แปะแปะ....เปรี๊ยง !
ฉันนั่งฟังเสียงฝนตกในห้องนอนท่ามกลางเสียงฟ้าร้องอยู่ในห้องนอนที่อับชื้น นั่งคิดหัวข้อข่าวที่จะนำเสนอบอสในวันพรุ่งนี้เพราะใกล้มีงานครบรอบ 60 ปีสำนักข่าวไทยเวย์ //
โถ่เอ้ย ทำไมช่วงนี้ไม่ค่อยมีข่าวให้เขียนบ้างเลยนะมีแต่ข่าวดาราไร้สาระ...โอ๊ยเครียดดด บอสต้องดุชั้ลแน่ๆ....
เปรี๊ยงง!!!!!!
ฝนก็มาตกอะไรตอนนี้กันนะออกหาเบาะแสอะไรไม่ได้เลย
ภายใต้กลิ่นไอฝนและความเงียบนั่นจู่ๆก็...
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!
เสียงนี้มัน...จี ไม่นะ!
ฉันรีบวิ่งไปตามเสียงกรี๊ดนั่นด้วยความตกใจกลัวว่าน้องสาวที่มีอยู่ในครอบครัวฉันเพียงคนเดียวจะเป็นอะไร...
ตึกๆๆๆๆแฮกๆๆๆ จีแกอยู่ไหน
เสียงพี่สาวคนนี้ที่ห่วงน้องตะโกนหลายครั้ง
จี!
ฉันวิ่งมาเรื่อยๆจนสุดซอยที่มีบ้านร้าง
ควับ ! ฉันได้หันไปและได้เห็นใบหน้าที่หวาดกลัวตกใจและน้ำตาไหลพรากที่นั่งกับพื้นของน้องสาว แล้วนิ้วของเธอก็ได้ชี้ไปที่ คู่แฝดที่จมกองเลือดและเขาจ้องมองมาที่ฉันด้วยสายตาที่ทรมาณ
ช่วยด้ว... เสียงนั้นตัดขาดไป.....
พี่เจน พี่เจน !
ฟื้นแล้ว พี่เป็นไงบ้าง?
ฉันลืมตาก็เห็นน้องสาวของฉันทำหน้าตกใจ
ที่นี่ที่ไหนกัน //ฉันเหลือบมองสถานที่ๆไม่คุ้นตาและมีคนพลุกพล่าน
มาทำไมกัน? แล้วผู้หญิงสองคนนั้นหละ
ห้ะผู้หญิงที่ไหนพี่?
ก็ผู้หญิงที่แกชี้เข้าแล้วร้องไห้อยู่ไงช่วยเค้ารึยัง
ห้ะอะไรเนี่ยพี่ ก็พี่อะเป็นเป็นลมอยู่ที่บ้านร้างสุดซอยเนี่ย โชคดีนะที่ลุงยามไปเห็นไม่งั้นพี่ได้นอนขึ้นอืดอยู่แน่....
ไม่จริงก็ฉันเห็น....
เห็นอะไรหะ?
ตึกตึกตึก
คุณครับคุณใช่นักข่าวเจนนิตารึป่าวครับ?
ชายหนุ่มที่มีร่างสูงไหล่กว้างผิวเค้มก็ได้เดินมาที่เตียงชั้น
ค...คะ?
อ๋อลืมไป สวัสดีครับผม กันตพนธ์ ครับเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจครับ ผมอยากถามคุณว่า คุณไปที่นั่นได้ยังไง
ครืดดดดด
เสียงของล้อเข็นเตียงที่ผ่านหน้าห้องที่มีผ้าม่านบางๆกลั้นไว้
ฟืบผ้าที่กั้นตั้งแต่หัวจรดเท้านั่นจู่ๆก็ปลิวมาที่ห้องของฉัน
ขอโทษนะครับผ้าปลิว ผู้เข็นศพก็เดินมา
แวบแรกที่ฉันเห็นร่างบางๆบนเตียงนั่น
ฉันรู้สึกสั่นกลัวมากเพราะร่างนั่นคือ....
แฝด....
สวัสดีค่ะกลับมาเขียนแล้วค่ะฝากอ่านเม้นเป็นกำลังใจด้วยนะคะ จะพยายามมากกว่านี้คะ
Guest
