันเองเพื่อคิดแย่งชิงดินเเดน เพื่อขึ้นเป็นใหญ่ แผ่นดินไร้ซึ้งความสงบเด็กเล็กๆต่างถูกฆ่าตายหมดสิ้นเหลือไวเพียงทุ่งเพลิงเเละซากบ้านปลักหักพังเท่านั้น

"ท่านน้า"ร่างเล็กๆของเด็กชายอายุราว2 ขวบเอ่ยเรียกร่างสูงที่ยืนทอดมองไปยังหายนะของมุษย์ด้วยน้ำมือมนุษย์ครั้งนี้

ร่างสูงไม่เอ่ยคำทำเพียงก้มมองใบหน้าเด็กน้อยเล็กน้อย

"ข้าหิวข้าว ขอข้าวกินหน่อย"เด็กน้อยเอ่ยบอกก่อนจะเอียงหน้าทำตาเเป๋ว ตามคำแนะนำของบรรดาพี่ๆในหมู่บ้านที่เหลือรอดอยู่

"เจ้าชื่ออะไร"

"ไม่มี ขอข้าวกินหน่อยสิ"ร่างเล็กเอ่ยย้ำก่อนจะยื่นมือป้อมๆของตนไปด้านหน้าเมื่อป๋ายอวี๊โจ้วเห็นเช่นนั้นจึงหยิบเนื้อตากแห้งที่เอาไว้เลี้ยงม้าชิงเฉิง(เป็นสัตว์ในจินตนาการผู้เเต่งชิงเฉิงเเปลว่าดวงดาว)ออกมาแล้วจึงยื่นให้เด็กน้อยผู้นั้น

"ขอบคุณท่านน้า"ร่างเล็กรับเนื้อห่อนั้นมาก่อนจะก้มหน้าก้มตากินไม่มองผู้คนจนเมื่ออวี๋โจ้วเอ่ยถามออกมา

"อายุเท่าไหร่ พ่อแม่ละ"ร่างสูงเอ่ยถามเสียงเรียบนิ่ง

"4 ขวบ พ่อหายไป แม่นอนไม่ตื่น"เด็กน้อยพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเจือเเจ้วไร้ซึ่งความเศร้าโศกใดๆ

"เช่นนั้นต่อไปเจ้าชื่อเป้ยจี่ชิง"

"ฮือ ท่านตั้งชื่อให้ข้าทำไมหรือ"เด็กน้อยเงยหน้าขึ้นมองก่อนเอ่ยถามออกมาเสียงใส

"เจ้าไม่อยากกินข้าวหรือถ้าอยาก ก็ตามข้ามาต่อไปนี้เจ้าคือ เป้ยจี่ชิง ถ้าไม่อยากก็จงไปเสีย"

"ไปๆๆ ท่านน้ารอข้าด้วยท่านชื่ออะไร"เด็กน้อยที่วิ่งตามดุ๊กๆเอ่ยถามเสียงสก้องกังวานไปทั่วป๋ายอวี๋โจ้วจึงหันกลับมามองน้อยๆก่อนจะเอ่ยตอบเสียงเรียบตามแบบของตนเอง

"ป๋ายอวี๋โจ้ว"

 

 

************ จินตนาการล้วนๆคะไม่มีอะไรจริง สิ่งที่สมมุติในเรื่องก็ด้นขึ้นมาเองจากความรู้ภาษาจีนน้อยนิดกระดูกหมู


 

 

 

Messieurs vendre pain

Messieurs vendre pain

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว