ยอมแล้ว...รักนี้

2017-05-12

02:12:25

"อือ.. อืม "

แม้มองไม่เห็นแต่ผมรู้สึกได้  ที่ที่ผมนอนอยู่ตอนนี้รับรู้ได้ทันทีว่ามันคือเตียงนอน ในห้องที่มืดมาก จนมองอะไรเกือบจะไม่เห็นด้วยซ้ำ

ก่อนที่สติจะเรือนลาง จำได้ว่ามางานเลี้ยงที่โรงแรมหรูที่รุ่นพี่ที่มหาลัยร่วมกันจัดขึ้นเพื่อต้อนรับรุ่นน้องซึ่งหนึ่งในรุ่นน้องนั้นคือผม เราสนุกกันเต็มที่เพราะรุ่นพี่ได้บอกไว้ก่อนหน้านี้แล้วว่าจะเปิดห้องพักไว้ให้จึงไม่ต้องกังวลว่าถ้าเมาแล้วจะกลับยังไง ผมเองก็ดื่มเข้าไปหลายแก้วจนทำให้เมามาก...

-กึก-

เสียงนี้.... ใคร?! มีใครบางคนอยู่ตรงนั้นใกล้ๆผม และผมรู้สึกได้ว่าคน คนนั้นกำลังเดินเข้ามาหาผม

"ฮึก" กลัว คำ คำนี้มันดังอยู่ในความคิดของผม เมื่อร่างของใครคนนั้นมาหยุดอยู่ตรงหน้า ทำให้ได้รับรู้เพิ่มขึ้นคือ เขาเป็นผู้ชายที่มีรูปร่างหนาและสูง สายตาคมที่มองมามันทำให้ผมรู้สึกกลัว ผมจะทำอย่างไรดีกับสถานการณ์ตรงหน้าที่กำลังจะเกิดขึ้น คิดได้ดังนั้น ผมจึงเลือกที่จะเอ่ยถามออกไป....

🙌🙏🙌🙏