Love Bad luck รักร้ายคู่หมั้นมาเฟีย
ภีม ภิชย เดชาพิพัฒน์
เรียนคณะวิศวะกรรมศาสตร์ ปี 3 อายุ 22 ปี
หนุ่มหล่อมาดขึมพื้นฐานเป็นลูกชายคนเล็กของนายใหญ่ของแก๊งค์ "เมอร์ติน"ชายหนุ่มผู้ครองหัวใจของสาวๆทั้งมหาลัย แต่ภายใต้ใบหน้าหล่อเหลานี้กลับมีแต่ความเลว ดิบ เถื่อน และความเจ้าชู้ที่มีเลเวลระดับล้าน ไม่ว่าใครหน้าไหนก็ต้องสยบให้เขาเมื่อเขาต้องการ
"อย่าคิดจะเรียกร้อง...ในสิ่งที่เธอต้องการ เพราะมันไม่มีประโยชน์เลยมินนิท"
มินนิท มินรญา ลักษณ์นารายณ์
เรียนคณะบริหารธุระกิจ ปี 1 อายุ 20 ปี
สาวสวยหน้าใส ที่พึ่งจบจากมัธยมและกำลังก้าวเข้าสู่รั้วมหาลัยเธอมีหน้าตาที่สะสวยงดงามและผิวพรรณที่เปล่งปลั่งบวกกับสัดส่วนที่ได้รูปหน้าอกที่ใหญ่เกินเด็กปี 1 จะมีและนี้เป็นสิ่งที่ทำให้หนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ต่างหมายตามองเธอแต่เธอก็ไม่ได้สนใจใครเป็นพิเศษเพราะเธอคิดว่าอยากจะตั้งใจเรียนให้จบแล้วไปช่วยธุระกิจของที่บ้านอย่างจริงจัง แต่แล้วชีวิตสาวน้อยที่ไม่เคยมีใครกับต้องมาพบเจอกับเขา
"นายทำสำเร็จแล้วภีม!!.... รู้ไหมว่าตอนนี้ นายกำลังฆ่าฉันให้ตายทั้งเป็น!!!"
โรส เค เธอร์
เธอคือผู้หญิงที่ภีมรัก แต่นั้นมันคืออดีตไปแล้ว
ผู้ชายที่เพียบพร้อมไปทุกๆอย่างแบบภีมเธอจะไม่มีวันปล่อยเขาให้หลุดมือไปอีกครั้งแน่นอน เธออาจจะเคยพลาดที่ทิ้งภีมไปแต่ตอนนี้เธอกับมาทวงคนรักของเธอคืนโดยไม่สนใครหน้าไหนทั้งนั้น
"หึหึ... ฉันคิดว่าเธอจะฉลาดพอที่จะรู้น่ะจ้ะมินนิท ว่าภีมเขาจะเลือกใคร
ระหว่างรักแรกที่เขาไม่เคยลืมแบบฉันหรือคู่หมั้นที่ถูกบังคับแบบเธอ"
พอร์ช อัธศรา ธาราพิภักษ์
เรียนคณะวิศวะกรรมศาสตร์ ปี 3 อายุ 22 ปี
นิสัยทะเล้น ชอบกวน พูดมาก และไร้สาระสุดในกลุ่ม แต่มีสาระเรื่องผู้หญิง
ฟันไม่เลือก ใครเสนอก็สนองจบๆกันไป เพื่อนรักของภีม
"มึงจะหลอกฟันใครก็ได้ไอ้ภีม...แต่ต้องไม่ใช่มินนิท"
นับดาว ปวรฐา รัตนภาทิน
เรียนคณะบริหารธุระกิจ ปี 1 อายุ 20 ปี
เพื่อนสาวสุดซี้ของมินนิทที่รู้จักกันตั้งแต่เด็กๆเพราะบ้านติดกันแล้วทั้งคู่ก็ยังเรียนโรงเรียนเดียวกันมาตั้งแต่เด็กจนถึงปัจจุบัน
"เสือมันก็เป็นเสืออยู่วันยังค่ำ"
นิลกาฬ เฟียร์โย
เรียนคณะวิศวะกรรมศาสตร์ ปี 3 อายุ 22 ปี
หนุ่มลูกครึ่งสุดฮอต ที่มีหน้าตาเป็นอาวุธ สาวๆเข้าหาไม่ขาดสาย
เสือตัวพ่อต้องยกให้เขาคนนี้
"กูมันเสือ ล่าเหยื่อมาเยอะแล้วว่ะแค่นี้ไม่พลาดหรอก"
พบเจอ........
เมื่อโชคชะตาเล่นตลกกับเธอ ทำให้เธอต้องมาพบกับเขา
ภีม ภิชย หนุ่มหล่อสุดฮอตด้วยความบังเอิญแสนบังเอิญที่เธอดันไปเห็นบทรักสุดเร้าร้อนที่กำลังไปได้สวย แต่ก็ต้องหยุดชะงักกลางคันเพราะเธอดันไปแอบดูโดยไม่ตั้งใจจึงทำให้ร่างสูงรู้ตัวจึงหันมาสั่งสอนเธอที่ไปแอบดูเขา
"มีใครเคยสอนรื่องมารยาทบ้างมั้ยห่ะ"เสียงทุ้มเอ่ยหลังจากที่เปิดประตูห้องน้ำออกมาอยากกะทันหันทำให้ร่างบางถึงกับเซไปติดแผลงอกคนตรงหน้าเข้าอย่างจัง ร่างสูงจับไหล่ทั้งสองของร่างบางออกแรงดันให้หลังติดกับประตูห้องน้ำอย่างกะทันหัน
"ว๊ายย! ละ แล้วมีใครสอนนายบ้างมั้ยห่ะ ว่าห้ามมาทำเรื่องอุบาทว์ๆ ในที่ส่วนรวมแบบนี้"ร่างบางโก่งคอเถียงอย่างใจกล้า
"ที่ส่วนรวม....ที่เธอว่า " ร่างสูงชี้นิ้วลงพื้นย้ำๆ "ก็มหาลัยของฉัน"สิ้นคำของร่างสูงร่างบางได้แต่เบิกตากว้างให้กับสิ่งที่ได้ยิน อย่าบอกน่ะว่าหมอนี้คือลูกชายของคุณภพธรณ์ผู้อำนวยการของมหาลัยนี้
โอ๊ย!!มาวันแรกก็มีเรื่องแล้วมินนิทเอ้ย!!มีกับใครไม่มีดันไปมีกับลูกเจ้าของมหาลัย
"ละ แล้วไง นะ นายเป็นถึงเจ้าของมหาลัยแต่กลับมาทำตัวแย่ๆแบบนี้ให้คนอื่นเขาเห็นหรอห่ะ เป็นตัวอย่างที่แย่มากนายรู้ตัวมั้ย ถ้าอยากทำมากนู้น โรงแรมก็มีไปเปิดดิ ระ รสนิยมต่ำมากนายควรให้เกียรติเธอคนเมื่อกิหน่อยน่ะ ขอที่ดีๆให้เธอ สบายๆหน่อยสิ"ร่างบางเอ่ยด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักเพราะเริ่มเกรงกับสายตาของคนตรงหน้า ที่จ้องเธอเขม็งแถบจะกินเธอได้อยู่แล้ว
"หึหึ"เสียงทุ้มเอ่ยหัวเราะในลำคออย่างพอใจ ไม่เคยมีใครหน้าไหนกล้าต่อปากต่อคำกับเขาขนาดนี้ ชักอยากจะสนุกแล้วสิ
"ปากเก่งจังน่ะ..อยากรู้จังแฮะว่าเธอจะรสนิยมดีแค่ไหน"ไม่รอช้าร่างสูงก้มลงมาประกบปากร่างบางอย่างรวดเร็วจนคนตรงหน้ายังไม่ทันได้ตั้งตัวเลยทำให้เธอเกือบล้มลงกับพื้นดีที่ร่างสูงใช้มือข้างซ้ายกอดเอวไว้ทันส่วนมือข้างขวาใช้กดท้ายทอยคนตรงหน้าเข้าหา
ร่างบางที่ได้แต่ยืนทำหน้าเหว๋อเพราะตอนนี้สติเตลิดไปกับรสจูบขิงร่างสูงที่ดุเดือดจนได้กลิ่นคาวเลือด ร่างสูงจูบแบบดูดดื่มอยู่นานกว่ารางบางจะได้สติกระดุมเม็ดบนสุดก็ถูกปลดออกไปแล้วเผยให้เห็นภูเขาลูกใหญ่ตรงหน้าร่างสูงที่เหล่ตาลงมองถึงกับกลืนน้ำลายลงคออย่างไม่น่าเชื่อว่าคนตรงหน้าเขาจะหุ่นน่าฟัดขนาดนี้
เธอรีบดึงสติกลับมาอย่างรวดเร็วก่อนจะรวบรวมแรงฮึดสุดท้ายใช้มือทั้งสองข้างผลักอกคนตรงหน้าอย่างสุดแรง
ทำให้ร่างสูงเซถอยกลับไปหลายก้าว รางบางที่เป็นอิสระก็รีบยกมือขนปาดน้ำตาที่ไหลออกมาตอนไหนก็ไม่รู้ ร่างสูงถึงกับชะงักเมื่อเห็นน้ำตาของเธอ
แต่ก็ต้องทำตะวให้ปกติ เพราะจะโทษเขาไม่ได้ผิดที่เธอเองมายั่วโมโหเขาก่อน
"ปากเธอนี้....หวานดีน่ะ หึหึ"ร่างสูงเอ่ยอย่างพอใจ ก่อนจะใช้มือลูบไปตามริมฝีปากของคนเองอย่างพอใจ ไม่ผิดหวังเลยแฮะ
"...."ไร้เสียงตอบโต้ใดๆ จากร่างบาง ที่ตอนนี้เธอได้แต่ยืนมองคนตรงหน้าด้วยสายตาโกรธจนเห็นได้ชัดและยังมีความสับสนบางอย่างในหัวของเธอตอนนี้
"โดนฉันจูบแค่นี้ถึงกับพูดไม่ออกเลยหรอ หึหึ " ร่างสูงยังคงไม่หยุดพูดยั่วโมโหร่างบางที่ยืนกำมือแน่น
"เลว!!!"ร่างบางที่ทนคำพูดเหยียดหยามไม่ไหวก็เอ่ยด้วยน้ำเสียงกดต่ำอย่างสุดกลั้นออกมา
"....ฉันเลวได้กว่านี่อีก และเธอก็เตรียมเป็น"ของเล่น"ชิ้นใหม่ฉันได้เลย!"คำะูดที่เปล่งออกมาจริงจังพร้อมกับรอยยิ้มแห่งความชั่วร้าย
"อย่ามาพบ..มาเจอกันอีก!!!!!!"สิ้นคำร่างบางก็รีบวิ่งปาดน้ำตาออกมาจากห้องน้ำ โชคดีของเธอที่ไม่ค่อยมีคนเพราะเป็นช่วงขึ้นเรียนกันหมดแล้ว
"นี้หรอ คู่หมั้นที่ป๊ากับม๊าบอกว่าเขาเป็นคนดี เหอะ!"
ไรท์ขอกำลังฝจในการอัพตอนต่อๆไปหน่อยน่ะค่ะ😂👍❤
สวัสดีนักอ่านที่น่ารักทุกคนน่ะค่ะ
ไรท์จะไม่หายไปไหนแล้วน่ะค่ะ จะมาอัพบ่อยๆ
ไรท์ลืมรหัสอันเก่าเลยมาสมัครใหม่อ่ะจ้า ฝากติดตามด้วยน่ะค่ะ
ขอคะแนนสนับสนุนสักนิดเพื่อเป็นกำลังใจ
ขอความเห็นที่ติชมให้ไรท์ปรับปรุงแก้ไข
และสุดท้ายนี้ไรท์ขอขอบคุณทุกคนที่ติดตาม ภีม กับ มินนิท น่ะค่ะอิอิ😍😘
ส่วนตัวละครนั้นไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆกับเรื่องนี้เลยคร้า
เป็นเพราะไรท์ชอบพี่ๆเค้าเองเลยเอามามโน คริคริ💕
ต้องขออภัยด้วยน่ะค่ะ❤