เมื่อกู..รักมึงเกินเพื่อนว่ะ "BadGayz"

ผมรู้ว่า การแอบรักมันพูดออกมาได้ยากยิ่งกับเพื่อนแล้วนั้น..มันยากเกินไปจริงๆ

ผมทนได้ที่จะไม่เปิดเผยมันตอนนี้แต่อย่าให้มีอะไรมากระตุ้นมันก็แล้วกัน

'ครีมบอกว่าผมใจดี' แค่บางคนเท่านั้น แต่ถ้าให้รู้ถึงตัวตนจริงๆเเคระคงกลัวผมแน่ๆ

ใช่ผมไม่ใช่คนดี!!!!!!!!!!

..............................................................................

"มึงเล่นตลกอะไรน่านน้ำ!! ปล่อยกูเดี๋ยวนี้"

" มันเป็นใคร ไอเหี้ยนั้นมันเป็นใคร!!! อธิบายมาเดี๋ยวนี้"

"มึงเป็นบ้าอะไรเนี่ย พี่ภพเค้าเป็นแฟนกูเรารู้จักกันมานานแล้วแต่พึ่งตกลงคบกันไม่นานนี้เอง"

ทั้งๆที่ผมทะนุถนอมมันอย่างดี ทนมาตลอด คงต้องชั่งแม่งแล้วล่ะ

"หึ เดี๋ยวมึงก็ต้องเลิกกัน"

เสียงของน่านน้ำทำให้ผมกลัวมาก ผมไม่เคยเห็นมันเป็นแบบนี้มาก่อน

"มึง!! อื้อออออออ "

*** น่านไผ่  มีความชิปแรงมากจริงๆลืมไปกะแต่เรื่องนี้ก่อนกะจะแต่งตั้งแต่ก่อนครีมจะเจอกลุ่มพี่ภาม ก่อนเจ้าขาจะเสร็จชายแดนอีก แต่จะย้อนเรื่องก็ไม่ทันละ แต่งตามปัจจุบันดีกว่าเน๊อะจะได้ไม่งง เรื่องนี้ จะว่าต่อจาก "MaBoyz" ก็ไม่ใช่ เอาเป็นว่าโยงกันนิดหน่อย แบบสืบเนื่องกันมาดีกว่า

*** ตามลำดับการคบกันจริงๆที่แต่งไว้คือ ชายแดนเจ้าขา น่านน้ำใบไผ่ ครีมภามจริงๆคือกะลงเรื่องนี้สุดท้าย แต่ไหงมาแต่งย้อนศรได้ไม่รู้ เดิมทียังแต่งไม่จบซักเรื่องเลยมันตันแล้วมาลงเว็บนี้กะรีไรท์ใหม่หมด

***ฝากนิยายเซ็ทนี้ด้วยนะคะ เอ็นจอยๆเด้ออออออออออ :P!!!!!