คุยกับไรท์ : ขอกันมาเยอะเหลือเกิ๊นนน nc เนี่ยย ก่อนไรท์กลับตจว.จัดให้สักเรื่อง ส่วนncระฆังฟาดจิงโจ้รอกันก่อนน้า // จุ้บ
.
.
.
"ไม่เอา...ไม่เอา!" ชายชุดเขียวดิ้นไปดิ้นมาอยู่บนโซฟาภายในห้องซ้อมเพลงของชายชุดดำที่เต็มไปด้วยขนนก
'พี่หน้ากากอีกาดำ'
"อย่าทำเสียงแบบนั้นสิ แล้วก็หยุดดิ้นซะ ก่อนจะโดนหนักกว่านี้" ชายชุดสีดำทมิฬค่อยๆขยับหน้าออกจากซอกคอขาวๆของ
อีกฝ่าย
"พี่ก็อย่าทำผมสิ..!" ชายชุดเขียวผลักหน้าอีกฝ่ายออกหลังจากที่ชายชุดดำใช้ฟันอันคมกริบของเขามาประกบเข้ากับซอกคอ
ขาวๆก่อนจะลงมือกัดมันอย่างเลือดเย็นและทำให้เกิดรอยแดงจ่ำๆผสมเลือดเล็กน้อย
.
.
.
ผมหยุดมันไม่ได้! คนๆนั้นรุนแรงเกินไป ผมทนไม่ได้!...ผมกำลังตกลงไปอยู่ในภวังค์แห่งความมายา โลกนี้มันอะไรกัน! ผมรู้
นะว่าผมมีความสัมพันธ์มากกว่าคำว่า'รุ่นพี่รุ่นน้อง'แต่ผมไม่อยากให้เขาทำแบบนี้กับผม
"ทำเสียงยั่วเองนี่? จะให้ทำยังไงล่ะ" ชายชุดดำทมิฬนำมือใหญ่ๆสากๆของตนไปถอดเสื้อคนข้างหน้าออก
คนร่างใหญ่กว่าถอดเสื้อผ้าของตนและฝ่ายตรงหน้าจากนั้นเสื้อสองชุดนั้นก็ถูกกองอยู่บนพื้นอย่างไม่ใยดี
ชายร่างเล็กตกอยู่ในภวังค์และโลกแห่งมายา เขาเคลิ้มตามคนร่างโปร่งได้อย่างง่ายดาย แต่สติอีกด้านก็ยังบังคับว่า ไม่ได้
ไม่ได้! ห้ามพลีกายให้กับชายคนนี้เด็ดขาด!
"เกินไปแล้วนะ!" คนร่างเล็กเริ่มสั่นเกร็งไปทั้งตัว หลังจากที่คนข้างหน้ากำลังขึ้นคร่อมตนและลูบไล้ไปมาบนร่างที่เล็กและ
ผิวขาวสวยเปรียบเหมือนผู้หญิง
"หืม??" คนร่างโปร่งกว่าไม่สนใจและยังคงนำมือลูบไล้ไปที่หน้าท้องของคนตัวเล็กกว่า
ชายร่างเล็กขนลุกซู่ ท่ามกลางความเย็นที่ถูกสอดแทรกเข้ามาในห้องอย่างไม่ทราบสาเหตุ
แต่มันก็ไม่ได้เป็นอุปสักต่อความรู้สึกหวิวๆของเขาเลย...
ทั้งสองเปลือยเปล่า แม้จะมองไม่เห็น ด้วยห้องที่ไร้แสงมีเพียงแค่แสงจากโต๊ะเขียนโน้ตเพลงเล็กๆเท่านั้น
สติของชายร่างเล็กตกลงไปอยู่ที่จุดสำคัญที่สุด เขาไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไปกับจุดนั้น
ร่างกายของชายร่างเล็กร้อนฉ่า...และดูเหมือนคนภายใต้หน้ากากกำลังรีบร้อนเหลือเกิน...
"ผมขอนะ" สิ้นเสียงของชายร่างใหญ่กว่า
ก็มีลิ้นร้อนๆที่ดูจะรีบมาก สอดแทรกเข้าไปในโพรงปากแล้วค่อยๆกวาดอย่างรีบร้อนก่อนจะได้รับน้ำใสๆรสหวานชุ่มฉ่ำ
ของคนตรงหน้าชวนยั่วยวนอารมณ์ให้เร้าใจมากกว่าเดิม
"แฮ่กๆ ห..หายใจไม่ออก ปล่อยผม" ชายร่างเล็กถูกดูดอากาศหายใจจากภายนอกไปหมดหลังจากที่ได้รับรสชาติอันแสน
เจ็บปวด แม้ฝ่ายตรงหน้าจะได้รับรสชาติอันหวานหอมของเขาไปก็ตาม
เมื่อร่างใหญ่ได้ยินเสียงของคนตัวเล็กที่กำลังเหมือนจะร้องขอลมหายใจสุดท้าย เขาเลยถอนตัวออกมาก่อน
แต่เขาก็ยังไม่หยุดเพียงแค่นั้น เขาเลื่อนหน้าของเขาลงมาที่ส่วนของหน้าท้องและหน้าอกแทน
คนๆนั้นใช้ลิ้นที่ร้อนและสากตวัดไปทั่วร่างกายของเขาทุกจุด แต่มันยังเป็นโชคดีที่ยังไม่ถึงจุดๆนั้น
ชายร่างเล็กขนลุกทั่วตัวและเกิดอาการมือจิกโซฟาขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว ซึ่งชายร่างโปร่งสังเกตเห็น เขาก็ยิ้มเจ้าเล่ห์
ภายใต้หน้ากากซึ่งเขารู้แล้วว่า คนข้างหน้านั้นกำลังถึงจุดที่สูงสุด...
"พี่ใช้ลิ้นเก่งนะ รู้มะ...หึๆ เพื่อนพี่มันเคยบอกนะ แต่พี่ก็เก็บมาลงกับน้องนี่แหละหึๆ"
"พ..พี่ ห..หยุด ฮือ..."
เสียงครางฟังแล้วเสนาะหูของคนร่างเล็กพลาดหลุดออกมาทั้งๆที่เขากลั้นมันตั้งแต่แรกแล้ว เพราะความรู้สึกตอนนี้
กำลังถูกฉุดรั้งไปที่ช่วงล่างเท่านั้นแล้ว..
ชายร่างโปรงเมื่อได้ยินเสียงเหล่านั้น ทำให้เขาตวัดลิ้นไปทั่วร่างกายมากขึ้น ทำให้อารมณ์และความขมขื่นกลืนกินตัวตน
ที่แท้จริงของเขาไปจนหมดสิ้น...อารมณ์พุ่งกระฉูด ความเจ็บนั้นทั้งจางและถูกสร้างขึ้นมาใหม่ อย่างไม่มีที่สิ้นสุด
ขาที่เล็กและเรียวคู่นั้นเกร็งสั่นไปทั้งสองข้าง ความทรงจำอันโหดร้ายค่อยๆจางไปและมีความทรงจำใหม่เข้ามาทดแทน
แต่ก็ใช่ว่า..ความทรงจำใหม่เหล่านั้นจะจบด้วยดีเสมอไป...
คนที่ร่างใหญ่กว่าดูเหมือนจะไม่หยุดเพียงเท่านี้..เขากลับลงมาช่วงล่างและจับขาสองคู่นั้นแยกออก
ถึงแม้คนร่างเล็กจะปิดสิ่งที่อ่อนหวานนุ่มนวลไว้ด้วยมือเล็กๆของเขา แต่ก็ยังคงไม่คณามือคนตรงหน้าอยู่ดี...
เขาถูกเปลี่ยนท่าโดยกระทันหันจากมือใหญ่และสากตรงหน้า...
คนร่างใหญ่รีบจับบางสิ่งอย่างของตน.....
ก่อนจะมีบางสิ่งสอดเข้ามาในช่องทางรักเล็กๆจนฉีกขาดอย่างน่าสยดสยอง
น้ำสีแดงบางอย่างไหลออกมาโดยปริญาญแต่มันกลับไหลออกมาอย่างไม่หยุดไม่หย่อน...
"อ..อะไร ฮืออออ!! ผมเจ็บบบบบบ!!" เสียงที่เกิดอารมณ์สงสัยผสมกับเสียงครางความปวดร้าวที่ได้รับในวันนี้
มันช่างแสนเจ็บปวดจริงๆ เจ็บเกินจะลืมมัน
ในทางรักเต็มไปด้วยน้ำฉ่ำๆเยิ้มผสมกับของเหลวสีแดง
"อ๊าาาาาาาาา! เจ็บ เจ็บ! หยุด! ผมบอกให้หยุด!"
"หยุดทำไมยังไม่ไฟแดงครับ" คนร่างใหญ่พูดพลางขำในลำคออย่างสะใจก่อนจะกระแทกสิ่งนั้นนั้นมาอย่างไม่หยุด
หย่อน และกระทบกับทางร่วมรักอย่างรุนแรงมากขึ้น
มันเหมือนโหยหาความรัก...ความเมตตา...
ความรู้สึก...อันแสนเจ็บปวด....กำลังจะจบลงถ้ามันเสร็จไว...
" หยุด...เล่น..สัก...ที..สิ..พี่...อ๊าาาาาาาาาาา!" คนร่างเล็กกว่าส่งสัญญาณว่ากำลังจะเสร็จในไม่ช้า...
"เอาเลยจะทำอะไรเชิญ" คนร่างใหญ่ยื่นคอของตนมาให้แล้วสั่ง
คนร่างเล็กตัดสินใจกัดซอกคอนั้น ถึงแม้มันเป็นสิ่งที่เขาไม่อยากทำ แต่ด้วยความเจ็บปวดที่ได้รับ ชายร่างเล็ก
จึงเอาคืนโดยการกัดซอกคอขาวนั้นจนเป็นรอยแดงซึ่งผสมไปด้วยเลือด
"ฮือ.......ฮือ!!!!!" เสียงเล็กๆนั้นเปรียบเหมือนเด็กน้อยที่กำลังหาความเมตตา และผสมกับความเจ็บปวด
สิ่งนั้นกำลังจะไหลออกมา...ภายในไม่ช้า
น้ำตาก็เช่นกัน....ไหลออกมาแทบหมดตัว
"พี่...เร็วๆ..ผมจะแต-แล้ว!" คนร่างเล็กเกิดอารมณ์เพราะโลกแห่งความมายากลืนกินตัวตนของเขาไปจนหมด
ในสมองของเขาตอนนี้คือ จงปลดปล่อยมันออกมาให้หมด!! เอาให้สุขสม!
ร่างใหญ่สั่นเกร็งไปทั่วร่างกาย...กระตุกแทบช็อค..อารมณ์แสนร้อนแรงที่ตอบรับการกระทำแย่ๆแบบนี้..
มันทำให้เขาจะเสร็จไวขึ้นเมื่อคนตรงหน้าเลิกดิ้นเลิกขัดขืน...
หลังจากนั้นน้ำรักได้ออกมาจากบางสิ่งอย่างและกลืนกินร่างของทั้งสองไปจนหมดสิ้น....
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Guest
