เเนะนำตัวละคร
[ไคชิน + มิเกลล์]
หญิงสาวกำพร้าที่ได้ถูกรับเลี้ยงดูโดยแม่จ๋าซึ่งเป็นนักโบราณคดีรับเลี้ยงเอาไว้โดยที่ไม่เคยรู้ถึงชาติกำเนิดของตนเอง จนมีอยู่มาวันหนึ่งได้มีผู้ชายประหลาดโผล่มาพูดจาเหมือนหลงมาจากยุคไหนก็ไม่รู้ บอกว่าที่นี่ไม่ใช่บ้านของเธอ การถือกำเนิดมาของเธอนั้นพิเศษกว่าคนอื่น คือมีกลิ่นหอมที่ติดตัวมาตั้งเเต่กำเนิด บรรดาเหล่าปีศาจจึงได้ออกตามล่าเพื่อจะได้นำไปสกัดเป็นส่วนผสมของตัวยาแล้วยังมาบอกว่าเธอเป็นองค์หญิงเเห่งเมืองเวเซนต์ต้าอะไรนั่นอีก!
[เอลม่า + คีฟาร์]
เพียงเพราะนางต้องการเดินทางผจญภัยในแดนต่างๆ เพื่อเก็บรวบรวมความรู้ของประวัติศาสตร์ ความเป็นอยู่ของชนเผ่าและอาณาจักทรต่างๆ เพียงเท่านั้น แต่ต้องมาเจอเเต่เรื่องวุ่นวาย ยังโชคดีที่มีมิตรสหายที่รู้ใจ จนวินาทีสบสายตากับปีศาจเผ่าเสือดำ ที่จดจ้องมองนางจนแทบจะกลืนกินลงไปทั้งตัว แล้วยังบังอาจมาเรียกชื่อของนางอีก ปีศาจเลวชั่วช้าเช่นเจ้าอย่าคิดที่จะได้เอ่ยชื่อข้าออกมาเป็นอันขาด!!
[คิออน + เซร่า หรือภูตน้อยเซ่เซ่]
ภูตสาวหนีออกจากเผ่าภูตฟ้ามาเจอกับเอลม่าโดยบังเอิญ และต้องใช่ชีวิตอย่างหลบๆซ่อนๆ เพื่อปกปิดพลังที่น่ากลัวที่ได้ติดตัวมาตั้งเเต่กำเนิด ด้วยเหตุนี้จึงทำให้ภูตสาวต้องอยู่ในร่างของภูตตัวน้อยเพื่อปกป้องตนเองจากบุคคลภายนอกไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือปีศาจต่างต้องการนางไปใช้ประโยชน์ในการทำสงคราม จึงเป็นสาเหตุที่ทำให้ไม่มีใครเคยเห็นตัวตนที่แท้จริงของนางเลย นอกจากสาวใช้ส่วนตัวเพียงคนเดียวที่นางไว้ใจ การหนีออกมาครั้งนี้ไม่ใช่เพียงเพราะต้องการหนีการแต่งงาน แต่เพราะต้องการเห็นหน้าบุคคลที่นางจะแต่งงานด้วย ซึ่งนางนั้นรับไม่ได้เป็นอย่างยิ่ง ในเมื่อไม่อยากเเต่งนัก นางก็ไม่สนใจเหมือนกัน!
บทนำ
"นายจะทำอะไร!" มิเกลส์เริ่มรู้สึกถึงขีดจำกัดของความอันตราย
"เจ้าจงจำเอาไว้ ต่อให้เจ้าเป็นองค์หญิงแห่งเมืองเวเซนต์ต้าแต่เจ้าก็อายุน้อยกว่าข้าถึง หนึ่งร้อยปี"
เสียงไคชินห้วนขึ้นขยับกายเดินเข้าไปใกล้ๆ หญิงสาว
"หนึ่งร้อยปี!" หญิงสาวอุทานลั่น
"ใช่"
"หนึ่งร้อยปีแล้วยังไง ถึงนายจะอายุหนึ่งร้อยปี แต่ฉันก็อายุยี่สิบสองปีแล้วเหมือนกัน" หญิงสาวเถียงเชิดหน้าขึ้นอย่างไม่ยอมแพ้
หนึ่งร้อยปีแล้วยังไงสำหรับเธอ ยี่สิบสองปีก็ถือว่าเป็นผู้ใหญ่แล้วเหมือนกัน
"หึ"
ริมฝีปากหยักยิ้มออกมาอย่างไม่น่าไว้ใจ ร่างสูงขยับกายเดินเข้าหาร่างเล็ก ทั้งที่ตาคมยังคงจับจ้องไม่วางตา ร่างบางเซ่ถอยหลังอย่างตกใจ
"นาย หัวเราะอะไร"
"โตเป็นผู้ใหญ่แล้วงั้นหรือ เช่นนั้นข้าขอพิสูจน์หน่อยก็แล้วกันว่าเจ้าเป็นผู้ใหญ่แค่ไหนแล้ว"
มือหนาตวัดคว้าดึงปกฮู้ดเสื้อคลุมของหญิงสาวจนร่างบางเซถลาไปตามแรงอย่างตกใจ ริมฝีปากหยักประกบลงที่ริมฝีปากบางอย่างรวดเร็ว นัยน์ตากลมโตเบิกกว้างยกมือทั้งสองข้างทุบลงที่ไหล่กว้างรัวเร็ว
"อื้อๆๆๆ อื้มมม"
ร่างสูงไม่สะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อย ริมฝีปากหยักบดจูบดูดดึงเบาๆจนร่างเล็กในอ้อมแขนอ่อนระทวยอย่างไร้เรียวแรง กลิ่นกายหอมหวานเย้ายวนจากกายสาวนั้นทำให้ร่างสูงลุ่มหลงเคลิบเคลิ้มจนยากจะถอนตัว มือหนาคว้าต้นคอเล็กกดตึงกระชับดันดวงหน้าสวยหวานขึ้นตอบรับริมฝีปากหยักให้หนักแน่นกว่าเดิม ลิ้นร้อนเก็บกวาดไปทั่วโพรงปากเล็กจนถ้วนทั่วอย่างหลงใหล
"อื้มม..."
เสียงคำรามในลำคอดังเล็ดรอดออกมาอย่างพอใจ
ริมฝีปากหยักผละออกเล็กน้อยและบดจูบลงมาใหม่เเนบแน่น เนิ่นนาน เพราะความหวานที่ได้รับนั้นมันมีมากกว่าที่เขาได้คิดเอาไว้เสียอีก
ร่างเล็กสั่นสะท้านในอ้อมแขนแกร่ง ลมหายใจที่เคยมี ตอนนี้เหมือนกำลังถูกช่วงชิงไปจนหมดสิ้น ริมฝีปากหนาผละออกอีกครั้งเมื่อเห็นร่างเล็กในอ้อมแขนหอบหายใจอย่างรุนแรงจากการหายใจไม่ทัน ดวงหน้าสวยหวานแดงก่ำจนแสบร้อน
"ที่เจ้าเป็นเช่นนี้ ต้องการจะสื่อว่าเจ้ายังไม่เคยงั้นหรือ?" เสียงเข้มแหบพร่าเอ่ยถามออกมาอย่างไม่อยากจะเชื่อ หญิงสาวถลึงตาใส่ร่างสูงอย่างแค้นใจ
..............................................................
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ อัดแปลงหรือนำส่วนใดส่วนหนึ่งในนิยายไปเผยแพร่ ไม่ว่ากรณีใดๆทั้งสิ้น โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงานหากฝ่าฝืนมีโทษบัญญัติไว้สูงสุดตามกฎหมายพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537
..............................................................
ฝากกดติดตามด้วยค่า
Guest
