วันสิ้นโลก

เค้าไม่ใช่ฉัน เค้าไม่ใช่ขอบครัวฉัน เค้าไม่ใช่คนรู้จักของฉัน พวกเค้า!

เสียงปืน เสียงระเบิด เสียงไซเรน เสียงร้องไห้ ดังขึ้น!

ผู้หญิงจะถูกข่มขืน เด็กเล็กๆจะต้องอดตาย จะมีคนถูกแควนคออยู่เต็มไปหมด มนุษย์จะกินกันเอง เราไม่สามารถไว้ใจใครได้อีกเลย..

"ตึก ตึก ตึก"เสียงสับฝีเท้าดังขึ้นภายในอาคารเรียนเก่าๆที่พังจนเหลือแค่ครึ่งเดียว

"เวณเอ้ย แมร่งเอ้ย เชี้ยไรนักหนาวะ"เสียงสบทของชายหนุ่มเจ้าของฝีเท้าดังขึ้นตามมาติดๆเค้าใส่เพียงเสื้อผ้าเก่าๆที่มีรูอยู่เต็มไปหมด ร้องเท้าขาดๆที่อ้าปากทุกครั้งที่ก้าวแต่ไม่ได้สร้างความลำบากในการวิ่งไห้แก่ชายหนุ่มเลยเพราะดูเหมือนชายหนุ่มจะใส่จนชินมันแล้ว หน้าตาที่เต็มไปด้วยเศษดินเศษฝุ่นละอองจนเหมือนขอทาน ผมที่ไม่เคยได้สระมาเป็นเวลานานตอนนี้กำลังฝูฝ่องชี้โด่ชี้เด่และจับกันเป็นก้อน

"แฮก แฮก แฮก"ชายหนุ่มหอบหายใจเพื่อนำออกซิเจนกลับเข้าไปในปอด

"พ้นหรือยังวะ" ชายหนุ่มวิ่งเข้ามาหลบอยู่ภายในห้องเรียนห้องซึ่งเป็นอดีตห้องเรียนของเค้า กว่า30ปีที่เค้าต้องทนทุกทรมารเอาชีวิตรอดอยู่ภายในโลกแห่งนี้ จุดเริ่มต้นของเค้ามันก็อยู่ตรงนี้เช่นกัน! เค้าอยากจะกลับไปในอดีตอีกครั้ง เค้าเป็นเพียงชายหนุ่มที่ชอบความสะอาดชอบความสงบชอบการนอนหลับชอบที่จะกินชอบที่จะเล่นเค้าเป็นเพียงชายหนุ่มอ่อนต่อโลกที่รักความสบายเท่านั้น แต่ตั้งแต่โลกใบนี้เปลี่ยนไปเค้าแทบไม่เคยได้สัมผัสสิ่งเหล่านั้นเลย

"ดูท่ามันจะไม่ตามมา เห้อออ"ชายหนุ่มถอนหายใจด้วยความโล่งอก ก่อนจะหยิบก้อนขนมเคกกล้วยหอมที่เน่าๆขึ้นราขึ้นมาวางตรงหน้า เค้าแปลกใจอยู่เหมือนกันที่พบว่ามันรอดมาจนถึงทุกวันนี้ นี่คงจะเป็นรางวัลจากสวรรค์สินะ เค้าพบเจ้าเค้กกล้วยหอมนี่อยู่ภายในชั้นน้ำแข็งในตู้แช่ของร้านสะดวกซื้อแห่งหนึ่ง เป็นเพราะมันอยู่ภายในน้ำแข็งมาเป็นเวลานานและมันมีบรรจุภัณฆ์ที่แน่นหนามันจึงยังรอดมาได้จนถึงทุกวันนี้ แต่ว่าเพราะว่าเค้าเก็บมันไว้เป็นเวลาอาทิตหนึ่งแล้วมันจึงขึ้นราอยู่บ้าง ชายหนุ่มใช้มือปัดๆมันเพื่อทำความสะอาด ด้านข้างมีลอยกัดไปแล้วอยู่บ้างนิดหน่อย

"ตี๊ดๆ ตีดๆ ตี๊ดๆ"เสียงนาฬิกาดังขึ้นมันร้องบอกเวลาว่านี่เป็นเวลาเทียงคืนแล้ว

"ไม่คิดเลยว่าเราจะต้องมาฉลองวันเกิดตัวเองในสภาพแบบนี้"

ชายหนุ่มหยิบเทียนอันเล็กๆขึ้นมาแล้วปักมันลงไปบนเค้ก ก่อนจะใช้นิ้วชี้ไปที่ปลายเทียน

"พรึบบบ"จู่ๆไฟก็ติดขึ้นมา ถ้าคนอื่นเห็นคงตกใจเป็นแน่แต่ถ้าเป็นในโลกเก่าละนะ

"แฮปปี้เบริสเดย์โรจน์"

ชายหนุ่มพึมพำกับตัวเอง เค้าคิดถึงแม่คิดถึงพ่อคิดถึงเพื่อนๆคิดถึงคนที่เค้ารู้จัก คิดถึงคนที่เค้าเคยรักก่อนจะปรากฎความอาคาตขึ้นมาในสายตา แต่มันก็หายไปอย่างรวดเร็วเพราะทุกคนได้ตายกันไปหมดแล้ว

ชายหนุ่มพนมมือขึ้นมาก่อนจะขอพร

"ผมไม่รู้ว่าผมควรจะขอกับใครดี พระเจ้าก็ตายแล้ว สวรรค์ก็เป็นเพียงแค่สถานที่ เทวดานางฟ้าล้วนเป็นศตูรกับมนุษยชาติ ชั่งเหอะ ผมขอ ผมแค่อยากจะกลับไปในอดีตอีกครั้ง ผมอยากจะเปลี่ยนแปลงมันผมอยาก....เปิดบริสุทธิ์ตัวเองง่าาา"

ชายหนุ่มหยิบเทียนตรงหน้าออกก่อนจะคว้าขนมเค้กเข้าปาก

15นาทีผ่านไป"โอ้ยยยยยย"

เสียงร้องโหยหวนของชายหนุ่มดังขึ้นก่อนจะสิ้นใจตายเพราะอาหารเป็นพิษในเวลาต่อมา