#ล้านความรู้สึกบอกว่าเป็นเธอได้ไหม



#ล้านความรู้สึกบอกว่าเป็นเธอได้ไหม

ตอนที่ 1 (ปะทะ)

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

เมื่อ 5 เดือนก่อน

ดริน : เงียบดีจัง (บ้านหลังนี้เหมาะสำหรับนักเขียนอย่างเราดีแท้ ค่าเช่าก็ถูก บรรยากาศ โอ๊ย...ฟินอ่ะ)🤗🤗 คิดในใจ อย่าเอ็ดไปนะ 🙊🙊

ผู้ดูแลบ้าน (ป้านวล) : คุณดรินจะอยู่นานเท่าไหร่ก็ได้นะคะ คุณเบสส์(เจ้าของบ้าน)ยังอยู่เมืองนอกค่ะ ไม่ได้ยินข่าวคราวเขาเลย ป้าเห็นว่าถ้ามีคนมาเช่าเป็นผู้หญิงอย่างหนูมาอยู่เป็นเพื่อน ป้าคงไม่เหงามากมายเหมือน 4 ปีที่แล้ว (ป้านวลน้ำตาซึม)

ดริน : ขอบคุณมากเลยค่ะป้านวล หนูคงต้องรบกวนป้าอีกนานเลยละค่ะ ❤️❤️

ป้านวลยิ้มแล้วก็เดินออกไป ดรินนึกขึ้นได้ก็เลยวิ่งตามไปอีกครั้ง

ดริน : ป้า ป้า ป้านวล ค่ะ เดี๋ยวก่อนคะ แฮก แฮก โอ๊ย หายใจไม่ทัน🏃🏻‍♀️🏃🏻‍♀️

ป้านวล : ว่ายังไงคะคุณดริน??!!

ดริน : คือหนูอยากทราบว่า แถวนี้พอจะมีตลาดที่อยู่ใกล้ๆ บ้างไหมคะ คือพอดีหนูอยากซื้ออาหารสดๆ มาทำกับข้าวเองอ่ะคะ งานของหนูคือนักเขียน ทำงานไม่เป็นเวลา เลยไม่อยากรบกวนป้านวลเวลาดึกดื่นช่วงหนูหิวอ่ะค่ะ (เฮ้อออ เหนื่อย บทเธอยาวมากนะดริน)

ป้านวล : อ๋อ พอมีค่ะ คุณดรินอยากได้อะไรบ้างคะ จดมาให้ป้าได้คะ เดี๋ยวให้เด็กไปซื้อให้ ดีมั้ยคะ

ดริน : งั้น ดรินขอไปด้วยได้ไหมคะ อยากจะสัมผัสบรรยากาศเพื่อจะได้มีไอเดียร์ในการเขียนบทบ้าง😅😅

ป้านวล : ได้เลยค่ะ คุณจะไปเลยไหมค่ะ ป้าจะได้ไปบอกเด็กมันเลย

ดริน : ค่ะป้า รบกวนด้วยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ (พลางยกมือไหว้)🙏🏻🙏🏻

ป้านวล : ไม่เป็นไรลูก มีอะไรก็บอกป้านะ ไม่ต้องมารบกงรบกวนอะไรหรอก ถ้าเหงาก็ไปหาป้าได้นะ อย่าเบื่อคนแก่ไปซะก่อนละ

ณ ตลาด กกกก

: นั่นๆ ป้านวลแกมากับใครนะ

: นั่นซิ ฉันก็เห็น เอ!!! ปกติฉันเห็นว่าป้านวลแกไม่มีญาติที่ไหนนอกจากเด็กปุ้นนะ 🤔🤔

: ใช่ๆ หรือจะเป็นเมียของเด็กปุ้นละ

: จะบ้าหรือ เด็กปุ้นมันเพิ่งจะ 13-14 มันไม่เร็วไปหรือ!?!

: ฉันก็ว่า แล้วอีหนูนั่นฉันว่าน่าจะ 25-26 ละมั้ง

: เอ๊ะ หรือว่าจะเป็นเมียคุณเบสส์ แต่ฉันก็ไม่ได้ยินข่าวว่า คุณเขากลับมาจากเมืองนอกเลยนะ

: ใช่ ได้ยินมาว่า ตั้งแต่คุณเบสส์เธอโดนลูกสาวนายอำเภอหักอก ไปแต่งงานกับลูกชายผู้ว่า เธอก็หนีหายไปเมืองนอกหลายปีแล้วนะ

: สงสัยยังทำใจไม่ได้ น่าสงสารเนอะ เป็นผู้ชายอกสามศอกแท้ๆ แต่อ่อนหัดเรื่องความรักเหลือเกิ้น

: แต่ยังสงสัยใช่ไหม ว่าอีหนูนั่นคือใคร

ทุกคน : ใช่

(อย่าแปลกใจค่ะ ผู้เขียนอยากจะบอกให้ทราบว่า คนบ้านนอกถ้าเห็นคนแปลกหน้าเข้ามากับคนที่รู้จักก็จะซุบซิบๆ เดากันไปอร่อยเลย)

ป้านวล : ได้ของครบหรือยังลูก

ดริน : ครบแล้วค่ะ หนูชอบที่นี่จัง ดูเป็นกันเอง ใจดี แล้วของก็สดมากๆด้วยค่ะ

ป้านวล : งั้นกลับกันเลยเนอะ นี่ก็เย็นมากแล้ว วันไหนว่างๆ เดี๋ยวป้าจะพาไปที่ทะเล ที่นั่นมีผาและวิวสวยๆ เผื่อจะทำให้หนูสดชื่นขึ้นนะลูก อยู่ที่นี่แสงสีมันไม่มี ป้าเข้าใจ

ดริน : นี่แหละคะป้า แบบที่หนูต้องการ ความเงียบ สงบ และก็อากาศดี

ป้านวล : งั้นไปกันเลยนะ ปุ้น ปุ้นเอ้ย มาขนของให้คุณดรินเขาหน่อยลูก

เด็กปุ้น : ครับป้า

เธอกลับมาจากตลาดแล้ว ล้างผักเก็บของเข้าตู้เย็นเรียบร้อย แต่สักพักเธอก็สะดุ้ง

ดริน : นี่เรายังไม่ได้จัดของเลยนี่หว่า มัวแต่ห่วงเรื่องกิน มืดแล้วด้วย เอาว่ะ จัดที่จำเป็นก่อน แล้วไปอาบน้ำเข้านอน (คิดในใจ หรือว่าใครคิดว่าพูดอยู่คนเดียวบ้างคะ)🙈🙈

หลังจากจัดของและอาบน้ำเสร็จแล้ว เฮ้อ.....

เธอนอนแผ่หราบนเตียงอย่างหมดแรง

โครกครากกกกก............

: อ้าวเฮ้ย ลืมกินข้าวด้วยหรือนี่ เฮ้อออ...เดี๋ยวก่อนนะลูก มีขนมอยู่ กินกันตายก็พอนะ พรุ่งนี้ค่อยหม่ำของดีนะลูกนะ (เธอพูดพลางลูบท้องไป)

ป.ล. ดรินไม่ได้ท้องนะคะ เธอแค่พูดกับพุงเธอเฉยๆ ไปละสมงสมอง

(ผู้แต่งเมิงเป็นเอามากกกกก)

: นอนก่อนนะคืนนี้ พรุ่งนี้ค่อยโทรหาคุณจุ๊บ(แม่) ละกัน zzzzzzz

🌸บันทึกลับของดริน🌸

ชายหนุ่มคนหนึ่งเพิ่งกลับจากเมืองนอก(เมืองอังกฤษ) มีนามว่า ปฐกานต์ หรือ เบสส์ รีบกลับมาบ้านเพราะ คิดถึง

: (คิดใจใจอีกแล้ว) 4 ปี แล้วซินะ ที่เราไม่ได้ติดต่อมาที่บ้านเลย ป่านนี้ป้านวลจะเป็นยังไงบ้าง เด็กปุ้นคงจะโตเป็นหนุ่มแล้ว พรุ่งนี้ค่อยไปเซอร์ไพร้แกดีกว่า ว่าแต่จะเข้าบ้านยังไงว่ะเนี่ย กุญแจอยู่ที่ป้านวล เอาว่ะ ปีนหน้าต่างบานที่ล็อคไม่ได้

ตุ้บบบบ!!??? ปังงงง??!!!

เสียงอะไรหนอ ทั้งที่เราเพิ่งจะหลับเมื่อตะกี้นี่เอง ผิดที่ผิดทางกว่าจะหลับก็ยากเย็นแล้วนี่????

หรือว่าจะเป็น ขโมยยยยยย ว่าแล้วเธอก็ลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว พลางไปยืนเอาหูแนบประตู สายตาก็พลางสอดส่ายหาอาวุธ แล้วก็เจอไม้กวาดที่อยู่ไม่ไกล เธอรีบคว้ามันมายึดถือด้วยสายตามุ่งมั่น แล้วทันใด ประตูห้องเธอก็ถูกเปิดขึ้น พร้อมๆ ชายหนุ่มก้าวเข้ามา เธอจึงฟาดเข้าไปที่ตัวชายหนุ่มแล้วรีบไป เปิดไฟพร้อมทั้ง พูดว่า

ดริน เบสส์ : ขโมยยยย😡😡😡

(อั้ยหยา ทำไมต้องพูดว่า ขโมยยยย พร้อมกันด้วยนะ งานนี้ชักจะสงสัยซะแล้วซิ)