Blossom
วันฝนพรำ...
บรรยากาศฝนพรำ อากาศเย็นสบาย กลิ่นกาแฟคั่วสดและกลิ่นหอมของดอกไม้ในสวนที่ลอยมาตามสายลม
...คงเป็นเรื่องดีสำหรับ ‘มิลิน’ หญิงสาวเจ้าของร้านกาแฟผู้ชื่นชอบหน้าฝนเป็นที่สุด
แต่นั่นคงไม่ใช่สำหรับ ‘เอกอาทิตย์’ นักเขียนหนุ่มผู้เกลียดอากาศชื้นและบรรยากาศหน้าฝนเป็นที่สุดแน่นอน...
“หน้าฝนมีอะไรดีให้ชอบ?”
“อากาศเย็นสบาย สายฝนเหมือนทำให้เราได้อยู่กับตัวเอง”
“แล้วคุณล่ะ หน้าฝนดีขนาดนี้มีอะไรทำให้ไม่ชอบ?”
“มันทำให้ผมเป็นหวัดง่าย”
“...”
Χข้ออภิปรายและข้อเสนอแนะΧ
- นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการจากความคิดอันมโนก้าวไกลของคนเขียนเองล้วนๆ ไม่เกี่ยวข้องกับสถานการณ์จริงใดๆทั้งสิ้น
- ตัวละคร หรือเหตุการณ์ต่างๆเป็นแค่เรื่องที่สมมติขึ้นตามจินตนาการของข้าพเจ้าเท่านั้น มิได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับบุคลใดหรือใครทั้งสิ้น
- สถานที่ในเรื่องอาจมีทั้งมีอยู่จริงและสมมติขึ้นมา
ปล. คนเขียนเพิ่งกำลังขึ้นม.ปลายเองเน้อ หากผิดพลาดหรือทำให้ผู้ใดขุ่นข้องหมองใจก็ติก็ชมกันได้นะเจ้าคะ อย่าได้โกรธเคืองกันเลย อิอิ
--------------------------------------------------------------
กราบสวัสดีพี่น้องนักอ่านทุกท่าน...อีกครั้ง กลับมาใหม่ไฉไลกว่าเดิม...หรอ ฮ่าาาาา ต้องใช่สิ
ชีวิตยังคงวุ่นวายไม่พอ มันยังคงไม่สาแก่ใจเลยหน้าใจกล้าหน้ารักมาเปิดนิยายเรื่องใหม่ทั้งๆที่เรื่องเก่ายังดองไว้เป็นชาติ เรื่องเก่าก็ปิดไปแล้ว และเรื่องเรื่องนี้ก็ไม่รู้ว่ามันจะไปรอดหรือเปล่า ค่ะ อย่าได้มาถามหาความคาดหวังจากอิฉันเลย อ่านเล่นๆเท่านั้นแหละค่ะ ๕๕๕๕๕
Guest
