บทนำ
สำหรับใครบางคน...อาจจะคิดว่าการย้ายโรงเรียนเป็นเรื่องดี แต่สำหรับฉันมันเป็น
เหมือนฝันร้ายที่เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทำไมหน่ะหรอ...นั่นก็เป็นเพราะว่าพ่อกับแม่ของ
ฉันเองแหละที่ไม่อยากให้ฉันเรียนโรงเรียนที่มีผู้ชายเยอะๆ เลยต้องย้ายโรงเรียนหลายที่
จนมาเจอที่นี่ โรงเรียนประจำหญิงล้วนชื่อดังที่ขึ้นชื่อเรื่องระเบียบและกฎเกณฑ์ที่เข้มงวด
เอาการ แต่สำหรับฉันแล้วไม่ว่ากฎจะเข้มงวดแค่ไหนก็ไม่น่าจะมีปัญหาหรอก จริง
ไหม^^
วันนี้เป็นวันแรกที่ฉันจะได้ลองใช้ชีวิตในโรงเรียนประจำหญิงล้วนที่นี่ พ่อกับแม่
ส่งฉันลงที่หน้าประตูโรงเรียนก่อนจะขับรถออกไปโดยไม่ถามฉันสักคำว่าอยากจะเรียน
ที่นี่ไหม เฮ้อ...ถือซะว่าเป็นการเปิดประสบการณ์ในการใช้ชีวิตอยู่ในโรงเรียนหญิงล้วน
แล้วกัน หวังว่าจะไปได้สวยในวันแรกนะ...
''น้องคะ...เป็นเด็กใหม่ใช่ไหม"
เสียงของใครบางคนดังมาจากด้านหลัง ทำให้ฉันต้องหันไปโดยอัตโนมัติ ร่างสูงมอง
มาที่ฉันก่อนจะส่งยิ้มหวานมาให้
"เอ่อ...ใช่ค่ะ พี่มีไรป่ะคะ"
"พี่อยู่หอพักห้องเดียวกับเรานะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยล่ะ"
คนตรงหน้ายังคงยิ้มหวานอยู่อย่างนั้น แต่ที่บอกว่าอยู่หอพักห้องเดียวกันนี่...จริงหรอ
แล้วดูจากลักษณะของพี่เขาแล้วนะ ถ้าทางจะเป็นทอมชัวน์ แล้วอย่างนี้ฉันจะโดน
กระทำชำเราอะไรไหมเนี่ย น่ากลัวอ่ะ...
"เอ่อ...แล้วพี่เป็นทอมหรอคะ"ฉันถามออกไปเพราะอยากรู้ว่าพี่เขาเป็นทอมจริงหรือเปล่า
"ใช่...เกลียดทอมหรอ"
"ก็เปล่าหรอกค่ะ แค่ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่"
"แล้วอย่างนี้พี่อยู่ด้วยจะอึดอัดรึเปล่า"
"ไม่หรอกค่ะ พี่นี่คิดมากจังเลยนะคะ555"
ฉันแกล้งทำเป็นหัวเราะกลบเกลื่อนเพื่อไม่ให้พี่เขาไม่สบายใจ จริงๆฉันไม่ค่อยชอบ
ทอมเท่าไหร่หรอก ดูขี้เก๊กยังไงก็ไม่รู้ แถมยังชอบมาทำเป็นชวนคุยแล้วก็ทิ้งไปเฉย
แบบนี้ฉันเจอบ่อยจนกลายเป็นอคติกับทอมไปแล้ว
"แล้วเราชื่ออะไรหรอ..."
"ชื่อชิลีนค่ะ"
"พี่ชื่อเอฟนะ"
"ค่ะ...ยินดีที่ได้รู้จักนะคะพี่เอฟ"
"ถ้างั้นเดี๋ยวพี่พาไปที่หอนะ เป็นเด็กใหม่คงจะยังไม่รู้ว่าหออยู่ไหนใช่ไหมล่ะ"
พี่เอฟพูดจบก็พาฉันเดินขึ้นไปบนหอพัก ห้องที่ฉันอยู่คือ 123 อยู่ชั้นสองของตึก พี่
เอฟเปิดประตูห้องให้ฉันเดินเข้าไปก่อนแล้วค่อยเดินตามเข้ามาทีหลัง ห้องนี้เป็นเตียง
คู่สำหรับนอนสองคน มีห้องน้ำในตัว และมีห้องครัวที่พร้อมใช้ แต่จะว่าไป...ในเมื่อมัน
มีแต่เตียงคู่ ฉันก็ต้องนอนกับพี่เอฟหน่ะสิ ยี้!...ไม่เอาๆ แค่คิดก็ไม่ไหวแล้ว
"ถ้าไม่อยากนอนกับพี่ เดี๋ยวพี่ไปนอนที่โซฟาแทนก็ได้นะ"
พี่เอฟพูดขึ้นเหมือนอ่านใจฉันได้ว่าตอนนี้ฉันกำลังคิดอะไรอยู่ แต่มันจะดูเสียมรยาทไป
ไหมถ้าบอกพี่เอฟว่าฉันอึดอัดที่จะได้นอนร่วมเตียงกับพี่
"ไม่เป็นไรค่ะพี่เอฟ นอนเตียงเดียวกันก็ได้ค่ะ"
พี่เอฟไม่ได้ตอบอะไรฉันแต่กลับมองมาที่ฉันแปลกๆ แตกต่างจากที่อยู่หน้าโรงเรียน
เมื่อกี๊ลิบลับเลย
"พี่มีอะไรรึเปล่าคะ"
พี่เอฟยังคงมองฉันไม่หยุด ทำให้ฉันต้องก้มลงไปสำรวจตัวเองว่ามีอะไรผิดปกติรึเปล่า
แล้วก็จริงๆด้วย เสื้อสีขาวของฉันทำให้มองเห็นเสื้อชั้นในสีชมพูลายหัวใจที่เพิ่งจะซื้อ
มาเมื่อไม่กี่วันมานี้
"พี่เอฟอย่ามองนะคะ!!"ฉันรีบยกมือขึ้นปิดหน้าอกตัวเองทันที
"เอ่อ...พี่ขอโทษนะ พี่ไม่ได้ตังใจอยากจะดูอ่ะ"
"แล้วทำไมเมื่อกี๊พี่จ้องตาไม่กระพริบเลยล่ะคะ"
"คือ...พี่ขอตัวก่อนนะ"
พี่เอฟพูดตัดบทก่อนจะเดินหนีออกจากห้องไปโดยทิ้งให้ฉันยืนตกใจอยู่คนเดียว
Guest
