เพราะแจกันประจำต้นตระกูลเป็นเหตุ.. ความอีนุงตุงนังจึงบังเกิด 

 

 

 

-ป้องปก- 

"ใครๆ ก็บอกว่าผมไม่มีหัวใจ มันใช่เหรอ?" 

 

 

-ลิลิน- 

"ทุกอย่างในชีวิตต้องเพอร์เฟ็กต์" 

 

“ผมไม่เห็น” ชายหนุ่มตรงหน้าตะคอกเสียงดังอย่างเสียมารยาทแถมยังล้วงมือทั้งสองข้างเข้าไปในกระเป๋ากางเกงยีนขาดๆ สกปรก เสื้อยืดตัวใหญ่ที่ดูจะใหญ่กว่าคนใส่อยู่มาก ไหนจะทรงผมยาวๆ ความยาวระดับบ่า หนวดเครารกครึ้มจนดูน่ากลัว จัดได้ว่าเป็นผู้ชายที่แต่งตัวได้ซกมกที่สุดเท่าที่เธอเคยเจอมาเลย 

“สกปรก” ลิลินขยับปากพูดกับตัวเองเบาๆ แต่มันดันไปกระแทกใส่คนหูดีตรงหน้าเข้าอย่างจัง 

“คุณว่าไงนะ” 

“อะไรคือว่าไง ฉันยังไม่ได้พูดอะไรเลย” ลิลินเฉไฉออกนอกเรื่องก่อนจะแกล้งมองรอบห้องจัดแสดงงานอย่างกลบเกลื่อน 

“แรงนะคุณ” 

“อะไรแรง วันนี้ฉันแต่งตัวดูแรงๆ งั้นเหรอ” หญิงสาวพูดพลางสำรวจตัวเอง 

“กลิ่นเต่าคุณน่ะแรงมาก โชยมาตั้งแต่หน้าปากซอย!!” 

 

นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นตามจินตนาการณ์ของไรเตอร์ 

มิได้ดัดแปลง ทำซ้ำ หรือคัดลอกผู้ใดมา 

ตัวละคร ชื่อนามสกุล สถานที่ ภาพประกอบ ล้วนสมมุติขึ้นและไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่อง 

โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน 

ห้ามผู้อื่น คัดลอก ทำซ้ำ หรือดัดแปลงแก้ไข 

"ลิขสิทธิ์ ตาม พรบ. พ.ศ. 2537" 

(เปิดเรื่อง 20/5/2560) 

ขอฝากผลงานไว้อีกเรื่องนะคะ :) 

ธุวานันท์ 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว