“ก่อนที่เราจะเล่าเรื่องนี้ อยากจะบอกก่อนว่า หากไครขวัญอ่อนก็ให้เอาผ้ามาห่มให้ใจสงบในขณะที่ฟัง
หรือหยุดฟังซะ เพราะเรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้ เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงในวัดแห่งหนึ่ง เกี่ยวกับหญิงสาวคนหนึ่งที่ชอบมานั่งชิงช้าเล่นเสมอ ทุกๆวัน”
“หลายปีก่อน ก่อนที่หลวงพ่อจะขึ้นเป็นเจ้าอาวาส เคยมีหญิงสาวคนหนึ่ง เธอเป็นคนทีสวยมาก รูปร่างหน้าตาราวกับ เทพธิดาที่ตกจากสวรรค์ เธอมีใบหน้ากลมเล็ก แววตาใส ผมสีดำทักเปีย ไม่มีไครรู้ว่าเธอชื่ออะไร มาจากที่ไหน แต่ทุกคนโดยเฉพาะเด็กวัดก็จะรู้จักเธอดี เธอมักจะเล่นกับพวกเด็กวัดที่อายุน้อยเสมอ และมักจะเอาของเล่นมาเล่นด้วย ส่วนเด็กวัดที่อายุเยอะก็หลงเสน่ห์ในตัวเธอจนงอหัวไม่ขึ้น ไม่ต่างอะไรจากผู้ชายทุกคนในหมู่บ้านเลย”
“แต่แล้ววันหนึ่ง หญิงสาวที่ว่าก็หายตัวไป มีข่าวลือว่าเธอได้ย้ายไปอยู่ที่อื่น แต่ก็ไม่มีไครรู้ว่าเธอย้ายไปไหน ทุกๆวันหลังจากตอนนั้น เด็กวัดที่อายุน้อยก็จะมาเล่นกันที่ชิงช้านี้เป็นประจำ แต่ทุกครั้งก็มักจะได้กลิ่นแปลกๆ เหมือนมีอะไรเน่าเหม็น”
“
แล้วเรื่องก็ได้ไปถึงหลวงพ่อ ท่านได้ให้เด็กวัดที่อายุเยอะไปดูว่าทำไมบริเวณชิงช้าถึงเหม็น จึงได้พบว่ากลิ่นมันมาจากใต้ชิงช้า หลวงพ่อสั่งให้เด็กวัดขุดดินดูว่าอะไรทำให้ส่งกลิ่นเหม็น จึงได้พบกับศพหญิงสาวที่ตายมาได้ สองอาทิตย์ สภาพหน้าตาของศพ ถูกตบตีจนจนหน้าเละ บริเวณคอถูกเชือด ที่ท้องถูกควักอวัยวะออกมา และมีหนอนไชทั่วร่างของหล่อน ตำรวจสันนิฐานว่าเธอถูกข่มขืน เพราะร่างของเธอเปลือยเสื้อผ้า”
“แล้วหลังจากนั้นมา ก็ไม่มีไครกล้าไปยุ่งกับชิงช้าไม้นั้นอีกเลย แต่ก็มีคำลำลือว่า วิญญาณของหล่อนยังวนเวียนอยู่ที่นั้นไม่ไปไหน ในทุกๆ ตี
3
ก็จะพบวิญญาณของหล่อนนั่งแขวงชิงช้าเหมือนอย่างที่เคยทำเมื่อครั้งที่เคยยังมีชีวิต”
Credit ภาพปก
Image by labwebmaster from Pixabay