ดีไซน์เนอร์หนุ่มกับนายหน้าโหด....

Y

ดีไซน์เนอร์หนุ่มกับนายหน้าโหด....

ดีไซน์เนอร์หนุ่มกับนายหน้าโหด....

moonong

Y

10
ตอน
8.38K
เข้าชม
74
ถูกใจ
12
ความคิดเห็น
40
เพิ่มลงคลัง

-เรื่องนี้เป็นนิยาย ช•ช ถ้าไม่ชอบกด X ไปเลยนะคะ

=br=

-เรื่องนี้ไม่มีอยู่จริง มันเกิดจากจิตนาการของไรต์ และบุคคลที่อยู่ในภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดใดทั้งสิ้น

=br=

ถ้าแต่งไม่สนุกก็ขอโทษด้วยน้าา อิอิ

=br=

เป็นนิยายเรื่องแรกที่ไรต์แต่ง ภาษาอาจไม่ได้เรื่อง ยังไงฝากติดตามด้วยน้าาาาาา

สวัสดีคราฟ...ก่อนอื่นผมขอแนะนำตัวก่อนนะคราฟผมชื่อ"มินเน่"เป็นน้องชายคนสุดท้องของบรรดาพี่สาวทั้งสองคน...ครอบครัวของผมทำธุระเกีี่ยวกับโรงแรมคราฟแต่สำหรับตัวผมไม่ชอบงานแบบนี้เลยผมจึงไปเรียน...ออกแบบแฟชั่นคราฟเพราะผมชอบทางนี้มากกว่า...งานบริหารคราฟยั่งว่าละคราฟผมเป็นลูกคนเล็กเลยมีแต่คนตามใจ.... . . . ณ มหาลัยแห่งหนึ่งที่มีชื่อเสียงละดับประเทศ....ตอนนี้ผมยืนอยู่หน้าคณะของตัวเอง นี่เป็นเช้าเปิดเทอมวันแรก..ผมอยู่ปี3ละคราฟและปีนี้เป็นปีที่ผมจะต้องฝึกงานคราฟ..... ครืด ครืด ครืด(เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น) หน้าจอขึ้นชื่อ เดฟ เพื่อนสนิทในกลุ่มของผม

มินเน่:เออว่าไงไอเดฟ

=br=

เดฟ:มึงอยุ่ไหนวะ...ไม่มา มอ หรอวะ

=br=

มินเน่:อยู่หน้าคณะพวกมึงอยู่ไหน..ที่เดิมปะ

=br=

เดฟ:อืม รีบมาเลย

=br=

มินเน่:เออๆๆแค่นี้นะ

หลังจากวางสายผมก้อเดินไปยังที่ที่พวกเพื่อนผมอยู่กัน.....

=br=

=br=

"เฮ้ยยยยพวกมึงมาเช้ากันจังวะ" ผมเอยทักเพื่อนเมื่อนั่งลงข้างๆไอ้เดฟ "แหมเปิดเทอมวันแรกนี่หว่า...มึงเหอะสายสัสๆๆ" ไอ้เดฟเอย แล้วผมก็ยู่ปากใส่มัน " ก็มัวแต่คิดไงว่าจะไปฝึกงานไหนดีอาทิตย์หน้าก็ต้องแจ้งอาจารย์แล้วนี่น่ายังนึกไม่ออกเลยจะไปที่ไหน"ผมพูดจบก็เลยฟุบหน้าลงกะโต๊ะ

=br=

"กูว่า...ไปที่ห้องเสื้อ วายุ ปะเจ้าของแบรนด์เป็นเพื่ิอนพี่ชายกู" ไอ้เดฟบอกก่อนจะกอดคอผมที่นึกลังเลในใจว่าไปรึไม่ไปดี "อืมๆก็ได้"ผมเอย "เห้ย..หิวข้าวไปกินข้าวกัน"แพรวเพื่อนอีกคนของผมเอยขึ้น...หลังจากที่ฟังพวกผมคุยกันแพรวเป็นเพื่ิอนผู้หญิงที่ผมสนิทด้วยแต่รองมาจากไอเดฟ "เออป่ะๆหิวเหมือนกัน"เดฟบอกแล้วเราก้อพากันเดินไปที่โรงอาหารของคณะ

=br=

=br=

=br=

=br=

ปึก...โอ้ย

=br=

ผมรุ้สึกเหมือนมีอะไรมาชนผมแล้วผมก้อล้มลงกะพื้น ไอ้เดฟช่วยผมให้ลุกขึ้นมาก่อนที่ผมจะอ้าปากว่าคนตรงหน้าที่เดินมาชนผม

=br=

"เดินประสาอะไรไม่ดูตาม้าตาเรือเลยรึไง"ไอ้คนที่มันชนผมเอยขึ้นก่อนจะเดินหนีออกไป ผมอ้าปากค้างเลยคราฟ มันชนผมแต่กลับมาว่าผมเฉยเลย...ผมโมโหมากคราฟ แล้วหันหลังจะไปด่ามัน....แต่พอผมเห็นใบหน้าของไอคนปากจัดเมื่อกี้นี้...ผมนี่รีบหุบปากแทบจะไม่ทันเพราะอะไรหรอคราฟ

.

=br=

.

=br=

.

=br=

.

=br=

.

=br=

.

=br=

.

=br=

.

=br=

.

=br=

.

ติดตามตอนหน้านะ...อ่านแล้วรุ้สึกยังไงติชมกันเข้ามาได้นะเพราะพึ่งหัดแต่งเรื่องแรก....

ขอบคุณเจ้าของภาพ Bbasjtr family

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว