บทนำ
เรื่องของ "ลูกแพนด้า" ในศูนย์อนุรักษ์แพนด้าของประเทศจีนที่มันโชคไม่ค่อยดีนัก เพราะมันเกิดมาตัวเล็กมากกว่าพี่น้องของมัน
ตอนที่มันเกิดไม่มีใครคิดว่ามันจะรอดชีวิตถ้าไม่ตายเองก็คงถูกทางศูนย์ฉีดยาให้ตายแต่แล้วชีวิตที่กำลังจะสิ้นสุดลงก็กลับก็กลายมาเป็นชีวิตที่ถูกต่อยาวและได้รับโอกาสมากขึ้นเมื่อเด็กชายผู้โดดเดี่ยวที่ถูกพ่อแม่ทิ้งไว้ให้ปู่เลี้ยงมองเห็นเนื้อในและคุณค่าของแพนด้าตัวน้อยและรู้สึกหลงรักเจ้าตัวเปี๊ยกตั้งแต่เห็นตอนที่ปู่พาไปดูแพนด้าที่ศูนย์ไม่ใช่แค่หลงรักแต่ยังสงสารมันอย่างมากเมี่อเด็กชายรู้ว่าลูกแพนด้ากำลังจะถูกฆ่า
เขาจึงขอร้องให้ปู่ช่วยทำเรื่องคัดค้านการฆ่าแพนด้าเด็กชายตั้งความหวังไว้สูงมากและแล้วความหวังนั้นก็เป็นจริงเมื่อ ทางศูนย์ยอมรับแต่ไม่รับประกันการมีชีวิตอยู่ต่อไปของเจ้าแพนด้าถึงแม้จะเป็นเช่นนั้นเด็กชายก็ยังคงเชื่อว่าลูกแพนด้าตัวนี้มีสิทธิ์ที่จะรอดชีวิตและถึงแม้มันอาจอยู่ได้ไม่นานแต่ก็ไม่ควรฆ่ามัน
ทางศูนย์จึงตัดสินใจดูแลเจ้าแพนด้าน้อยอย่างดีและเอาแพนด้าน้อยเข้าตูอบ ส่วน เด็กชายก็นำอาหารมาสมทบให้แพนด้าด้วยและยังมาเฝ้าแพนด้าน้อยที่อยู่ในตู้อบ
ซึ่งเด็กชายมาเฝ้าแพนด้าน้อยทุกวันทำอย่างนี้เรื่อยๆระหว่างนั้นเขาได้พบพูดคุยและเป็นเพื่อนกับเด็กหญิงคนหนึ่งเธอเป็นลูกของพนักงานศูนย์ เธอเป็นอีกคนที่เชื่อว่าลูกแพนด้าจะต้องมีชีวิตอยู่ได้
ปาฏิหาริย์เกิดขึ้นเมื่อแพนด้าน้อยมีชีวิตอยู่ได้ถึง 1 เดือนแต่ทั้งที่มันกินนมไม่ได้มากร่างกายไม่แข็งแรงแต่กลับพบว่าลูกแพนด้าผู้น่าสงสารตัวนี้กล้ามเนื้ออ่อนแรงและตามองเห็นไม่ชัดหูได้ยินไม่ชัดมัน และยังมีปัญหาพัฒนาการของมันก็ไม่ดีเช่นกัน มันเคลื่อนไหวช้าไม่ค่อยร้อง ไม่ค่อยกินนม และอาหาร ตื่นกลัวไม่ค่อยยอมให้ใครอุ้มหรือเข้าใกล้มากนักและ เด็กชายเป็นคนที่มันสนใจที่สุด แต่ยังไม่เคยเจอกันใกล้ๆ
มันป่วยบ่อยเพราะมันกินนมและอาหารน้อยแต่มันอยู่ได้จน อายุ 3 เดือน และระหว่างนั้นมันก็ไม่ได้แข็งแรงเลยครั้งหนึ่งมันป่วยหนักมันก็ยิ่งไม่กินอาหารรวมทั้งยาด้วยอาการมันจึงทรุดลงจนทางศูนย์คิดว่ามัน อาจจะอยู่ได้อีกไม่นาน เด็กชายเข้าขออาสารับมันไปเลี้ยงดูแล
ทางศูนย์จึงตัดสินใจยกแพนด้ายน้อยให้เด็กชายคนนั้น เพราะถึงดูแลไปมันก็อาจตายในไม่ช้า เด็กชายจึงทำหน้าที่ดูแลแพนด้าน้อยอย่างถึงที่สุดและสัญญากับปู่ว่าไม่ว่าจะเป็นยังไงเขาก็จะดูแล และเป็นเพื่อนกับแพนด้าน้อยจนกว่าจะถึงวันสุดท้ายของชีวิตของมัน
Guest
