คำเตือน
เนื้อหามีความรุนแรงทางเพศ และภาษาขั้นรุนแรง ไม่เหมาะแก่เด็กต่ำกว่าอายุ 18ปี ผู้ใหญ่ไม่ควรแนะนำ แต่ควรเข้ามาอ่านเอง นะจ้ะ
“ไม่สบายเหรอครับ คุณแม่” เรย์เดินถือแก้วไวน์ตามณิชาออกมาตรงระเบียง
“เรย์ จะให้บอกอีกกี่ครั้งว่าไม่ให้เรียกฉันว่าแม่” ณิชาทำหน้าตาไม่พอใจ เรย์หัวเราะ
“ก็เธอเป็นเมียพ่อ ไม่ให้เรียกว่าแม่ จะให้เรียกว่ากะหรี่รึไง”
“ไอ้คนบ้า” ณิชาสาดไวน์ในแก้วใส่หน้าเรย์เข้าอย่างจัง
“หึ ไวน์ปี 82 รสชาติดี” เรย์เลียริมฝีปากตัวเอง ณิชาเห็นลิ้นของเขาแล้วรู้สึกสยิวตรงท้องน้อย เผลอคิดถึงเรื่องเมื่อคืนนั้น
“เธอลองชิมบ้างสิ” เรย์สาดไวน์คืนใส่หน้าณิชาเต็มๆ ณิชากรีดร้องด้วยความตกใจ
“นี่ ไวน์มันอร่อยนะ ราคาก็แพงด้วย ดีไม่ดีจะแพงกว่าตัวเธอซะอีก”
“คำก็ด่า สองคำก็ด่า โรคจิตรึไงห้ะ!!” ณิชาน้ำตาคลอเบ้า เรย์ดันตัวเธอไปติดขอบระเบียง แล้วกระซิบที่หู
“ใช่ เวลาที่ตาของเธอมันระเรื่อแบบนี้ มันทำให้ฉันมีอารมณ์ และรู้ไหมว่าเวลาฉันมีอารมณ์ ฉันจะ” เรย์งับที่กกหู
“อ๊ะ!!!” ณิชาส่งเสียงร้องสุดสยิวออกมาอย่างไม่ตั้งใจ ปากของเรย์อยู่ที่กกหู แต่มือของเขาค่อยๆแหวกกระโปรงชุดราตรีสีขาวผ่าหน้า เข้าไปสู่จุดที่ลึกล้ำกว่านั้น
*บุคคลในภาพไม่เกี่ยวข้องกับเนื้อหาใดๆทั้งสิ้น
มีไว้เพื่อประกอบการจินตนาการและอรรถรสในการอ่านเท่านั้น
ฝากคอมเม้นท์เพื่อเป็นกำลังใจให้แก่ผู้เขียนด้วยนะจ้ะ อยากพูดคุยกับทุกๆคนนะ :)
Guest
